Błona śluzowa

Niektóre grzyby nie są popularne wśród grzybiarzy i są uważane za muchomory, chociaż w rzeczywistości są jadalne, a nawet lecznicze.

Tacy mieszkańcy lasu obejmują płatek śluzu, podobny do muchomora i rosnący w podobnych wesołych rodzinach. Jego walory kulinarne są tak popularne wśród Chińczyków i Japończyków, że uprawia się je w sztucznych warunkach.

Błona śluzowa

Błona śluzowa - łac.Pholiota greasea

W inny sposób, grzyb nazywa się Champignon błoną śluzową, Flamulla błoną śluzową, błoną śluzową lub Scaly z Grenlandii.

Opis

Kapelusz Grzybowy

Kapelusz błony śluzowej Flamulla, osiągający średnicę 50-100 mm, u młodego grzyba różni się kształtem dzwonkowym z zamkniętą krawędzią. Czapki dorosłych grzybów zostają rozmieszczone i lekko wklęsłe, z nierównomiernie podniesionymi krawędziami.

Są pokryte suchą matową skórą, wilgotną i lepką podczas opadów. Kapelusz ma żółty lub nasycony brązowy kolor, ciemnieje na środku. Powierzchnia jest usiana bladymi łuskami, od których grzyb ma swoją nazwę. Na dole znajdują się cząstki pokrywy, które z czasem zmywają strumienie deszczu.

Kapelusze są wypełnione mięsistym, żółtawym miąższem, spód czapki porastają często słabo rosnące płytki, początkowo umieszczone pod gęstymi, lekkimi narzutami. Żółtozielone płytki stają się widoczne po zerwaniu wypukłości. Czasami pokrywają się brązowawymi plamami..

Zarodniki grzybów śluzowych są w brązowo - oliwkowym proszku zarodników.

Grzybowa noga

Płatek błony śluzowej tworzy cylindryczną, zwykle zakrzywioną nogę, o wysokości nie większej niż 100 mm i grubości około 10 mm. Jest wypełniony miazgą bawełnianą, która znika wraz z wiekiem..

Młode nogi ozdobione są szybko znikającym pierścieniem, pod którym znajduje się wiele drobnych łusek. Noga ma kolor biały lub żółtawy, czerwonawy.

Miejsca wzrostu

Grzyb ten preferuje bardzo zgniłe drewno i dobrze rośnie na prawie zgniłych pniach, gałęziach, pniach, a także na podłożu obok nich. Zamieszkuje lasy mieszane i iglaste w regionach północnych o klimacie umiarkowanym. Często występuje na ziemiach Ameryki Północnej, Europy, Karelii, Dalekiego Wschodu, Syberii i Uralu..

Owocowanie jest ogromne - łuski hodują całe rodziny. Grzyb zaczyna owocować pod koniec sierpnia i kończy cykl pod koniec października.

Jadalność

Włókno śluzowe, na zewnątrz podobne do zwykłych grzybów, chociaż nie ma bogatego aromatu grzybowego i ma gorzki smak, może być bardzo dobrze wykorzystane do celów kulinarnych. Najważniejsze, aby nie gotować nóg, ponieważ u dorosłych grzybów są one puste w środku, a po gotowaniu stają się sztywne. A nogi młodych grzybów są bardzo odpowiednie do jedzenia, ponieważ są wypełnione pyszną miazgą.

Przed gotowaniem płatek gotuje się przez 15 minut, aby wyeliminować gorycz, bulion jest osuszany. Grzyb nadaje się do marynowania i gotowania głównych potraw. Ci, którzy tego spróbowali, uważają, że oślizły Champignon jest pyszny, a smakosze są uważane za przysmaki..

Podobne poglądy i różnice między nimi

Chociaż łuski łatwiej jest pomylić z grzybami miodowymi, początkujący spokojni myśliwi czasami biorą je za zabrudzenie niejadalnych pajęczych sieci (niebieska nuda).

W przeciwieństwie do tego pajęczyny są pomalowane na kolor ochry-niebieski lub fioletowo-niebieski i rośnie w omszałych miejscach w pobliżu bagien.

Lecznicze właściwości łusek błony śluzowej

Pomimo niewielkiej wiedzy na temat grzyba, eksperymenty na myszach wykazały, że jego miąższ zawiera składniki, które hamują wzrost komórek nowotworowych: hamują wzrost łagodnych i nowotworowych guzów o 90-100 procent.

W tym samym czasie płatek błony śluzowej jest w stanie obniżyć poziom cholesterolu we krwi..