Szkarłatna sarcoscifa

Niektórzy przedstawiciele królestwa grzybów zachwycają zbieraczy grzybów dopiero jesienią, inni pojawiają się wczesną wiosną, gdy tylko topnieje śnieg, aw niektórych miejscach - już pod koniec zimy. Śnieg wciąż wokół jest biały, a na opadłych gałęziach szkarłatna Sarcoscifa już kwitnie, bardziej jak fantazyjne kwiaty niż grzyby.

Szkarłatna Sarcoscifa

Szkarłatna Sarcoscifa - łac.Sarcoscypha coccinea

W inny sposób ten saprofit nazywa się Pecice red, ucho babci, Sarcoscifa jasnoczerwony, Scarlet Elf Bowl, Sarcoscifa cynobrowy czerwony lub Austrian Sarcoscifa.

Opis grzyba

Czapka

Ten saprofit nie jest duży i ma kapelusz, który osiąga średnicę tylko 10-50 mm. Szkarłatna miska elfa, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, jest pomalowana na bogaty czerwony kolor. Kolor powierzchni czapek korzystnie kontrastuje z białymi, owiniętymi do wewnątrz krawędziami, zmieniając grzyba w zaskakująco piękne stworzenie.

Kapelusz wypełniony ciasną czerwoną miazgą rośnie w postaci szklanki lub miski na wino. Po dotknięciu wyczuwalna jest delikatna, miękka powierzchnia. Bezbarwne lub jasnoróżowe gładkie zarodniki w kształcie elipsy dojrzewają w miskach.

Noga

Białawe nogi czerwonych sarników o cynobrze rosną nie więcej niż 30 mm wysokości i 6 mm grubości. Do podstawy zwężają się.

Stopa nie jest widoczna, ponieważ jest ukryta w warstwie podłoża.

Miejsca wzrostu

Szkarłatna Sarcoscifa wybiera do wzrostu suche gałęzie, korzenie drzew i martwe drewno, pokryte żyzną ziemią lub opadłymi liśćmi. Mogą osiąść na drzewnych resztkach pokrytych mchem. Preferuje drewno dębu, lipy, klonu, brzozy i wierzby.

Ucho babci jest zbierane w regionach umiarkowanych. Występuje na kontynentach euroazjatyckim, afrykańskim, australijskim i amerykańskim..

Grzyby przynoszą owoce w grupach i rodzą się pod koniec lutego lub marca - kwietnia, kiedy jest jeszcze bardzo fajnie, i do końca maja owocują. W przypadku ciepłej jesieni i zimy grzyb daje dodatkowe plony.

Warto zauważyć, że jasnoczerwony Sarkoscif nie rośnie w pobliżu stref przemysłowych i autostrad, więc obszar, w którym przylega do drewna z jasnymi grzybami, można uznać za przyjazny dla środowiska.

Jadalność

Niektóre okazy sarcosciffus nie pachną i nie mają smaku, inne wydzielają lekki przyjemny zapach grzybów. Dotyczy to jednak grzybów jadalnych. Ale ten grzyb jest amatorem: ma bardzo twardy miąższ, po gotowaniu przypominającym chrząstkę z kurczaka.

Austriacka Sarkoscifa gotowana smakuje dobrze i jest tak piękna jak surowa, dlatego chętnie duszona, smażona, marynowana i dodawana do świeżych sałatek po gotowaniu przez 20 minut. w osolonej wodzie. Najważniejsze jest, aby mieć cierpliwość do czyszczenia grzybów: czyszczenie ich z gruzu nie jest takie łatwe.

Podobne gatunki

Saprofit przypomina następujących jadalnych braci:

• Sarkoscifa Western. Ma wydłużone jasne nogi i siedlisko: jego ojczyzną jest Ameryka Środkowa i USA. Grzyb owocuje w lipcu - sierpniu.
• Sarkoscif Austrian. Jej czapki są bardziej pokorne, a ich krawędzie często pękają. Grzyb ten rośnie głównie w lasach europejskich regionów Rosji.
• Sarkoscif Dudley. Rośnie wyłącznie w USA.

Lecznicze właściwości szkarłatnej Sarcoscifa

Szkarłatna sarkoscifa jest nie tylko jadalna, ale także lecznicza: jej składniki przyspieszają krzepnięcie krwi i mają właściwości przeciwzapalne. Rany są posypywane proszkiem grzybowym podczas krwawienia, aby zatrzymać przepływ krwi i zapobiec infekcji. Indianie północnoamerykańscy, wiedząc o właściwościach antyseptycznych grzyba, nawet po przecięciu pępowiny posypali je pępkami noworodków.