Jak rosną ziemniaki i bulwy

Ziemniak

1956 - czas odkrycia ziemniaków jako takich. Odkrywcą jest botanik Caspar Baugin. Karl Linney pozostawił nazwę Solanum tuberosum, którą naukowiec nadał ziemniakom. Łacińskie słowo Solanum jest dowodem na to, że ziemniak należy do rodziny Solanum. Słowo tuberosum tłumaczy się jako bulwiaste.

Ziemniak, pieprz, pomidor i bakłażan należą do rodziny psiankowatych. Również - kolorowa piękność Petunia Hybrida, dekorująca typowy krajobraz miejski i szereg chwastów. Wszystkie mają wspólne właściwości, takie jak ziemniaki. Ziemniaki w masie wegetatywnej i w bulwach mają alkaloid nikotynę, aktywną formę składnika odżywczego D, który przyczynia się do akumulacji wapnia w ludzkim ciele. Istnieje psiankowata i trująca solanina, zaprojektowana w celu ochrony rośliny przed grzybami i owadami, chociaż taka naturalna obrona nie zawsze chroni przed zarazy i stonka ziemniaczanego. Ziemniaki, w przeciwieństwie do warzyw pokrewnych psiankowatych, tworzą bulwę. W związku z tym wygodniej jest wyhodować tę roślinę dokładnie z bulwy, ponieważ zaczyna się nowe życie kiełków.

Właściwości smakowe ziemniaków często zależą od odmiany i czasu dojrzewania. Na przykład im starszy ziemniak, tym lepiej. Chociaż wśród wczesnego dojrzewania są gatunki, które są idealne do gotowania, smażenia lub duszenia. Odmiany żółte, czerwone i białe różnią się cechami. Czerwoni mają dobry okres trwałości, podczas gdy białe mają więcej witaminy C, chociaż ogólnie wszystkie są słodkie i smaczne..

Struktura ziemniaków

Struktura zakładu obejmuje części podziemne i naziemne. Z jednej bulwy od jednej do 6-10 łodyg może rosnąć średnio ze względu na koncentrację pąków na szczycie bulwy. W tym przypadku na pewno będzie główny. Wysokość wynosi najczęściej 50 cm, ale są też gatunki nisko rosnące i bardzo wysokie. Jeśli spojrzysz na strukturę morfologiczną łodygi ziemniaka, wtedy wygląda jak czworościenny cylinder, jeśli zostanie przecięty. Uważa się, że im mniejsza masa wegetatywna, tym lepsze plony. W przeciwnym razie roślina wyda całą swoją siłę zielona masa. Ten wynik jest wynikiem nadmiaru nawozu..

Liście mają złożoną strukturę: między dużymi liśćmi na ogonku są mniejsze, zwane płatami i zrazikami. Kwiaty rośliny mają trzy podstawowe kolory według odmiany: biały, różowawy i jasnofioletowy. Rodzaj kwiatostanu ziemniaczanego to łopatka leżąca na gałęzi łodygi. Kwiat ma tłuczek i pręcik, dlatego uważa się go za hermafrodytyczny. Zapylenie krzyżowe zwykle nie jest wymagane, chociaż istnieją również takie odmiany..

Owocem rośliny jest trująca jagoda, a nie bulwa, jak zwykli ludzie mogą myśleć. Jego konstrukcja jest dwuskrzydłowa. W każdej połowie znajduje się 1000 nasion, które mają jedynie selektywne znaczenie. Rzadko rośnie ziemniak z nasion, ponieważ jako roślina wieloletnia będzie produkować bulwy dopiero po roku. To nie jest ekonomicznie opłacalne. Kolor jagody jest podobny do niedojrzałego mini pomidora o średnicy około 2 cm.

System korzeniowy

Właściwości surowych ziemniaków są liczne. Sama bulwa ma 75 wody. Pozostałe 25 jest bogate w skrobię, ale zawiera także ogromną gamę składników odżywczych..

• Skrobia Jest to substancja rezerwowa rośliny. Zasadniczo jest to ta sama glukoza w zmienionej formie. Tak duża objętość glukozy jest przydatna w przemyśle farmaceutycznym i do produkcji alkoholu. Kilka razy wyższa niż wydajność ziemniaków w wytwarzaniu alkoholu w porównaniu do roślin zbożowych. W medycynie ludowej stosowany jako lek obniżający poziom cholesterolu..
• Kolejną zaletą jest pomoc żołądkowi w przyswajaniu tłuszczów zwierzęcych dzięki obecności błonnika i pektyn w warzywach. Dlatego częściej ziemniaki są spożywane z mięsem. Warzywo ma korzystny wpływ na przewód pokarmowy, normalizuje mikroflorę żołądka i jelit. Bulion służy do inhalacji na zimno, a surowa masa do produkcji masek witaminowych na twarz, a także szybkiego powrotu do zdrowia po oparzeniu lub furunculosis.
• Bogaty w ziemniaki i witaminy ze wszystkich grup, począwszy od B, a kończąc na Nutrient.
• Wiele elementów systemu Mendelejewa. A są to: K, Na, Fe, Mg, Mn i I. Warzywo jest szczególnie bogate w potas, który jest niezbędny w nadciśnieniu tętniczym, a także w zaburzeniach czynności nerek i serca.

Rodzaj systemu root jest niejednoznaczny. Kiedy hodowca hoduje roślinę z nasion, w pierwszym roku powstaje rodzaj pręta. W następnym roku, gdy powstają nowe pędy - włókniste. Zwykle uprawia się warzywa bulwowe, więc włóknisty system korzeniowy rozwija się natychmiast..

System korzeniowy ziemniaków obejmuje:

1. Bulwa matczyna.
2. Stolony i korzenie łodyg są długimi, lekkimi i pogrubionymi strukturami, na końcach których rozwijają się bulwy.
3. Cienkie włosy cebulowe zwane kiełkami.

System korzeniowy zajmuje od 25 do 50 cm głębokości. Bulwa może uformować się prawie do metra, jeśli warstwa uprawna zostanie zwiększona.

W systemie korzeniowym ziemniaka bulwa jest centralna. Jego struktura morfologiczna obejmuje:

• Blizny Te struktury przypominają brwi. Są to zanikłe, łuszczące się liście, które pojawiają się, gdy rozpoczyna się tworzenie bulw. To w zatokach tych liści powstają później nerki.
• Oczy Znajdują się na szczycie bulwy i są przeznaczone do wzrostu łodyg. Oczy często nazywane są nerkami, których liczba waha się od 4 do 15.
• Soczewica Wyglądają jak czarne kropki. Wykonaj funkcję wymiany gazu. Powstają równolegle do tworzenia skórki. Jeśli gleba jest zatkana lub jest mało wilgoci, na soczewicy pojawiają się luźne białe guzy, pomagając wchłonąć powietrze. Wzrost ich wielkości jest oznaką choroby lub naruszenia wymiany gazowej.

Biologiczne cechy kultury

Okres wegetacyjny dojrzewania roślin psiankowatych trwa od 2 do 5 miesięcy. Dokładny wskaźnik zależy od wybranej odmiany..

Początkiem kiełkowania jest pojawienie się pąków i sadzonek, które rozwijają się z materiału siewnego. W tym czasie metabolizm komórkowy wzrasta po długim okresie spoczynku.

Tworzenie wegetatywnych i korzeniowych części rośliny trwa przez 1-2 miesiące. Czas rozwoju zależy od jakości gleby, jej temperatury i czasu sadzenia. Przypadkowe korzenie rozwijają się od podstawy głównego pnia, od którego zaczyna się tworzenie stolonów. Jeśli roślina zostanie posadzona bulwą, korzenie odejdą od bulwy macierzystej.

Najczęściej wydłużenie pędów kończy się na początku kwitnienia i dojrzewania zielonych owoców-jagody.

W takim przypadku końce pęczków puchną i gromadzą substancję rezerwową. Bulwa jest uważana za dojrzałą, gdy zielona masa całkowicie wyschnie. Nabiera twardej, pogrubionej skóry w celu ochrony przed szkodliwymi owadami. Ostatnia faza życia to etap spoczynku, w których procesy komórkowe zwalniają do wiosny.