Borowik żółty

Pomimo różnorodności podgatunków Borovichi, każdy z nich ma swoje własne cechy dotyczące struktury, koloru czapki lub nóg. Żółty Borovik jest również interesujący na swój sposób, pomalowany na żółtawe odcienie i nadaje się do użycia w dowolnej formie..

Borowik żółty

Borowik żółty - łac.Borowik junquilleus

Kolejny wariant nazwy - żółte latanie.

Funkcje zewnętrzne

Kapelusz Grzybowy

Średnica żółtych czapek Boleta sięga 5-16 cm, w rzadkich przypadkach - 20 cm. W młodym wieku różnią się półkulistą i zauważalną wypukłą strukturą, później nabierają bardziej płaskiego kształtu.

Czapki są pokryte lekko pomarszczoną lub gładką skórą. Przy suchej lub suchej pogodzie pozostaje matowy; podczas deszczy uwalnia śluz.

Kapelusz jest pomalowany na żółto-brązowy odcień i wypełniony jasnożółtą miazgą, zmieniającą kolor na niebieski po cięciu w kilka sekund.

Dna czapek ozdobione są swobodną warstwą rurkową o wysokości 10-20 mm, tworząc wgłębienie wokół nóg. Jeśli go popchniesz, zmieni kolor na niebieski.

Borowik żółty rozmnaża się przez gładkie długie zarodniki znajdujące się w proszku zarodników oliwek.

Grzybowa noga

Grubość ciągłej bulwiastej nogi tego grzyba wynosi 25-60 mm, wysokość od 4 do 12 cm.

Podobnie jak kapelusz, noga jest pomalowana na żółto-brązowy ton, nie ma wzoru siatki, ale czasami jest pokryta drobnymi łuskami lub uzyskuje ziarnistą brązową strukturę.

Miejsca dystrybucji

Żółta mucha preferuje lasy liściaste z dębami i bukami. Rośnie głównie w krajach Europy Zachodniej, w Rosji wybiera owocowanie w regionie Ussuri (Rezerwat Suputinsky).

Borovik przynosi owoce od drugiej połowy lipca do początku października.

Podobne gatunki

Grzyb tego gatunku jest podobny do następujących grzybów jadalnych:

• Dubovik Kele. Ten warunkowo jadalny borowik ma różowawy lub brązowawy kapelusz.
• Grzyb (dziewczęcy). W przeciwieństwie do żółtego odpowiednika Boylet ma u podstawy brązowy kapelusz i brązowawą nogę.

Jadalność

Chociaż miąższ grzyba, który wyróżnia się dobrą gęstością, praktycznie nic nie pachnie, żółty Borovik nadaje się do spożycia przez ludzi. Jest zaliczany do drugiej kategorii wartości odżywczej. Jest suszony, mrożony i marynowany na zimę, gotowany, smażony i gotowany różne potrawy, wzbogacając je dodatkami i sosami. Skręcona miazga zmieszana z cebulą jest idealna do napełniania pierogów, ciast i ciast.