Bakterioza grochu

Bakterioza grochowa: bakteria chorobotwórcza - Pseudomonas syringae

Królestwo Prokariotów, sekcja Gram-ujemne kije tlenowe i ziarniaki, rodzina - Pseudomonadaceae, płeć - Pseudomonas.

Bakterioza grochu jest szeroko rozpowszechniona we wszystkich obszarach uprawy grochu, szczególnie w silnym rozwoju, obserwowanym w mokrych latach.

Czynnik sprawczy choroby jest przechowywany w nasionach i szczątkach roślinnych. Wchodzi do roślin przez szparki lub rany. Rozwija się głównie w miąższu tkankowym, może dostać się do układu naczyniowego rośliny, a przy silnym rozmnażaniu zapycha go, w wyniku czego turgor zmniejsza się, wierzchołki roślin więdną, z czasem całkowicie wysychają.

Uszkodzenie bakteryjne grochu przejawia się przez cały sezon wegetacyjny rośliny. Częstym objawem choroby grochu jest porażka wszystkich narządów naziemnych rośliny i tworzenie się na nich plam o różnych kształtach, rozmiarach i kolorach. Pierwsze oznaki bakteriozy grochu obserwuje się na sadzonkach uzyskanych z porażonych nasion. Choroba rozwija się na wszystkich narządach powietrznych rośliny - pierwsze plamki pojawiają się na dolnym liściu, następnie choroba stopniowo przechodzi do liści górnego poziomu, łodyg i fasoli. Plamy bakteryjne są początkowo wodniste, ostatecznie bladozielono-brązowe z halo olejowym, później stają się oliwkowobrązowe z ciemniejszym środkiem. Z czasem plamy mogą się łączyć i pokrywać całą powierzchnię blachy.

Bakterioza grochu wpływa na młode liście grochu, silny rozwój choroby prowadzi do przedwczesnego wysuszenia rośliny. Przy poważnym uszkodzeniu obserwuje się zażółcenie i pieczenie liści. Najpierw pojawiają się czerwono-brązowe pociągnięcia na łodygach, które ostatecznie zamieniają się w podłużne plamy z pęknięciami lub plamami otaczającymi łodygi, powodując śmierć wierzchołków. Przy silnym rozwoju choroby wpływają na narządy generatywne, jajnik umiera. Kiedy młode ziarna są uszkodzone, marszczą się i wysychają, nasiona tworzą się słabo rozwinięte lub wcale nie tworzą się.

Fasola i nasiona pokrywają się wodnistymi plamami, które ostatecznie stają się oparzeniem. Na nasionach silnie dotkniętych plamami są zaokrąglone, rozmyte, lekko przygnębione, żółtawe. Dotknięte nasiona mają niskie właściwości siewne. Często nasiona nie mają zewnętrznych oznak uszkodzenia, ale tracą kiełkowanie lub dają chore osłabione sadzonki.

Bakterioza grochowa przejawia się w wilgotnej i ciepłej pogodzie. Optymalna temperatura dla rozwoju bakterii wynosi 25-28ºС. Uszkodzenie ryjkowców przyczynia się do rozprzestrzeniania się choroby. Na wszystkich dotkniętych tkankach w wilgotnych warunkach krople dolnej białawej lub żółtawej wysięki bakteryjnej są uwalniane z dolnej strony plam, po wyschnięciu których tworzą się cienkie błyszczące filmy.

Skala oceny porażki grochu w bakteriozie

Zdjęcie bakterii grochu