Uprawa i pielęgnacja szalotki: pospolite odmiany, jej zalety i szkody
Cebula to roślina warzywna, która jest zawarta w wielu potrawach rosyjskiej kuchni narodowej. Najczęściej do gotowania używa się zwykłej cebuli, ale istnieją inne odmiany cebuli, które można również wykorzystać jako żywność. Na przykład szalotki mogą być dobrą alternatywą dla cebuli. Dowiedz się, co to jest, jakie odmiany możesz uprawiać na łóżkach i jak to zrobić dobrze.
Treść
- złośnica;
- Charlotte
- szalotka;
- półpasiec;
- ul.
Jako roślina warzywna jest uprawiana głównie w Europie Zachodniej, w WNP - na Kaukazie i na Kaukazie Północnym, w Mołdawii i na Ukrainie.
Zewnętrznie szalotka przypomina tradycyjną rzepę - ma również długie zielone pióra i cebulki. Ale w przeciwieństwie do cebuli główki szalotki nie są całe, ale składają się, podobnie jak czosnek, z kilku plasterków. Różnice na tym się nie kończą. Pióro dzierzby jest cieńsze, krótsze i bardziej okazałe, bardziej miękkie i delikatne w smaku, długo się nie zbiera i rośnie szybciej, dzięki czemu można go kilka razy ciąć w sezonie wegetacyjnym. Dojrzałe szalotki cebulowe mają słodszy smak niż cebula, prawie bez goryczy i mają delikatniejszy aromat. W tej cebuli jest mniej olejków eterycznych, więc podczas cięcia nie powoduje łez.
Szalotka różni się od rzepy i składem chemicznym. 100 g cebuli zawiera:
- białko - 2,5 g;
- węglowodany - 16,8 g;
- tłuszcz - 0,1 g;
- włókno - 3,2 g;
- woda - 80 g.
Szalotka zawiera wiele witamin, głównie takie jak pirydoksyna (B6) - 0,345 mg, kwas pantotenowy (B5) - 0,29 mg, kwas foliowy (B9) - 34 μg, tiamina (B1) - 0,06 mg, kwas askorbinowy ( C) - 8 mg, cholina (B4) - 11,3 mg i ryboflawina (B2) - 0,02 mg. Minerały w tej cebuli są reprezentowane przez makroelementy potas - 334 mg, fosfor - 60 mg, magnez - 21 mg i wapń - 37 mg. Są w nim pierwiastki śladowe: miedź - 88 mikrogramów i mangan - 0,292 mg, selen - 1,2 mikrogramów, żelazo - 1,2 mg i cynk - 0,4 mg.
Kształt szalotek w szalotkach jest inny. Może być okrągły, eliptyczny, w kształcie beczki, płaski wydłużony. Często jest to złe, żarówki są pobierane z jednej strony, co tłumaczy się ich zbyt bliską lokalizacją w gnieździe.
Kolor suchych i soczystych łusek jest również inny. Łuski mogą być białe, złotożółte, brązowe, brązowożółte, różowo-czerwone i szaro-fioletowe, a pod nimi żarówki mogą być białe, zielonkawo-białe, różowe, z czerwonawym lub liliowo-fioletowym odcieniem.
Popularne odmiany szalotki
Odmiany szalotki, takie jak cebula, są wczesne, a także w połowie i późne. Państwowy rejestr osiągnięć hodowlanych Federacji Rosyjskiej obejmuje ponad 50 odmian, z których zdecydowana większość została wyhodowana po 2000 r. Ze względu na niezrównaną odporność na mróz, która wyróżnia ten rodzaj cebuli, każda z nich nadaje się do uprawy w całej Federacji Rosyjskiej.
W skali przemysłowej szalotki nie są uprawiane w Rosji; wszystkie odmiany są przeznaczone do uprawy amatorskich hodowców warzyw na osobistych działkach i domkach letniskowych. Spośród najbardziej obiecujących odmian można wyróżnić:
- Bonilla (2000 rok w rejestrze) to odmiana w połowie sezonu wyhodowana w Holandii. Zaprojektowany do uprawy w rocznej uprawie nasiennej. Okres dojrzewania cebulek od momentu pełnego kiełkowania do umieszczenia kojca wynosi 82–87 dni. Cebule Bonilli są okrągłe, wielobłyskowe (od 4 szt.), Półwyspowe, osiągają masę 30-39 g. Łuski pokrywające są żółto-brązowe. Wydajność gatunku - 1,5 kg / m2. Okres trwałości jest doskonały, można go stosować do wtapiania.
- Berezowski arystokrata (rok włączenia - 2015) to także odmiana w połowie sezonu, ale już selekcja krajowa. Zaprojektowany do uprawy w dwuletniej kulturze. Cebula Bieriezowskiego arystokraty jest szeroko eliptyczna, duża (60 g), w gnieździe znajduje się 5-7. Łuski zewnętrzne są ciemnożółte z lekkim brązowym odcieniem, wewnętrzne są białe. Smak tej szalotki jest półostry, jej wydajność wynosi 1,6 kg / m2.
- Yellow Moon (rok włączenia - 2015) to odmiana średnio wczesna, zalecana do uprawy z nasion. Cebule są okrągłe, ważą 35-45 g, w 1 gnieździe znajduje się od 4 do 10. Pokrywy są żółte z brązowym odcieniem, soczyste są białe. Wydajność - 2,5-3 kg / m2.
- Wzbogacona (rok włączenia - 2009) to średnio późna odmiana wyhodowana przez hodowców syberyjskich. Zaleca się kultywowanie przez północ. Żarówki Krepysh są okrągłe, małe (30 g), 4-6 każda. w gnieździe. Suche łuski zewnętrzne są różowe, soczyste - czerwonawe. Wydajność gatunku - 2,1 kg / m2.
- Elegancka (rok włączenia - 2011) - odmiana w połowie sezonu, zalecana do uprawy przez siew. Żarówki zaokrąglone, o wadze 55 g, 5 szt. w gnieździe. Pokryj łuski ciemnoczerwonego koloru brązowym odcieniem, soczysto-fioletowego. Smak żarówki jest półwyspowy, wydajność odmiany wynosi 2 kg / m2.
- Bursztyn syberyjski (rok założenia - 2009) to odmiana późno dojrzewająca. Żarówki są zaokrąglone, ważą średnio 28 g, po 6-7 sztuk. w gnieździe. Kolor łuski jest żółto-brązowy, soczyste łuski są białe. Smak szalotki jest półwyspowy z bursztynu syberyjskiego, jego wydajność wynosi 1,5 kg / m2.
- Khlynovsky (rok włączenia - 2015) jest wczesną dojrzałą odmianą odpowiednią do uprawy z zestawu nasiennego. Żarówki są eliptyczne, ważą 50 g, nie więcej niż 9 sztuk. w gnieździe. Wydajność - 3,1 kg / m2.
Korzyści i szkody szalotki
Eksperci od dawna ustalili, jaki rodzaj korzyści i szkód przynosi szalotka ludzkiemu ciału. Dietetycy twierdzą, że ten produkt jest bardziej dietetyczny niż rzepa cebulowa znana wszystkim. Ma 2 razy więcej cukrów, witamin, ale mniej olejków eterycznych. I chociaż zawartość kalorii w szalotkach jest większa niż w jej „względnej” cebuli (72 kcal w porównaniu do 41 kcal), zaleca się jeść nawet dla osób z nadwagą.
Ta cebula jest nie tylko doskonałym produktem spożywczym, ale także lekiem. U ludzi jego sok służy do leczenia przeziębienia, chorób oczu i narządów trawiennych, a także do leczenia ran i zmniejszania stanu zapalnego tkanek.
Ale pomimo wszystkich użytecznych właściwości szalotki mogą czasami powodować szkody. Osoby z chorobami wątroby, nerek i trzustki, a także cierpiące na przewlekłe zapalenie oskrzeli i zaparcia powinny powstrzymać się od korzystania z nich..
Funkcje lądowania
Szalotki można uprawiać na wiele sposobów. Najczęściej ogrodnicy w obszarach prywatnych wolą sadzić cebulę tej rośliny w ziemi. Taka operacja przeprowadzana jest zarówno wiosną, jak i jesienią. Wszystko zależy od celów, dla których uprawiana jest ta uprawa. Szalotka jest uprawiana w celu uzyskania wczesnych soczystych zieleni, ale poza tym wielu pozostawia ją na rzepach, które są używane jako zwykła cebula i do zmuszania piór w zimie.
Ponadto istnieje inny sposób rozmnażania roślin. Czasami szalotki są uprawiane z nasion, wysiewając chernushka na łóżkach, aby uzyskać dojrzałe cebule pod koniec sezonu. Jednocześnie materiał do sadzenia jest zakopany w glebie na płytkiej głębokości, pokryty żyzną glebą, a następnie uprawiany przy użyciu standardu technologicznego dla tej cebuli. Zrób to, aby zaktualizować własny materiał do sadzenia.
W zależności od regionu nasiona wysiewa się wiosną lub jesienią. Zimowe lądowanie jest praktykowane tylko na południu. Pomimo faktu, że kultura charakteryzuje się zwiększoną odpornością na mróz i toleruje ujemne temperatury, kiełkowanie szalotki nie jest bardzo wysokie, a surowe zimy mogą ją jeszcze bardziej zmniejszyć.
Wybór miejsca
Jak każda roślina warzywna, szalotki preferują żyzne, dobrze uprawiane gleby, które zawierają wystarczającą ilość wilgoci i składników odżywczych. Rośliny nie są selektywne dla rodzaju gleby, czego nie można powiedzieć o jej mechanicznym składzie i kwasowości. Ogrodnicy uzyskują najlepsze wyniki na lekkich iłach piaszczystych, dobrze przyprawionych dodatkami organicznymi i innymi minerałami, o neutralnym pH.
Aby skutecznie wyhodować szalotki, przygotowuje się jej działkę latem (do sadzenia cebul i nasion przed zimą) i jesienią (do prac wiosennych). Działki dobrze oświetlone przez słońce, na których rosły cukinie, ogórki, rośliny strączkowe, ziemniaki lub pomidory, zanim zostały wybrane. Nie sadzić szalotki po marchwi, burakach i czosnku. Nie należy również umieszczać tego rodzaju cebuli obok zwykłej cebuli rzepy, a także sadzić ją na tych samych łóżkach przez kilka lat z rzędu. Przyczynia się to do rozwoju chorób i niszczenia szkodników, co negatywnie wpływa na późniejsze zbiory.
Podczas przygotowywania gleby dodaje się 3-6 kg dobrego humusu na 1 m2 działki, 2-3 łyżki. l popiół, 1 łyżeczka. superfosfat i mocznik. Łóżka są głęboko wykopane, gleba nie jest wypoziomowana, ale pozostawia się w warstwach aż do sadzenia. Wiosną 1 m2 powierzchni przygotowanej na szalotkę dodaj 25 g azotanu potasu lub amonu.
Lądowanie pod zimą
Jesienne sadzenie szalotki rozpoczyna się od przygotowania materiału do sadzenia. Po pierwsze, jest sprawdzany i kalibrowany. Próbki dotknięte chorobą i szkodnikami są usuwane. Do sadzenia na rzepie wybiera się żarówki średniej wielkości, które dają największą wydajność, te mniejsze są pozostawione na piórku. Wybrane cebulki dezynfekuje się w roztworach grzybobójczych, siarczanie miedzi lub nadmanganianu potasu. Następnie suszone.
Przybliżone daty sadzenia szalotki zimą przypadają na październik i pokrywają się z sadzeniem czosnku. Rozpoczynają pracę prawie przed mrozem, 1-2 tygodnie przed stałym chłodzeniem. W tym czasie cebule będą miały czas na wyhodowanie małych korzeni, ale nie zawiodą piór, co da im szansę na przetrwanie zimy.
Szalotki sadzi się według następującego wzoru: między rzędami utrzymuje się 20-30 cm, rośliny umieszcza się w rzędzie w odstępie 5-15 cm. Cebulki przeznaczone do wyciskania piór umieszcza się w rzędzie częściej, gdy sadzi się je na rzepie - rzadziej.
Materiał do sadzenia jest zakopany w bruzdach, dzięki czemu 2-3 cm gleby znajduje się nad szyją. Rowki posadzone cebulą są pokryte żyzną glebą lub pokryte torfem. Gdy dochodzi do zimna, łóżka z szalotką są pokryte ściółką: trocinami, suchymi liśćmi, świerkowymi gałęziami itp..
Przy sadzeniu zimowym cebulki nie stymulują wzrostu, w przeciwnym razie nie przetrwają zimy. Sama cebula zacznie rosnąć, gdy nadejdzie pierwsze ciepło. Zaletą takiego sadzenia jest to, że wiosną pędy na łóżkach pojawiają się bardzo wcześnie, a pierwsze zielone pióro może być na stole w maju.
Sadzenie wiosną
Szalotki mogą rosnąć i rozwijać się w dość umiarkowanych temperaturach. Dlatego wiosną sadzi się go w ziemi w kwietniu lub maju, gdy gleba wierzchnia ogrzewa się do 5-10 ° C. Przy tej metodzie uprawy szalotki stosuje się cały schemat sadzenia jak jesienią. Żarówki są również dezynfekowane i sortowane na frakcje. Aby stymulować kiełkowanie pióra, krótko obcinają szyje lub nasączają materiał do sadzenia w regulatorach wzrostu.
Podczas uprawy szalotki z nasion sadzenie odbywa się w tym samym czasie. Odstępy między wierszami pozostają niezmienione. Wytrawione w roztworach dezynfekujących i suszone jeżyny wysiewa się jak zwykłą cebulę w bruzdach o głębokości do 1 cm, a następnie pokrywa je żyzną glebą, która jest utrzymywana w stanie wilgotnym aż do pojawienia się sadzonek.
Cechy uprawy i opieki
Szalotki, jak każde warzywo w ogrodzie, wymagają pewnej uwagi. Należy go podlać, karmić nawozami, poluzować glebę między rzędami i rozrzedzić (aby uzyskać dużą rzepę). Tylko przy takiej uprawie i trosce możemy oczekiwać przyzwoitych plonów.
Shallot odczuwa szczególną potrzebę wilgoci na początku sezonu wegetacyjnego. Ale on również nie toleruje stagnacji wody u korzeni, więc sadzenie jest podlewane tylko wtedy, gdy gleba wysycha. Częstotliwość nawadniania szalotki zależy od warunków pogodowych w regionie, temperatury powietrza i rodzaju gleby na terenie. W środku lata zmniejsza się ilość podlewania i ilość płynu. 15-20 dni przed proponowanym zbiorem cebul, nawadnianie jest całkowicie zatrzymane. Pomiędzy podlewaniem gleba między rzędami jest poluzowana, a wszystkie chwasty usunięte.
Nawozić szalotki 2 razy w sezonie:
- rośliny są karmione po raz pierwszy 10-15 dni po pojawieniu się wszystkich sadzonek. Użyj płynnej materii organicznej (obornik, odchody kurze) lub związków mineralnych azotu;
- drugi górny opatrunek przeprowadza się, gdy cebulki zaczynają formować się na szalocie. Rośliny są nawożone złożonymi preparatami (nitroammofos lub azotan + superfosforan + siarczan potasu). Humus i popiół dają ten sam rezultat. Nawóz ze świeżymi substancjami organicznymi wystarcza do destylacji pióra.
Podczas uprawy szalotki na rzepie, przerzedzanie roślin pomaga uzyskać większe cebulki. Odbywa się w czerwcu. Niektóre małe cebulki są usuwane z gniazda, a pozostałe zwiększają wagę i rozmiar. Należy to jednak zrobić ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeni szalotki.
Choroby i szkodniki
Na szalotki mogą wpływać różne szkodniki i choroby. Wśród infekcji grzybiczych warto podkreślić zgniliznę szyjki macicy, fałszywą i prawdziwą mączniaka prawdziwego, więdnięcie fusarium. Ponadto łóżka mogą cierpieć na nicienie cebulowe i muchy. W czasie upałów pióra często pasożytują na mszycach.
Pestycydy są najbardziej skuteczne w kontrolowaniu ich, ale kiedy są stosowane, istnieją ograniczenia w konsumpcji zieleni i cebul do żywności. Jeśli sytuacja nie jest zbyt zaniedbana, lepiej jest zająć się środkami ludowymi.
Aby zapobiec występowaniu chorób i szkodników, należy obserwować płodozmian, w odpowiednim czasie wymienić stary materiał do sadzenia, odmówić sadzenia w sposób oczywisty chorych i podejrzanych cebul na łóżkach. Nie należy sadzić szalotki obok innych rodzajów cebuli - mają one tylko choroby i szkodniki, które gromadzą się, a zima w glebie.
Czas zbiorów i przechowywanie
Zbiór szalotki uprawianej na rzepie rozpoczyna się w lipcu. Możesz kopać rośliny z łóżek, gdy większość zieleni wysycha na krzakach. Nie warto przeceniać szalotki, może łatwo wykiełkować. Kop cebulki wysiane wiosną nasiona będą musiały wykopać nieco później, około sierpnia lub września.
Zbiór cebuli nie jest trudny. Krzewy są ostrożnie wykopywane za pomocą łopat lub widelców, usuwane z ziemi i rozkładane na osobne fragmenty. Zebrane dobrze wysuszone na słońcu lub pod baldachimem. Wierzchołki są odcinane, pozostawiając niewielką szyję około 2-3 cm, a duże cebule można splatać w warkocze.
Przechowuj szalotki w domu, jak zwykłe cebule. Jest układany w małe pudełka z drewna lub plastiku, siatki na warzywa, pudełka kartonowe z perforacją. Trzymane są w piwnicach, piwnicach, w izolowanych szopach, garażach i na balkonie w mieszkaniu. Szalotki w warkoczach trwają szczególnie długo.
Użyj
Zastosowanie szalotki w kuchni jest najbardziej znane. Jest stosowany jako składnik do przygotowywania różnych potraw; warzywa są cięte na sałatki. Małe cebule i piórko zamrażają lub marynują. Świeże szalotki mogą służyć jako substytut cebuli. Ale może być również stosowany w żywieniu dietetycznym i terapeutycznym, w celu zwalczania chorób i zapobiegania różnym dolegliwościom. Szalotka jest podobna do zwykłej cebuli i działa na ciało w ten sam sposób..
Recenzje letnich mieszkańców
Ciągle uprawiam szalotki, mimo że jej plon jest niższy niż w przypadku cebuli. Ale tę wadę rekompensuje więcej niż doskonały smak cebuli i ich długi okres przydatności do spożycia. Możesz ugotować wszystko z tej cebuli, a także po prostu zjeść ją jako niezależne danie, ponieważ absolutnie nie jest ostre.
Szalotka, rosnę w ogrodzie zamiast tradycyjnej cebuli. Dojrzewa wcześnie, daje cebule, choć nie duże, ale smaczne i nie tak żrące jak zwykłe cebule. Kroję je na sałatki, a także na pierwsze i drugie danie i wszędzie wyglądają świetnie.
Szalotka cebuli często zastępuje zwykłą cebulę. Nadaje gotowym potrawom oryginalny niepowtarzalny smak i aromat, którego nie ma w cebuli rzepowej. W tym celu uprawiam szalotki w moim wiejskim domu i radzę wszystkim, aby zrobili to samo.
Każdy ogrodnik może uprawiać szalotki na swojej działce. To nie tylko bardzo smaczny, ale także niezwykle zdrowy produkt, który z pewnością docenią wszyscy w domu. Wybierz odmianę, którą lubisz według cech i spróbuj posadzić ją w ogrodzie - na pewno zapuści się tam na długo.