Eksperymenty z ziemniakami

Ziemniak to wspaniały produkt, który można jeść i nie tylko. Dość często nauczyciele w przedszkolach i szkołach przeprowadzają eksperymenty z bulwami, aby wyciągnąć pewne wnioski dotyczące składu i właściwości warzyw. Przeprowadzanie eksperymentów z ziemniakami w przedszkolu jest znacznie łatwiejsze niż eksperymentowanie z uczniami. W placówkach przedszkolnych dzieci są małymi, złożonymi mechanizmami, których wciąż nie absorbują. Ale najbardziej podstawowe transformacje roślin okopowych zaskakują i bawią dzieci. Oto kilka przykładów..

Dlaczego tak się dzieje? Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego chlorofil zaczyna być aktywnie syntetyzowany w bulwie, dzięki czemu prawie wszystkie rośliny są zielone. Dzieci mogą wyjaśnić, że to słońce pomalowało ziemniaki na zielono.

Doświadczenie: jod i ziemniaki

W tym eksperymencie musisz wziąć surowego ziemniaka i pokroić go nożem na pół. Następnie upuść kroplę jodu na ciało każdej połowy. Po chwili plama ciemnieje. Metamorfozę tłumaczy się tym, że podczas interakcji ze skrobią jod staje się niebiesko-czarny.

Z tego doświadczenia wynika sam wniosek: w ziemniaku jest zdecydowanie skrobia i to w dużych ilościach. Dla czystości eksperymentu możesz kapać jod na posiekane rzodkiewki, ogórki i inne warzywa. Z nimi albo wcale tak się nie stanie, albo reakcja będzie znacznie mniej wyraźna.

Tarte Doświadczenie Ziemniaków

W takim przypadku jedna duża bulwa jest pobierana i wcierana na tarce. Dzieci widzą, jak stałe warzywo zamienia się w płynną zawiesinę, co oznacza, że ​​zdecydowanie zawiera wodę.

Następnie kleik dodaje się do szklanki wody. Ciecz staje się mętna. Dlaczego Ponieważ ziemniak ma skrobię i nie jest całkowicie rozpuszczony w wodzie.

Następnie musisz odcedzić cały płyn przez sito. Miazgę z miazgi usuwa się na bok, a woda w szklance pozostaje i osiada. Po pewnym czasie na dole pojawi się białawy osad. Teraz musisz wziąć cienki wąż i użyć go do usunięcia górnych warstw płynu, pozostawiając tylko biały osad. Następnie jest usuwany na ciemnej tkaninie i suszony na słońcu, aby zamienił się w mąkę ziemniaczaną lub skrobię.

Dlatego podczas eksperymentu można wyciągnąć kilka wniosków jednocześnie. Mianowicie:

• w ziemniaku jest woda;
• ma również dużo skrobi, która nie rozpuszcza się w wodzie;
• skrobię można suszyć na słońcu.

Te proste eksperymenty będą bardzo interesujące dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Ale dzieci w wieku szkolnym nie mogą być zaskoczone tak prostymi „sztuczkami”; daj im bardziej złożone eksperymenty, w których wszystko syczy, grzmi i strzela. Poniżej znajdują się eksperymenty z warzywami dla uczniów w różnym wieku.

Ziemniak i nadtlenek wodoru: doświadczenie

Pobiera się szklankę i wypełnia ją do połowy nadtlenkiem wodoru. Następnie wrzuca się do niego plasterek surowego ziemniaka. Reakcja, która ma miejsce po tym, jest po prostu niesamowita. Pęcherzyki gazu zaczynają się wyróżniać. Dlaczego Wyjaśnienie jest dość interesujące. Pulpa z surowych ziemniaków ma naturalny enzym zwany katalazą. Jest w każdej komórce. Jego funkcją jest przyspieszenie procesu dzielenia złożonych substancji spożywczych na prostsze, mniejsze, łatwo przyswajalne. Dlatego katalaza powoduje przemianę nadtlenku wodoru w wodę i tlen (pęcherzyki).

Doświadczenie z ziemniakami i sodą

To już jest bardzo złożony eksperyment, który wymaga wstępnego przygotowania..

Konieczne jest zebranie takich materiałów i narzędzi: 1 ziemniak, napój gazowany, pasta do zębów, 2 druty z gołymi stykami (miedź i aluminium), 2 wykałaczki, wata, nóż, łyżka.

1. Najpierw bulwa jest cięta na pół nożem. W jednej z połówek wykonano 2 otwory przelotowe wykałaczkami. Druty są w nich wkładane, tak aby końce wystawały 1 cm od miazgi.
2. W drugiej połowie bulwy za pomocą łyżki musisz zrobić wgłębienie. Wlewa się do niego 2 małe łyżki sody i 1 łyżkę pasty do zębów. Te składniki są mieszane do uzyskania gładkości..
3. Ponadto obie połówki są połączone wzdłuż linii cięcia. Ważne jest, aby końce drutów dostały się do mieszanki sody i pasty.
4. Na jednym z drutów (na jego końcu) musisz owinąć mały kawałek polaru. I pozostaw projekt na 8-10 minut.
5. Po określonym czasie koniec drugiego okablowania jest podłączony do runa. W momencie kontaktu powinien migać.

Bateria ziemniaczana

Możesz nawet zrobić baterię z ziemniaków i to działa całkiem dobrze. Nie jest to trudne, wymagane będzie wiele materiałów:

• 2 średnie bulwy;
• 2 ocynkowane gwoździe (im dłuższe, tym lepsze);
• drut miedziany o dużym przekroju;
• 3 przewody wyposażone w zaciski krokodylkowe na obu końcach.

Najpierw musisz wbić gwóźdź do każdego ziemniaka. Wskazane jest wbijanie się głębiej, aby mocno przylegało do miazgi. Następnie do każdej bulwy włóż 1 kawałek drutu miedzianego. Głównym warunkiem jest to, aby druty i gwoździe nie stykały się ze sobą, ani na zewnątrz, ani wewnątrz miazgi.

Kolejnym krokiem jest prawidłowe połączenie przewodów za pomocą zacisków. Jeden z nich jest przymocowany do gwoździa włożonego do jednego z ziemniaków. Drugi koniec pozostaje wolny. Kolejny post jest przymocowany do drutu miedzianego pierwszego ziemniaka i gwoździa drugiej bulwy. Trzeci drut musi być podłączony do gwoździa drugiego ziemniaka. W rezultacie dwa końce z zaciskami pozostają wolne na konstrukcji. Muszą być podłączone do dodatnich i ujemnych zacisków urządzenia (zegar, latarka).

Jeśli urządzenie nie działa, pierwszym krokiem jest sprawdzenie, czy zaciski stykają się ze skórką z bulw. Napięcie akumulatora ziemniaka może być zbyt niskie. W takim przypadku będziesz musiał użyć więcej ziemniaków. Musisz je dodawać pojedynczo, pomijanie jest również bezużyteczne.

Wniosek: warzywo jest elektrolitem. Jeśli nagle potrzebujesz pilnie zasilić jakieś proste urządzenie i nie ma nadmiaru baterii w gospodarstwie domowym, możesz szybko zrobić to z wymienionych narzędzi.

Doświadczenie z ziemniakami i żarówką

Korzystając z tego samego obwodu, który był rozważany w poprzednim eksperymencie, możesz łatwo zapalić żarówkę. Projekt jest prostszy.

Do pracy potrzebujesz:

• 2 przewody z gołymi końcami;
• 2 gwoździe
• 2 ziemniaki;
• żarówka;
• pistolet termiczny z prętem silikonowym.

Musisz wziąć 2 przewody z gołymi końcami. Jeden z nich jest przyklejony do podstawy lampy gorącym silikonem z opalarki. Drugi przewód jest przyklejony do wystającego styku w dolnej części podstawy. Następnie gruby gwóźdź wbija się w każdy ziemniak. Jeden drut jest przykręcony do jednego z gwoździ. Koniec drugiego jest wygięty i rzuca pętlę na wolny gwóźdź. W tym momencie światło powinno się zaświecić.!

Doświadczenie z magnesami i lampą

Ten eksperyment pozwoli ci również zapalić lampę bez zwykłej elektryczności. Do pracy należy przygotować:

• 1 duży ziemniak;
• drut miedziany;
• 2 okrągłe magnesy z otworem pośrodku;
• nóż;
• żarówka.

Za pomocą noża musisz zrobić schludną dziurę w środku ziemniaka. Musi pasować do kształtu i średnicy nasadki. Następnie kawałki magnesów są przykręcane do magnesów (wystarczy 3-4 zwoje). Końce drutów powinny być skierowane w jednym kierunku. Magnesy są umieszczone po bokach, aby były przyciągane, a nie odpychane. Ziemniak z otworem u góry jest umieszczony między magnesami. Włóż jeden magnes po prawej stronie bulwy, a drugi po lewej. Pozostaje tylko wstawić lampę do otworu i powinna się zaświecić.

Eksperymenty z ziemniakami dla studentów mogą być ciekawym zajęciem dla wielu dorosłych. Kto nie chce wrócić do dzieciństwa? Podczas eksperymentów ważne jest, aby nie zapominać o środkach bezpieczeństwa i zachować jak największą ostrożność, aby niczego nie złamać, rozlać ani zaszkodzić zdrowiu.