Włókno ziemne

Las jest pełen zarówno jadalnych, jak i zagrażających życiu grzybów, które na pierwszy rzut oka wyglądają niewinnie i bezbronnie. Na przykład Earthy Oscillator jest tak delikatny i delikatny na zewnątrz, że chcę go tylko dotknąć. Oczywiście możesz go dotknąć, ale nie ma - w żadnym wypadku, inaczej polowanie na grzyby zakończy się ciężkim zatruciem, ponieważ ten grzyb jest jednym z najbardziej toksycznych.

Włókno ziemne

Włókno ziemne - łac.Inocybe geophylla

W inny sposób to powietrzne stworzenie nazywa się Włóknistą płytą ziemską..

Opis

Kapelusz Grzybowy

Grzyb tworzy mały kapelusz, którego średnica nie przekracza 40 mm. Młode czapki mają kształt stożka i wyglądają jak dzwony; u dorosłych grzybów „czapki” są bardziej otwarte, z kopcem pośrodku.

Czapki są pokryte białą, jasnożółtą, czasem różowawą lub fioletową skórą o jedwabistej, włóknistej powierzchni. Krawędzie czapek młodych grzybów pokryte są resztkami narzuty. W stanie dorosłym krawędzie wysychają i pękają..

Kapelusz z włókna szklanego jest wypełniony ziemistym talerzem i nieprzyjemnie pachnącym białym, kruchym miąższem. Emanuje z niej subtelny ziemisty zapach.

Dna kapelusza są wypełnione wieloma szerokimi, słabo przylegającymi białymi lub szarymi płytkami do nogi, zmieniającymi się z czasem w brązowawy lub brązowy odcień.

Grzyb rozprzestrzenia się przez jajowate lub elipsoidalne jasnobrązowe zarodniki tworzące się w żółto-czerwony lub brązowy proszek zarodników.

Grzybowa noga

Włókno ziemne ma niską cylindryczną nogę, której grubość sięga 20-50 mm, a długość 40-60 mm. Jest prosty i zakrzywiony, z ledwo zauważalnym pogrubieniem w dolnej części. Noga jest pomalowana na biało, w górnej części jest pudrowa z mączniakiem prawdziwym..

Noga młodego grzyba jest całkowicie wypełniona białymi podłużnymi włóknami. Nogi starych grzybów są puste, ich kolor pozostaje taki sam lub ciemnieje do brązowego odcienia.

Drugi widok glinianego włókna

Grzyb ma podgatunek Incoybegeophyllavar, którego kapelusz jest pomalowany nie w kolorze białym, ale w odcieniu bzu, bzu lub fioletu. Jego blaszkowate dno na starość staje się jasne, pomarańczowo - brązowe. Noga jest pomalowana prawie tak samo jak kapelusz, tylko trochę ciemniejsza.

Miejsca wzrostu

Włókno szklane z ziemistą blaszką preferuje środkową strefę klimatyczną, ale rośnie dobrze w chłodniejszych klimatach. Grzyb występuje w lasach iglastych i mieszanych z sosnami, na poboczach tych lasów. Jest zbierany w lasach kaukaskich, dalekowschodnich, zachodnioeuropejskich, wschodnioazjatyckich, północnoamerykańskich i północnoafrykańskich, a także na europejskim terytorium Rosji.

Owocowanie jest grupowe i pojedyncze i występuje w lipcu - pod koniec września.

Jadalność włókna ziemnego

Włókno ziemne jest wyjątkowo trujące i nie może być używane do jedzenia. Miąższ grzyba zawiera 20 razy więcej toksycznych substancji muskaryny, która wpływa na układ wegetacyjny, niż w czerwonych muchomorach. Trucizna pozostaje w grzybach nawet po obróbce cieplnej.

Podczas zatrucia takimi perkozami, nudnościami i wymiotami obserwuje się biegunkę, ból brzucha, gorączkę: wszystkie te objawy wskazują na silne zatrucie i wymagają natychmiastowego leczenia w szpitalu. W odniesieniu do śmiertelnych przypadków zatrucia takie statystyki nie są znane oficjalnym statystykom..

Podobne poglądy i różnice między nimi

Ziemne włókno szklane nie przypomina żadnego jadalnego ani warunkowo jadalnego grzyba.

Podgatunek o białym kolorze kapelusza można pomylić z niejadalnym czystym Mitsena, charakteryzującym się wilgotnym, szaro-brązowym kapeluszem z wyraźną zmarszczoną krawędzią, białym proszkiem zarodników, pustą nogą i zapachem rzodkiewki.