Dąb zwyczajny

Wspólny Dubovik 1

Ta odmiana grzybów jest jeszcze bardziej popularna wśród grzybiarzy niż borowik, jest tak smaczna i zdrowa. Dubovik zwykły, nawet po obróbce cieplnej, nie zmniejsza się znacznie, zachowuje przydatne właściwości i niezapomniany szlachetny smak, który wzbogaca każde danie.

Dąb zwyczajny

Dąb zwyczajny - Borowik pospolity

Inna nazwa: Poddubnik, Bruise, Dubovik oliwkowo-brązowy i Bolet brudny brąz.


Cechy zewnętrzne

Kapelusz Grzybowy

Oliwkowo-brązowy dąb wyrastają ogromne masywne kapelusze, których średnica sięga od 5 do 20 cm. U młodych grzybów wyrastają one w kształcie półkuli, jakby były zszyte na nodze. Następnie czapki otwierają się i przypominają wkładki o aksamitnej powierzchni.

Kolor czapek jest niejednorodny: są żółtawo-brązowy i szaro-brązowy, a jednocześnie. Miąższ jest żółtawy i gęstość, na nacięciu staje się nasycony niebiesko-zielony, po - czarny.

Dół czapki zdobi luźna rurkowata masa, wąska, z małymi porami, ochra u młodych grzybów, pomarańczowa (do czerwonych) u dorosłych. Dojrzałe grzyby mają ciemną oliwkową rurkowatą warstwę i oliwkowe brązowe zarodniki.

Grzybowa noga

Grube nogi w kształcie maczugi dorastają do 30-60 mm grubości i od 5 do 12 cm wysokości.

Zwykły dąb ma nogę pokrytą ciemną siatką: to jest jego cecha wyróżniająca. Kolor nóg jest różny: pod kapeluszem - żółtawy, poniżej - żółto - pomarańczowy, czasem zmieniający się w oliwkowy.

Miąższ na dole jest czasem zabarwiony na czerwono..

Wspólny Dubovik 2
Wspólne Dubovik - Borowik luridus

Gdzie rośnie dąb pospolity

Preferuje lasy mieszane i liściaste, szczególnie lubi rosnąć w pobliżu lip i dębów..

Owoce rzadko się zdarzają, 1 raz na 2-3 lata. Zwykle trafia do grzybiarzy na początku sierpnia - pod koniec września.

Podobne odmiany

Babeczka wygląda jak nakrapiany Dubovik, również jadalny grzyb. Tylko nakrapiany analog ma kropki zamiast wyraźnej siatki i ma ciemniejszy kolor.

Jadalność

Chociaż dąb pospolity nie może pochwalić się wyraźnym zapachem i smakiem grzybów, jego miąższ jest bogaty w witaminy i użyteczne pierwiastki śladowe i nadaje się do jedzenia. Najważniejsze jest gotowanie przez co najmniej 20 minut, aby odparować niektóre toksyczne substancje, które zagrażają niestrawności i jelitom. Surowy grzyb nie jest spożywany.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda