Peronosporoza grochu

Peronosporoza lub mączniak rzekomy grochu, patogen - Perenospora pisi

Klasa: Oomycetes - Oomycetes

Zamówienie: Peronosporales - Peronosporales

Peronosporoza grochu jest szeroko rozpowszechniona w obszarach o wystarczającej i nadmiernej wilgotności. Mączniak prawdziwy grochu atakuje wszystkie narządy lądowe rośliny, objawia się układowo (zmiana rozproszona) lub lokalnie (zmiana lokalna). Może pojawić się na sadzonkach grochu, ale częściej obserwuje się go na początku pączkowania - kwitnienia.

Klęska peronosporozy może być lokalna lub rozproszona. Główne uszkodzenie roślin spowodowane jest przez oospory wiosną podczas kiełkowania nasion. Wtórne uszkodzenia roślin i rozprzestrzenianie się infekcji podczas sezonu wegetacyjnego zachodzą za pomocą konidiów, które kiełkują w obecności wilgoci kapiącej. Dotknięte są wszystkie narządy naziemne roślin grochu, ale przede wszystkim - liście.

W przypadku miejscowego uszkodzenia z góry płytki liściowej z czasem pojawiają się zaokrąglone jasnozielone lub żółtawe plamy z rozmytymi krawędziami, które z czasem stają się brązowe. Od spodu liście pokryte są jasnopurpurowym, z czasem brązowo-brązowym konidialnym zarodnikiem grzyba. Najczęściej pierwsze oznaki lokalnych (lokalnych) uszkodzeń obserwuje się podczas pączkowania. W sprzyjających warunkach peronosporozy grochu (zagęszczony siew, wysoka wilgotność i umiarkowana temperatura) choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko na liście i przylistki środkowego i górnego poziomu.

W tym przypadku na liściach i przylistkach górnej warstwy pojawiają się niejasne chlorotyczne plamy, które od dołu pokryte są szarobiałą grzybnią, stopniowo się zmienia i nabiera jasnobrązowego koloru. Rośliny wrażliwych form umierają całkowicie. W fazie formowania owoców, na początku dojrzewania, dochodzi do porażki płatków fasoli, na których pojawiają się lekko wypukłe białe plamki. W środku powstają oospory patogenu z grubą błoną siatkową, zanurzone są w miąższu między liściem a pergaminową warstwą fasoli.

Przy rozproszonym uszkodzeniu górne części rośliny mają skrócone międzywęźle i małe zdeformowane liście, które są równomiernie pokryte grubą filcową szaro-fioletową powłoką - sporulacją grzyba. Rośliny dotknięte układowo nie przynoszą owoców i umierają. Jeśli powstają na nich nasiona, są one przykryte drobnymi plamami. Rozprzestrzenianie się peronosporozy grochu sprzyja wysoka wilgotność powietrza, niska temperatura (19-20ºС). Źródłem infekcji są porażone szczątki roślin i nasiona, w których oospory zimy grzyba. Z ich pomocą główna porażka następuje w kolejnych latach..

Skala oceny porażki peronosporozy grochu

Zdjęcie peronosporozy grochu