Opis odmiany jabłek imrus

Charakterystyka odmiany jabłoni Imrus.

Autor: Wszechrosyjski Instytut Badawczy ds. Selekcji Upraw Owocowych. Otrzymany z udziałem odmiany jabłek Antonovka zwykła.

Zimowa odmiana jabłoni, dojrzałość wymienna występuje w połowie września. Okres konsumencki trwa do końca lutego..

Jabłonie Imrus są średniej wielkości. Korona jest okrągła, o średniej gęstości. Główne gałęzie odchodzą od pnia pod ostrym kątem. Gałęzie są zakrzywione, rzadkie, końce gałęzi są skierowane do góry. Kora na pniu i głównych gałęziach jest łuszcząca się, zielonkawa. Dominującym rodzajem formacji owocowych są proste i złożone rękawiczki. Pędy średniej grubości, przegubowe, fasetowane w przekroju, brązowo-brązowe, owłosione, z wieloma małymi soczewicami. Pąki są tłoczone, małe, stożkowe, owłosione. Liście średniej wielkości, podłużne, jajowate, o długich szpicach, ze spiralnie skręconą końcówką, zielone, pomarszczone, błyszczące, z delikatnym nerwem. Krawędź liścia jest mała falista, falista. Ogonek średniej długości i grubości, owłosiony, o jasnym zabarwieniu antocyjanu, przechodzący do żyły centralnej. Zastawki małe lub nieobecne. Kwiatostany są corymbose, składające się z 4-6 kwiatów - pąki różowo-białe - kwiaty o płaskim kształcie, małe z różowo zaokrąglonymi, lekko zamkniętymi płatkami - znamiona na poziomie pylników. Szypułka jest krótka. Kolumny z tłuczkiem bez pokwitania.

Owoce odmiany jabłek Imrus są średniej wielkości, silnie spłaszczone (bulwiaste), lekko żebrowane. Skóra jest gładka, bez rdzy, tłusta. Główny kolor w momencie dojrzałości usuwalnej jest zielonkawy, gdy jest spożywany - jasnożółty. Integumentarne zabarwienie zajmuje około połowy powierzchni owocu w postaci pasków, pociągnięć i wypłukanego rumieńca o brązowo-czerwonym zabarwieniu podczas usuwania owocu i koloru malinowego podczas konsumpcji. Punkty podskórne liczne, małe, wyraźnie widoczne. Szypułka jest średniej długości i grubości, lekko zakrzywiona, ukośna. Lejek o średniej głębokości, ostro zakończony z wyraźnie widoczną rdzą. Kubek jest zamknięty. Spodek o średniej głębokości, szeroki, lekko zmarszczony. Serce jest duże, cebula. komory nasienne są małe, zamknięte. Kielich jest krótki, średniej szerokości, wydrążony, nasiona średniej wielkości, stożkowate, brązowe. Miąższ owocowy jest kremowy, gęsty, soczysty, słodko-kwaśny, z harmonijnym połączeniem cukru i kwasu oraz przyjemnym aromatem. Wygląd owocu szacuje się na 4,3 punktu, smak - na 4,3-4,4 punktu. Skład chemiczny owoców jest następujący: suma cukrów - 10,1, miareczkowalne kwasy - 0,65, zawartość kwasu askorbinowego - 10,0 mg / 100 g, substancje P-aktywne - 460 mg / 100 g, substancje pektynowe - 15,2.

Odmiana jest dość odporna na zimę w warunkach regionu Oryol. Na owoce i liście odmiany jabłek Imrus w ogrodzie parcha zupełnie nie miała wpływu.

Odmiana jest dość wcześnie. Pierwsze owocowanie sadzonki korzeniowej w ogrodzie selekcyjnym nastąpiło w 1985 roku, w 8 roku życia sadzonki. W 1982 r., Zanim sadzonka weszła w okres owocowania, jako obiecująca ze względu na cechy morfologiczne rozmnożono ją na trzonie interkalarnym 3-3-72 i uwzględniono w badaniu podstawowym. Odmiana zaczęła przynosić owoce przez 3 lata po posadzeniu w ogrodzie, a przez 4 lata uzyskano plon 90 kg / ha, przez 5 lat uzyskano już plon 167 kg / ha. Maksymalny plon dla tej odmiany uzyskano w 1991 r. - 226 kg / ha (w ósmym roku po posadzeniu roślin jednorocznych). W klasie kontrolnej Antonovka zwykła średnia wydajność nie przekraczała 90 kg / ha. Odmiana jabłoni Imrus nadaje się do intensywnych ogrodów.

Wartość różnorodności: odporność (absolutna odporność na 1-5 ras) na strup owoców i liści, wczesna dojrzałość, wysoka wydajność i utrzymanie jakości owoców, a także wysokie właściwości handlowe i konsumenckie owoców. Wady: cienkie skórki owoców.

Odmiana jabłoni jest objęta państwowym rejestrem odmian zatwierdzonych do stosowania w produkcji w centralnych i środkowych regionach Czarnej Ziemi w Rosji. Strefa w sześciu regionach Białorusi.