Dubovik kele

Grzyby można znaleźć, w zależności od etapu rozwoju, przypominające albo grubego, mocnego borowika, albo wyciągniętą olejarkę. To Dubovik Kele, pucołowaty i pucołowaty w młodym wieku i bardziej otwarty, szczupły w dojrzałym stanie.

Dubovik Kele

Dubovik Kele - łac.Borowik szlachetny

W inny sposób grzyb nazywa się Bolet Kele lub Boletus Kele.

Charakterystyka zewnętrzna gatunku

Kapelusz Grzybowy

Średnica kapelusza Dubovki sięga 5-15 cm, początkowo jest wypukła, a później, gdy grzyb rośnie, staje się wypukła - półotwarta.

Kapelusze, zwykle matowe i aksamitne, przy wilgotnej pogodzie pokryte są lepkim śluzem. Powierzchnia jest rzadko pomalowana na żółto - brązowo, częściej - na brązowy kolor..

Mucha Kelet ma gęsty żółty miąższ, zmieniający kolor na niebieski po cięciu w ciągu kilku sekund. Rzadko jest atakowany przez larwy, robaki i inne owady..

Dno czapek ozdobione jest żółtawym odcieniem podczas cięcia rur o zaokrąglonych czerwonych porach.

Dojrzały grzyb tworzy brązowo-oliwny proszek zarodników.

Grzybowa noga

Gęste u młodych grzybów i bardziej smukłe u dojrzałych, nogi osiągają grubość 50 mm i wysokość od 50 do 100 mm.

Pomalowana na żółto powierzchnia nóg pokryta jest małymi czerwonawymi łuskami. Poniżej łatwo zauważyć białawe cząsteczki grzybni. Jeśli naciśniesz nogę, po kilku sekundach zmieni kolor na niebieski.

Miejsca wzrostu

Dubovik Kele preferuje przestronne lasy liściaste, szczególnie z dębami, leśnymi polanami, czasami znajdowanymi w drzewach iglastych. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje kwaśnych, ubogich w składniki odżywcze gleb z liśćmi, mchem i niską trawą..

Dubovik często sąsiaduje z takimi grzybami jak kurki, borowiki, niebiesko-żółta Russula, cętkowane koło zamachowe lub muchomor perłowy.

Grzyb owocuje w grupach w maju - październiku.

Podobne gatunki

Borowik Kele wygląda nieco przypomina toksycznego grzyba satanistycznego, tyle że nie ma czerwonych porów, na nodze znajduje się siatka, a jego miąższ nie zmienia koloru na niebieski podczas cięcia.

Jadalność

Miąższ tego grzyba ma słaby aromat grzybowy i kwaśny smak. Niemniej jednak Dubovik Kele można jeść. A ponieważ jest to warunkowo jadalny gatunek, nie zaleca się spożywania go na surowo: grzyb wymaga obróbki cieplnej. Muszą być gotowane w trzech wodach przez 10 minut każdy. W przeciwnym razie jedzenie drzewa jest obarczone podrażnieniem jelit..