Szparagi, odmiany i odmiany

Chociaż roślina ta należy do wczesnych warzyw, rzadki ogrodnik uprawia ją do celów kulinarnych - bardziej dekoracyjnych.

W przeciwieństwie do innych warzyw, szparagi, których odmiany liczą ponad dwieście, częściej zdobią szkolne i wewnętrzne bukiety, niż pojawiają się na stole jako danie. Większość ogrodników na próżno to ignoruje: ta kultura, zawierająca wiele cennych składników odżywczych, zasługuje na większą uwagę.

Jak wyglądają szparagi (wygląd)

Roślina, często nazywana szparagami, w młodym wieku ma wygląd pulchnych pędów zwieńczonych głowami. W przyszłości kwitnie, zamieniając się w wysoki „puszysty” krzew, przypominający drzewa iglaste ze względu na niezwykłe liście.

Szparagi pojawiły się w basenie Morza Śródziemnego, skąd stopniowo rozprzestrzeniły się na kraje europejskie, afrykańskie i Chiny. Istnieje ponad 200 odmian szparagów, w tym gatunki ozdobne i mylone z nim, na przykład szparagi.

Jadalne szparagi są trzech rodzajów:

• biały,
• zielony,
• fioletowy.

Aby nie pomylić ich z soją lub dekoracyjnymi szparagami, konieczne jest zbadanie ich odmian.

Jadalne szparagi

Ogrodnicy, którzy cenią delikatny niezwykły smak tej rośliny, uprawiają na działkach wczesne, środkowe i późne odmiany szparagów..

Wczesne odmiany szparagów

W kwietniu pojawiają się pędy następujących odmian wczesnych szparagów:

• Argentel. Rośliny rodzą się białe, a następnie zmieniają kolor na zielony i nabierają jasnofioletowego odcienia. Wysokość łodyg wynosi 12-20 cm, waga - do 50 g, średnica - około 1,5 cm Na jednej metrze kwadratowej odmiany daje do 2 kg pędów.

• Bucklim. Bladozielone rośliny z białym miąższem, osiągające grubość 28 mm i wysokość 20-25 cm. Ich masa wynosi od 100 do 140 gramów. Z 1 m² zbiera się około 3,5 kg wybranych łodyg.

• Wcześnie żółty. Odmiana szparagów żółtych wyróżnia się żółtawo-zielonymi pędami o doskonałym smaku i delikatnej pulpie, odpowiednimi do stosowania w postaci surowej, gotowanej i w puszkach. Daje do 250 gramów na roślinę.
• Magnus F1. Należy do białej odmiany szparagów, która zaczyna owocować znacznie od trzeciego roku, dając do 110 g, od piątego - do 350 gramów na roślinę.
• Gainlim. W przeciwieństwie do szparagów morskich, mylonych z prawdziwymi, ta odmiana jest jadalna, tworzy zielone pędy o jasnożółtej zawartości o wadze do 140 g, średnicy 10-25 mm, wysokości 15-25 cm. Z jednego metra kwadratowego uzyskuje się około 3-3 5 kg wybranych szparagów (szparagów).

• Xenolim. Wczesna dojrzała odmiana o jasnozielonych ogonkach o długości do 25 cm, średnicy około 25 mm i wadze 100-140 gramów. Metr kwadratowy nasadzeń daje od 3 do 3,5 kg wybranych łodyg.

• Guelf Millennium. W przeciwieństwie do niejadalnych szparagów racemozowych, ma jasnozielone pędy z żółtawą zawartością sięgającą 25 cm wysokości, 15 mm grubości i masy 120 g. Metr kwadratowy nasadzeń szparagów daje do 3,5 kg warzyw.

• Zaćmienie Guelfa. Przypomina fasola szparagi tylko zielony kolor. Miąższ jest jasnożółty, wysokość - 15-25 cm, średnica - 10-25 mm, masa pędu - do 140 gramów. Z jednego kwadratu zdobądź do trzech kilogramów łodyg.

• Waldau. Oto, jak wyglądają te szparagi: pędy są zielone, miąższ jest żółty i biały. W trzecim roku zbierają do 150 g z krzaka, w czwartym i później - około 350 gramów.

Początkowo uprawiano tylko szparagi argentyńskie, które pojawiły się w rejestrze państwa w 1950 r. Pozostałe wczesne dojrzałe odmiany zostały wyhodowane w ostatnich latach. Z powodzeniem są uprawiane w całej Rosji, nawet w niezręcznych warunkach syberyjskich..

Średnie odmiany szparagów

Pod koniec kwietnia można zbierać pędy odmian szparagów w połowie sezonu:

• Mary Washington. Mocne zielone pędy z główkami o fioletowo-czerwonym odcieniu i delikatnym miąższu o słabym włóknie o przyjemnym smaku. Średnica ogonki wynosi 10-15 mm. Jedna roślina daje do 250 g warzyw.
• Głowa śniegu. Rośliny o ostrych, ciasnych białych głowach i zielonkawo-kremowych ogonkach z odrobiną zielonego groszku. Można je konserwować, gotować i jeść świeże. Metr kwadratowy nasadzeń szparagów daje około 2,5-3 kg pędów.

• Cumulus F1. W przeciwieństwie do szparagów sojowych, fuju ma białe łodygi z zawartością tego samego koloru. W trzecim roku daje łodygi o masie do 120 g, w piątym i później - do 300 gramów na roślinę.
• Żniwa 6. Nazwa ta uzasadnia ją obfitymi zbiorami grubych i dużych ogonków różowego odcienia o ciasnych głowach i delikatnym białym lub biało-żółtym miąższu. Z jednego zakładu otrzymaj do 250 wybranych produktów.

• Wcześnie Mikhnevskaya. Odmiana w połowie sezonu z małymi łodygami w kształcie dzwonu o fioletowym odcieniu i gęstymi główkami. Z jednego krzaka uzyskaj do 250 g soczystych warzyw.

• Royal. Ma jasnozielone pędy o średnicy nie większej niż 15 mm z białą delikatną miazgą i ciemnymi głowami. Ogonki mają około 20 cm długości..

Z metra kwadratowego nasadzeń szparagów tej odmiany zbiera się od 2 do 5 kilogramów łodyg.

Późne odmiany szparagów

W maju miłośnicy szparagów zbierają szparagi „Glory of Braunschweig”. Jego pędy mają jasnozielony kolor i są wypełnione soczystą białą miazgą. Z jednego krzaka otrzymaj do 12 ogonków (około 250 gramów), odpowiednich do konserw.

Różnica między szparagami sojowymi a innymi analogami

Ponieważ żółte i inne szparagi dopiero zaczynają być uprawiane jako roślina warzywna, zjadane świeże, gotowane, smażone, pieczone i konserwowane, wielu ogrodników myli różne odmiany. Na przykład zamiast jadalnych szparagów kupują szparagi ozdobne lub szparagi strunowe, które nie nadają się do jedzenia.

Rodzaje niejadalnych szparagów

• Szparagi sojowe. Otrzymuje się go z soi, co nadaje im wygląd szparagów. Po namoczeniu w wodzie są one kruszone w celu uzyskania mleka sojowego, które następnie gotuje się i tworzy film. Suszy się w zawiesinie, otrzymując soję ze szparagów fuju.
• Fasola Szparagi. Jest to szparag fasolowy w postaci długiej fasoli, który nie ma nic wspólnego ze szparagami.
• Ruched Szparagi. Ogólnie jest to zioło z wieloma grubymi kłączami stosowanymi w medycynie ajurwedyjskiej. Jest jak prawdziwy szparag z tylko liśćmi.

Istnieją również szparagi morskie - roślina, która rośnie w morskiej strefie przybrzeżnej, z słonawym miąższem. Występuje w japońskich i śródziemnomorskich potrawach, nie jest stosowany w Rosji.

Rodzaje dekoracyjnych szparagów

• Cienkolistny. Luksusowa roślina składająca się z ogromnych wiązek cienkich liści w kształcie igieł przypominających włosy.
• Wiele arkuszy. Krótka bylina odpowiednia do skalniaków. Posiada piękne niebieskawe „igły”.
• Apteka. Wysoka bylina, przyjemna latem z bujną zielenią i złotym „futrem” i czerwonymi owocami jesienią.

Wraz z nadejściem mrozu gałęzie szparagów aptecznych ozdobione są srebrnym szronem.

Szparagi, których odmiany liczą kilkanaście, są doceniane przez wielu ogrodników. Po co przepłacać dużo pieniędzy za kilogram produktu w sklepie, skoro można hodować własne, bez użycia chemikaliów? Uprawa szparagów nie sprawia większych problemów, a większość roślin już w trzecim roku zapewnia rolnikowi bogaty zbiór pysznych warzyw.