Jak uprawiać imbir na wsi - wszystko o sadzeniu, pielęgnacji i przechowywaniu

Jeśli zawsze możesz znaleźć imbir w swojej lodówce i z przyjemnością dodasz go do mięsa i herbaty, pomyśl: może wystarczy kupić ten kręgosłup i warto go wyhodować? Co więcej, wcale nie jest to trudne.

Oczywiście, rosnący imbir na początku będzie ciekawostką dla ciebie i twoich sąsiadów, ale po pierwszym sezonie zrozumiesz, że jest prosty, opłacalny i nie zajmuje dużo czasu. Imbir jest przechowywany przez długi czas, dzięki czemu masz wystarczającą ilość plonów na cały „zimny” sezon.

Sadzenie imbiru

Nigdy nie jest za późno na posadzenie pierwszego eksperymentalnego imbiru, ponieważ można go uprawiać w domu. Ponadto w drugim roku imbir kwitnie bardzo pięknie, co oznacza, że ​​może stać się egzotycznym pomieszczeniem. Ale jeśli zdecydujesz się wyhodować go nie dla piękna, ale dla jedzenia, musisz przestrzegać pewnych zasad.

Jak wybrać korzeń imbiru do sadzenia

Czy ci się to podoba, czy nie, ale aby wyhodować imbir z korzenia w domu, potrzebujesz pierwszego korzenia. Możesz go kupić w zwykłym sklepie spożywczym, w którym zawsze są świeże warzywa i zioła. Przed zakupem upewnij się, że korzeń imbiru nadaje się do kiełkowania, to znaczy:

• ma pąki wzrostu (oczy, jak na ziemniakach)-
• pokryte błyszczącą, gładką skórą-
• nie wygląda na przesuszonego-
• w miejscach skaleczeń nie jest pokryty śluzem-
• nie pachnie zgnilizną ani pleśnią.

Im lepsza jest kłącza macicy, tym łatwiej będzie uprawiać imbir na otwartym terenie. Przed sadzeniem należy zanurzyć korzeń imbiru w ciepłej wodzie lub różowym roztworze nadmanganianu potasu na 2-3 godziny, aby stymulować wzrost.

Jakiego rodzaju gleby potrzebuje imbir 

W Azji, w jej historycznej ojczyźnie, imbir łatwo rośnie na wolności. Tam wybiera luźne dobrze przepuszczalne gleby, składające się głównie z próchnicy i piasku. Głównym zadaniem ogrodnika jest zapewnienie mu takiej gleby podczas sadzenia w naszej rzeczywistości.

Ponadto imbir uwielbia słońce i nie lubi stagnacji wody, a także przeciągów. Musisz więc ostrożnie wybrać miejsce do sadzenia, ponieważ w przeciwnym razie nie uzyskasz dużego plonu.

Imbir ma jasne i duże łodygi i liście, które wyglądają jak bambus, więc możesz sadzić go nie w ogrodzie, ale na klombie przed domem. Tam stanie się doskonałym tłem do kwitnienia jednorocznych lub zamieni się w niezwykłą wysoką granicę. 

Gleba dla imbiru jest przygotowywana z dwóch części próchnicy liściowej, jednej części piasku rzecznego i jednej części darni. Ta mieszanina jest dość luźna i nie kruszy się po wysuszeniu, tj. korzenie będą w komfortowych warunkach.

Kiedy sadzić imbir w doniczce i na ziemi

Od momentu sadzenia imbiru w ziemi przed zbiorem powinno to zająć 8-9 miesięcy. Oczywiście na naszych szerokościach geograficznych nie ma takiego lata, ale roślina ta nie będzie w stanie zimować. Dlatego początkowo musisz sadzić go w doniczce w połowie stycznia.

Jeśli zamierzasz posadzić tylko kilka korzeni, nie trzeba przesadzać ich na otwartym terenie. Przydziel im dużą doniczkę, która wraz z nadejściem ciepła wyniesie ich na ulicę i wróci do domu jesienią. W takim przypadku daty lądowania można dowolnie zmieniać..

Jeśli mimo wszystko zdecydujesz się wyhodować imbir w ogrodzie, możesz przesadzić go z doniczki do gleby pod koniec maja, kiedy gleba wystarczająco się rozgrzeje i minie zagrożenie powrotu mrozu. Roślina rozwija się najlepiej przy temperaturze powietrza 25 ° C.

Jak sadzić imbir

Wstępnie namoczony korzeń imbiru jest badany, jeśli to konieczne (jeśli jest większy niż 10 cm), są one dzielone na części, aby na każdym z nich pozostały pąki wzrostu. Miejsca cięcia są posypane kruszonym węglem lub popiołem, aby nie było zgnilizny.

W płytkiej doniczce (15-25 cm) wlewa się trochę ziemi, a następnie warstwę piasku, ekspandowanej gliny lub innego materiału drenażowego, korzenie układa się na wierzchu i pokrywa ziemią. Imbir rośnie na szerokość, a nie w górę, więc nie musisz go pogłębiać, wystarczy być w dziurze o głębokości 5-7 cm. Po posadzeniu mocno wlej imbir (i powtarzaj to co 2 dni, aż pojawią się kiełki), a następnie włóż doniczkę do ciepłego słoneczne miejsce.

Pielęgnacja imbiru 

Po pojawieniu się pierwszych pędów w doniczce zmniejsz ilość podlewania, ale upewnij się, że gleba w doniczce nie wyschnie. Raz w tygodniu poluzuj górną warstwę ziemi na głębokość 1 cm, ale nie przesadzaj, ponieważ korzenie znajdują się blisko powierzchni i kiełkują losowo. 

Pod koniec maja lub na początku czerwca możesz wysłać imbir na otwarty teren, przenosząc go na grzbiet z podobnie przygotowanymi rowkami do lądowania. Następnie opryskiwanie zostanie uzupełnione opryskiwaniem rano lub wieczorem przy szczególnie upalnej pogodzie. 

Wymagający imbir i odżywianie. W pierwszej połowie lata preferuje chemię organiczną - dobrym rozwiązaniem będzie dziesiąty roztwór naparu z dziewanny lub nawozu z kurczaka, zielony nawóz ziołowy i napar z pokrzywy. Stosuje się je co 10-14 dni w ilości 0,5 l na posadzony korzeń. Ale w sierpniu, bliżej kwitnienia, nie można obejść się bez wprowadzenia nawozów fosforowo-potasowych. Odpowiedni, na przykład, monofosforan potasu w ilości 30-40 g na metr liniowy sadzenia. Nawozy mineralne dla imbiru stosuje się raz w miesiącu do połowy września..

Jeśli posadzisz imbir w doniczce zimą, to wraz z nadejściem jesieni możesz rozpocząć zbiór. Jeśli opóźnisz sadzenie, musisz zwrócić je do doniczki i do domu, ponieważ nawet niezauważalne chłodzenie dla nas do 10 ° C może spowolnić rozwój korzeni i ich ponowne wznowienie będzie praktycznie niemożliwe.

Choroby i szkodniki imbiru

Główną zaletą imbiru jest to, że dosłownie nie jest podatny na żadną chorobę i nie jest hodowany w domu, ani na otwartym terenie. A szkodniki na tym silnym, zagranicznym korzeniu nie wkraczają.

Jedyne, co może się przydarzyć imbirowi, to żółknięcie lub suszenie liści. Zwykle wiąże się to z niewłaściwym podlewaniem lub brakiem składników odżywczych w glebie i wystarczy wprowadzić technologię rolniczą, aby rozwiązać problem.

Ale w przypadku szkodników wszystko jest nieco bardziej skomplikowane - w domu roztocza pająków okresowo wkraczają na kiełkujący imbir. Jest łatwy do wykrycia - suche liście pojawiają się na liściach, pokryte cienką pajęczą siecią, roślina osłabia, spowalnia wzrost. Konieczne jest kompleksowe zajęcie się przędziorkami na wszystkich roślinach w domu.

Jeśli na imbiru znajdziesz kolonię przędziorków, potraktuj rośliny i glebę akarycydem 3-4 razy w odstępie 5-7 dni. Skuteczne są takie leki jak Spark Bio, Kleschevit, Tiovit-Jet, Fitoverm, Fufanon-Nova.

• 

  Pająk - jak rozpoznać na roślinach i skutecznie walczyć

  Najmniejsze szkodniki czasami powodują największe problemy. Roztocza w ogrodzie i ogrodzie są niebezpieczne dla wszystkich upraw.

Zbiór i przechowywanie imbiru 

Imbir można zbierać wczesną jesienią, a ta procedura jest dość prosta. Kilka dni przed zbiorem sadzenie przestaje się podlewać, a następnie za pomocą łopaty lub widły jest wyjmowane z ziemi. Korzenie imbiru są uwalniane z ziemi, dzielone na osobne kawałki, myte i suszone.

Są przechowywane w lodówce lub w piwnicy, jak każde warzywo korzeniowe. Co najlepsze, imbir leży w temperaturze nie wyższej niż 3-5 ° C i wilgotności powyżej 80. Wysycha częściej niż gnije, dlatego dobrym pomysłem jest przechowywanie imbiru w pudełku z mokrym piaskiem lub trocinami.

Jeśli chcesz, aby imbir przetrwał całą zimę, posiekaj go i wysusz lub zamroz. Nie straci swojego aromatu i podstawowych właściwości leczniczych, ale nie musisz się martwić o zachowanie.

Jak widać, imbir nie jest najbardziej kapryśną kulturą. Warto poświęcić trochę czasu i kąt na swojej stronie, a wszystkie zalety tej rośliny można uzyskać bez regularnych zakupów w poszukiwaniu świeżych korzeni.