Świerząbek: uprawa, zastosowanie w kuchni i tradycyjnej medycynie

W medycynie ludowej, kosmetologii i gotowaniu istnieje wiele przydatnych ziół, które można zbierać w lesie lub uprawiać samodzielnie..

Do nich należy również świerząbek, roślina zwana ażurową, butenelną lub zwykłą, której nazwa jest tłumaczona z różnych języków jako „pachnąca trawa”. Od niepamiętnych czasów jego łodygi były wykorzystywane do celów kulinarnych, służyły do ​​wytwarzania leczniczego wina, nalewek i innych leków do leczenia wielu chorób.

Opis i skład chemiczny trybuli

Świerząbek należy do rocznych traw parasolowych z rodzaju kupyr, często nazywany jest tak - kupyr. Istnieje kilka odmian roślin: kędzierzawe (ażurowe), trybula o gładkich liściach i bulwiastych, różniące się jedynie liśćmi, - smakują i pachną tak samo.

Dzwon jest podobny do zwykłej pietruszki, ale różni się od niego bladozielonym grubym i delikatnym liściem rosnącym na długich, pustych i rozgałęzionych łodygach.

Liście trybuli są cięte jak pióra, ich krawędzie są równe, postrzępione lub kręcone. Pędy dorastają do 50 cm długości.

Świerząbek, który można uprawiać w ogrodzie, kwitnie w kwietniu, a kończy kwitnienie w sierpniu. W tym czasie jest pokryty drobnymi białymi lub różowawymi kwiatami, zbierającymi się w kwiatostany parasolowe.

Bliżej jesieni lub września na roślinach pojawiają się małe niełupki w kolorze czarno - fioletowym, zachowujące żywotność przez cztery lata.

Wild Chervil wybiera polany i stoki dobrze oświetlone słońcem do wzrostu, często spotykane w krajach azjatyckich, amerykańskich, europejskich, północnoafrykańskich, na ziemiach irańskich, tureckich i irackich.

Z liści i łodyg trybuli, które mają przyjemny smak ze słodkimi nutami, pojawia się lekki anyżkowy smak.

Skład chemiczny trybuli

Świerząbek stosowany w kuchni i medycynie ma bogaty skład chemiczny. Jego liście i łodygi są wypełnione następującymi składnikami:

• Olejki eteryczne z anetolem nadają anyżowi aromat aromatu.
• Glikozydy i karoteny.
• Fitoncydy i kwas askorbinowy.
• Minerały, takie jak selen, cynk, miedź, mangan, żelazo, potas, sód, wapń, fosfor i magnez.
• Witaminy z grupy B, C i A..

Te i inne przydatne mikro- i makrokomórki nadają cuparowi wiele przydatnych właściwości. Jeśli chodzi o kaloryczność trybuli, 100 g rośliny zawiera około 230 Kcal.

Przydatne właściwości i zastosowanie trybuli

Przydatne właściwości cupar

Uzdrowiciele od dawna wiedzą, jak użyteczna może być ta roślina, i z powodzeniem wykorzystali ją do leczenia różnych dolegliwości.

Kupyr ma następujące właściwości lecznicze:

• Leki moczopędne-
• Gojenie się ran-
• Środek wykrztuśny (flegma upłynniająca)-
• Wzmocnienie (wzmacnia układ odpornościowy)-

• Tonik (poprawia stan naczyń krwionośnych i serca)-
• Środek przeciwbólowy-
• Przeciwzapalne-
• Kojący.

Świerząbek przyspiesza także metabolizm i pomaga pozbyć się nagromadzonych toksyn, dlatego jest stosowany w otyłości jako dieta i produkt oczyszczający.

Zastosowanie trybuli (kupyr) w medycynie tradycyjnej

Cupar od dawna stosuje się w leczeniu następujących dolegliwości:

• Choroba nerek-
• Choroby pęcherza (zapalenie pęcherza moczowego itp.)-
• Kaszel, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc-
• Nadciśnienie tętnicze-
• Zapalenie jelit-
• Padaczka i drgawki-
• Dna moczanowa i zapalenie stawów-
• Choroba wątroby-
• Zmęczenie oczu, zapalenie spojówek itp..-
• Choroby skóry-
• Rana dowolnego pochodzenia.

Trybula jest również stosowana w leczeniu dolegliwości kobiecych i eliminacji zespołów menopauzalnych..

Świerząbek w gotowaniu, praktyczne zastosowanie

Specjaliści kulinarni dodają kęsa jako przyprawy do gotowania różnych zup, potraw z warzyw i mięsa, zwłaszcza jagnięciny, kurczaka, kaczki i innego drobiu. Świerząbek wzbogaca smak smażonych jajek i omletów, kanapek i galaretki, wszelkiego rodzaju sosów i dań rybnych, alkoholu.

Jeśli warzywa są dodawane do gorących potraw, należy to zrobić po ugotowaniu lub przed podaniem, aby roślina nie straciła swoich korzystnych właściwości.

Do naczyń dodaje się tylko świeże warzywa: w wysuszonej formie kupyr staje się bezużyteczny i traci swój smak.

Tarty korzeń można umieścić w naczyniach na kilka minut przed końcem gotowania.

Przeciwwskazania do stosowania trybuli

Kupyr jest całkowicie bezpieczną rośliną, która nie daje skutków ubocznych ani pod względem leczenia, ani pod względem kulinarnym. Może być stosowany zarówno przez dorosłych, jak i dzieci, z wyjątkiem osób cierpiących na indywidualną nietolerancję składników trybuli.

Jeśli zioła lecznicze są zbierane na wolności, najważniejsze jest, aby nie pomylić ich z piołunem: jest to wyjątkowo toksyczna roślina.

Uprawa trybula w domu

Przygotowanie gleby

Roślina ta jest bezpretensjonalna i mrozoodporna - wytrzymuje mrozy do 12 ° C. Można go wysiewać zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i w półcieniu, pod drzewami ogrodowymi. Cupar może rosnąć na słabych glebach, ale jeśli chcesz uzyskać dużo soczystych warzyw lub bulw, lepiej jest zapewnić żyzną glebę.

Wczesną wiosną wykopujemy działkę wybraną do siewu nasion, dodając następujące nawozy do każdego metra kwadratowego:

• Sól potasowa - 20 gramów-
• Superfosfat - 50 gramów-
• Przejrzysty obornik - 4 kg.

Podlewamy przygotowane łóżko i wycinamy rowki na głębokości nie większej niż 1,5 cm z odstępem między rzędami co najmniej 25 cm Gleba jest gotowa do sadzenia trybuli.

Aby mieć dużo zieleni przez całe lato i jesień, produkujemy dwie uprawy: wczesną wiosną i w połowie maja. Można go wysiać przed zimą - w otwartym terenie i szklarniach (dodatkowa izolacja nie jest konieczna w zimie). Jeśli zasiejesz nasiona we wrześniu, otrzymamy dwa razy więcej produktu.

Siew nasion

Przed siewem zdecydowanie przygotowujemy nasiona:

• Stawiamy je w 1 roztworze nadmanganianu potasu na 30 minut.
• Napełnij wodą i poczekaj na pojawienie się pierwszych kiełków, utrzymując pojemnik w cieple (20-25 ° C).
• Wyciągamy nasiona z wody i lekko wysychamy dla wygody siewu.

Siej przygotowane niełupki w rowki i posyp ziemią.

Chervil Care

Dbamy o billboard w taki sam sposób, jak w przypadku innych zieleni, wykonując następujące procedury:

• Przerzedzenie. Gdy tylko sadzonki osiągną długość 5 cm, przerzedzamy uprawy, pozostawiając odległość 15 cm między roślinami.
• Pielenie. Regularnie pielimy łóżko i poluzowujemy glebę, aby korzenie lepiej oddychały.
• Podlewanie. Ponieważ trybula uwielbia wilgoć, nie pozwalamy glebie wyschnąć i regularnie podlewamy ją, gdy nie ma deszczu.

Jeśli chodzi o górny opatrunek, nie są one potrzebne przy uprawie trybuli: te nawozy, które zostaną wprowadzone do ziemi wiosną, wystarczą na cały rok.

Zarówno dzika, jak i domowa trybula to roślina o właściwościach korzennych i leczniczych. Jego wyrafinowany aromat i szlachetny smak nadadzą uroku wszelkim potrawom kulinarnym, a składniki lecznicze wzmocnią zdrowie, pomogą schudnąć i uchronią Cię przed wieloma dolegliwościami.

Głównym warunkiem prawidłowego użycia jest jak najszybsze wykorzystanie zebranych zieleni, w przeciwnym razie traci ona swoje właściwości: można ją przechowywać w lodówce nie dłużej niż 7 dni, wkładając ją do pojemnika z wodą. Ale guzki bulw, podobnie jak inne rośliny okopowe, są dobrze przechowywane przez całą zimę.