Groszek mączniak grochowy

Patogen - Erysiphe communis.

Taksonomia. Klasa Ascomycetes - Ascomycetes, kolejność erisif Erysiphales.

Na Ukrainie mączniak prawdziwy grochu występuje wszędzie, a kilka lat nabiera charakteru epifitotycznego.

Pierwsze oznaki mączniaka prawdziwego grochu pojawiają się na początku kwitnienia grochu, intensywny rozwój trwa do końca sezonu wegetacyjnego uprawy. Optymalne warunki do kiełkowania zarodników mączniaka prawdziwego to wilgotność powietrza 40–60, temperatura powietrza 18–28 ° C. Szkodliwość choroby wzrasta z latami przy suchej, gorącej pogodzie, obfitej nocnej rosy i późnych rzędach siewu.

Na dotkniętych liściach i łodygach biała pajęczyna lub pudrowa powłoka grzybni z formami konidiów, które są przenoszone przez wiatr i krople deszczu. Pierwsze oznaki uszkodzenia pojawiają się na osobnych arkuszach niższego poziomu i rozprzestrzeniają się od dołu do góry, w sprzyjających warunkach, płytka grzybni bardzo szybko pokrywa prawie całą powierzchnię nadziemnych narządów grochu: liście, przylistki, łodygi, liście fasoli.

W fazie dojrzewania mączny nalot twardnieje, zyskuje szarawy odcień, pojawiają się na nim owocniki grzyba - małe zaokrąglone jasnobrązowe, najpierw jasnobrązowe, a następnie prawie czarne.

Charakterystyczne objawy zewnętrzne choroby pojawiają się najczęściej w okresie od kwitnienia do końca wegetacji rośliny. W przypadku ciężkiej zmiany na tkankach pojawia się oparzenie i giną.

Czynnik sprawiający, że mączniak prawdziwy grochu jest zatrzymywany przez klestotię w glebie, na porażonych resztkach roślinnych lub na wieloletnich dzikich roślinach strączkowych.

Skala do oceny wpływu próbek mączniaka grochu