Mączniak prawdziwy ogórka

Patogen

: Oidium erysiphoides Ks (etap torbaczy Erysiphe cichoracearum D.c.f.. cucurbitacearum Pot.). Na ogórku również szkodzą Erysiphe communis (Wallr) Fr [syn .: Er. polygoni DC.] I Sphaerotheca fuliginea Pol f. dyniowate Jacz.

Uważa się, że w regionach północnych grzyb pasożytuje na ogórku Erysiphe cichoracearum, a) Sphaerotheca fuliginea jest typowym przedstawicielem południowych regionów.

Złośliwe oprogramowanie. Jedna z najczęstszych i najbardziej szkodliwych chorób ogórków w szklarniach i na otwartym terenie. W otwartym terenie nasilenie choroby jest niższe niż w szklarni. Straty w uprawach mogą osiągnąć 40-50. W miarę rozwoju choroby wszystkie liście stają się pudrowe, rośliny tracą dużą ilość wody i powstaje mniej owoców. W ostatnim etapie rośliny umierają.

Objawy mączniaka prawdziwego ogórka

Pierwsze znaki pojawiają się na spodzie liści w postaci subtelnej białej powłoki. Sporulacja w górnej części liści początkowo wygląda jak zaokrąglone białe plamy.

Plamy łączą się i ciemnieją wraz z rozwojem..

Liście są zdeformowane, uzyskując falistą powierzchnię. Płytka rozwija się intensywnie na spodniej stronie liści, na ogonkach i łodygach. W mocno dotkniętych liściach krawędzie płytki wyginają się na zewnątrz i wysychają. Owoce nie są uszkodzone, ale z powodu ogólnego odwodnienia rośliny stają się mniejsze, nabierają gorzkiego smaku, więdną. W ostatnim etapie rzęsy najpierw umierają, a potem cała roślina.

Mączniak prawdziwy ogórka zdjęcie:

Biologia patogenu mączniaka prawdziwego ogórka

Konidia Oidium erysiphoides w łańcuchach, elipsoidalne, cylindryczne lub cylindryczne, 30-40 × 15-20 mikronów lub konidiofory z jednym szczytowym zarodnikiem. Później na grzybni (tylko w otwartym terenie) pojawia się torbacz stadium grzyba, który ma cechy morfologiczne charakterystyczne dla każdego gatunku.

Kleistothecia Erysiphe communis o średnicy 65–180 mikronów, z przydatkami o różnych długościach, prostymi lub nieprawidłowo rozgałęzionymi na wierzchołku, często splecionymi z grzybnią. Torby w cleistotii mają zwykle 2-8, mają krótkie nogi, połączone wiązkami, jajowate lub zaokrąglone. Askospory są elipsoidalne, 19-25 × 9-14 mikronów, 3-6 każdy, rzadziej 2 lub 8 w jednej torbie.

Kleistothecia Sphaerotheca fuliginea kulisty, o średnicy 50-100 mikronów, z kilkoma krótkimi, falistymi, bezbarwnymi dodatkami, cleistothecia zawiera 1 torebkę z 2-8 elipsoidalnymi jednokomórkowymi askosporami 20-25 × 12-15 mikronów.

Patogeny mączniaka są klasyfikowane jako pasożyty zobowiązane. Sumospory lub konidia kiełkują na powierzchni liścia. Mączniak grzybowy ogórka, rozprzestrzeniający się wzdłuż blaszki liściowej, tworzy przyssawki (apressoria), które są wprowadzane do komórek roślin i są modyfikowane strzępkami haustorii. W sezonie wegetacyjnym na grzybni rozwija się obfite zarodnikowanie konidiów. Powstają konidiofory, które wyglądają jak krótkie nierozgałęzione strzępki. Intensywne tworzenie zarodników zachodzi przy niskiej wilgotności względnej i jasnym świetle słonecznym. Do kiełkowania konidiów konieczna jest temperatura powyżej 16 ° C. Kiełkowanie konidiów mączniaka prawdziwego ogórka występuje w szerokim zakresie wilgotności względnej, ale przy 80-90 okres inkubacji trwa 3-4 dni, a przy 40-50 trwa 5-7 dni. W normalnych warunkach konidia zachowują żywotność przez 7 dni, w 5 ° C przez 1 dzień, aw 1 ° C umierają.

Główne ogniska mączniaka prawdziwego ogórka pojawiają się w szklarni w pobliżu skrzydeł okien, drzwi lub tłuczonego szkła. Na zewnątrz choroba zaczyna się w ciemniejszych i bardziej wilgotnych obszarach..

W szklarniach i szklarniach w różnych momentach pojawia się mączniak prawdziwy ogórka. Należy zauważyć, że w centralnej Rosji pierwsze ogniska mączniaka pojawiają się 3-4 dni po ulewnych deszczach pod koniec kwietnia lub na początku maja. Dlatego zarodniki patogenów przedostają się do szklarni głównie przez pawęże w wyniku transportu powietrznego z miejsc, w których już rozpoczął się rozwój choroby.

Wczesną infekcję i szybki rozwój mączniaka prawdziwego ogórka ułatwia brak przerwy między uprawami jesiennymi a zimowo-wiosennymi, gdy zarodniki grzyba są transportowane na różne sposoby do szklarni sadzonek. Praktyka pokazuje, że przerwa ta powinna wynosić co najmniej trzy tygodnie.

W małych szklarniach, w których odstęp czasu między dwiema odmianami ogórka jest duży, źródłem infekcji mączniakiem prawdziwym ogórka są często askospory powstające w Cleistotia, zimujące dynie i cukinia na wierzchołkach.

Zarezerwuj rośliny. Chwasty rosnące w pobliżu szklarni i siedlisk, takie jak babki (Plantago sp.) i posiać oset (Sonchus asper) może być źródłem pierwotnej infekcji.

Odporność roślin na patogen. Dane dotyczące odporności ogórka na mączniaka prawdziwego są złożone i sprzeczne. Geny recesywne rt-1 i rt-2 zapewniać odporność na Nacy fushinari. Jeden recesywny gen został znaleziony w próbkach VIR P.1.200815 i P.1.200818 pm-h. Kolejny recesywny gen kontroluje odporność sadzonek ogórka (liścieni, hipokotylu) na mączniaka prawdziwego i jest charakterystyczny dla odmiany Spartan Salad i linii Wis. 2757. Jeden z genów odporności na pleśń jest powiązany z genem odporności na peronosporozę dm- wyjaśnia to fakt, że rośliny odporne na peronosporozę są często odporne na mączniaka prawdziwego..

Należy zauważyć, że przy gwałtownych wahaniach temperatury w ciągu dnia i nocy, przy słabym oświetleniu pomieszczeń do uprawy roślin, zmniejsza się odporność na chorobę, co wyraża się pojawieniem się martwiczych plam na odpornych mieszańcach. Fakt ten należy wziąć pod uwagę podczas uprawy ogórka zimą i jesienią..

Środki ochronne przed mączniakiem prawdziwym ogórka

Metody agrotechniczne:

• Obejmują one terminowe wdrożenie zestawu środków zapobiegawczych: dokładne czyszczenie resztek roślinnych, dezynfekcja pomieszczeń uprawnych i zwalczanie chwastów.
• Używaj najlepiej odpornych i lekko zmienionych odmian. Ustalono, że odmiany o ciemnozielonych liściach są bardziej odporne, tj. z wysoką zawartością chlorofilu. Następujące hybrydy F1 mają odporność na mączniaka prawdziwego: odmiana Alliance, Tournament, Strema, Regatta, Semcross, Swallow, Golubchik i Phoenix.
• Stworzenie warunków bez gwałtownych wahań temperatury powietrza w szklarni: w nocy nie powinna być niższa niż 17 ° C, w słoneczne dni nie wyższa niż 30 ° C. Podlewanie roślin ciepłą wodą (20-22 ° C).
• Na osobistych poletkach zależnych (LPH) tę chorobę można kontrolować, opryskując liście roślin infuzją gnoju. W tym celu 1 wiadro zgniłego obornika wlewa się 5 wiadrami wody i nalega na 3-5 dni. Napar jest filtrowany i rozcieńczany przed użyciem w stosunku 1: 3. Trzykrotne leczenie słabo dotkniętych roślin w odstępie 5-7 dni zmniejszyło rozwój choroby o 2-2,5 razy. Zalecane jest również 4-krotne spryskanie 0,4 roztworem sody oczyszczonej i mydła ze wstępną oceną uzyskanego roztworu pod kątem fitotoksyczności. Skutecznie opryskuje rośliny infuzją pokrzywy.

Produkty biologiczne. W walce z mączniakiem prawdziwym ogórka stosuje się Bactofit, stężenie roztworu roboczego 1 (zużycie 7-14 kg / ha). Ten lek ma krótki okres oczekiwania 1-2 dni, jednak oczyszczone warzywa należy dokładnie umyć wodą, aby wyeliminować ewentualny zapach. Rozpylanie powtarza się po 10-12 dniach. Zalecane jest również stosowanie produktu biologicznego Pseudobacterin-2. Znane są pozytywne wyniki stosowania preparatów bakteryjnych w walce z pierwotnymi objawami mączniaka prawdziwego: Planriz, Gamair itp..

Chemikalia. Aby zwiększyć odporność roślin na mączniaka prawdziwego ogórka, zaleca się leczenie regulatorami wzrostu Immunocytophyte lub Novosil.

Gdy występują pojedyncze ogniska mączniaka prawdziwego ogórka, rośliny opryskuje się jednym z preparatów: Quadris, Strobi, Topaz, Privent, Bayleton, Tiovit Jet, Cumulus, Siarka koloidalna, Kuproksat. Zabiegi są powtarzane zgodnie z zaleceniami. Ponadto Quadris, Strobi i Topaz są korzystnie stosowane profilaktycznie, a preparaty siarkowe po pojawieniu się pierwszych ognisk. Podczas pracy z preparatami siarkowymi należy zachować ostrożność, ponieważ w wysokiej temperaturze i przy zawyżonym stężeniu roztworu roboczego może wystąpić oparzenie liści. Wydajność przetwarzania jest widoczna już następnego dnia. Puszysta biała grzybnia znika, a plamy chlorotyczne pozostają na powierzchni liści.

Skuteczność fungicydów w ostatnich latach jest niewystarczająca, co wiąże się ze wzrostem agresywności patogenu. Dlatego niektórzy autorzy proponują stosowanie narkotyków i ich mieszanin, które nie są zalecane przez „Listę narkotyków ..., 2005”. Na przykład sugerują użycie Falcon (stężenie roztworu roboczego 0,015–0,03), Topsin-M (stęż. Roztwór roboczy 0,1).