Szyszki lnu
Niedoświadczeni zbieracze grzybów z pewnością miną tego wyrazistego szarego grzyba z pstrokatym kapeluszem, biorąc go za perkoza. I to jest całkowicie na próżno - możesz jeść płatek Shishkogrib, dopóki jego ciało nie stwardnieje od starości, jednak lepiej zostawić go w lesie: jest to rzadki grzyb wymieniony w Czerwonej Księdze.
Treść
Szyszki lnu
Szyszki lnu - Strobilomyces floccopus
Ludzie nazywają go Leshim lub Old Man.
Cechy zewnętrzne
Kapelusz Grzybowy
Grzyb - stary człowiek ma wypukłe łuskowate czapki, podobne do szyszek, osiągające średnicę 50-120 mm. Powierzchnia jest pomalowana na brązowo - szary lub czarno - brązowy..
Grzyb ma białawą miazgę, która po uszkodzeniu staje się czerwonawa, później czarna i fioletowa. Jeśli upuścisz na nią trochę siarczanu żelaza, zmieni kolor na fioletowo-niebieski, prawie atramentowy.
Dół czapki zdobi rurowa warstwa rurek o długości 10-15 mm. W młodym wieku są one przykryte jasnoszarą narzutą, później pomalowane na szaro, z dodatkiem oliwkowego lub brązowego odcienia. Jeśli naciśniesz masę rurkową, zmieni kolor na czarny.
Grzyby hodują okrągłe brązowo-fioletowe lub czarno-brązowe zarodniki, na powierzchni których znajduje się wzór siatki.
Grzybowa noga
Stożek lnu rośnie silną długą nogę, osiągając grubość 10-30 mm i wysokość 70-150 mm, a czasem rozszerza się do podstawy.
Grube włókniste łuski zakrywają nogę pasującą do tonu kapelusza..
Miejsca wzrostu
Grzyb - goblin preferuje klimat umiarkowany, pagórkowaty teren, kwaśną glebę lub drewno martwe, w połowie wyhodowane w ziemi, drzewa iglaste z jodłą i choinką oraz lasy liściaste z bukami. Występuje na Dalekim Wschodzie, na gruzińskich i ukraińskich ziemiach, bardzo rzadko - w regionie moskiewskim.
Owoce grzyba pojedynczo lub w małych grupach od drugiej połowy lipca do października.
Podobne gatunki
Gatunek ten jest podobny do Strobilomyces mylącego grzyba, który wyróżnia się mniejszym rozmiarem i pomarszczonymi zarodnikami. Dwukrotnie rośnie w krajach Ameryki Północnej.
Jadalność
Mając przyjemny smak i aromat grzybowy, stożek płatkowy jest uważany za odpowiedni do jedzenia i jest aktywnie spożywany przez amerykańskich i europejskich zbieraczy grzybów. Ale do celów kulinarnych odpowiednie są tylko młode grzyby, ponieważ miąższ starych grzybów jest szorstki i słabo strawny.