Przyczyny plam na wierzchołkach i bulwach ziemniaka

Pojawienie się plam na ziemniakach lub bulwach jest zawsze oznaką choroby. Jeśli nie zwrócisz na nie uwagi na czas, możesz stracić znaczną część plonu. Plamy nie zawsze wskazują na zakażenie grzybicze, bakteryjne lub wirusowe: często takie objawy towarzyszą chorobom niezakaźnym.

Oznaki chorób niezakaźnych

Niezakaźne choroby ziemniaków występują z powodu naruszenia proporcji stosowania nawozu, niewłaściwego przechowywania lub niedokładnego transportu bulw. Kiedy pojawią się objawy tych chorób, należy zmienić harmonogram karmienia, zmienić metodę zbioru (na przykład wykopać ziemniaki nie za pomocą łopaty, ale widłami), ostrożnie transportować rośliny okopowe.

Okres leczenia pomaga znacznie zmniejszyć częstość zebranych bulw: kopane ziemniaki muszą leżeć w zacienionym, ale wentylowanym pomieszczeniu przez 7-14 dni. Następnie skórki bulw zostaną szorstkie, a transport nie spowoduje znacznych uszkodzeń.

Melanoza bulwy (szare plamienie)

Kolor plam melanozy (ryc. 1) zmienia się od jasnoszarego do szaro-fioletowego. Na zewnątrz bulwa wygląda zdrowo, ale podczas czyszczenia znajdują się w niej ciemne obszary z rozmytymi granicami. Jeśli ugotujesz takie ziemniaki, ciemne obszary zmienią się na czarne. Bulwy skrobiowe są szczególnie podatne na szare plamienia..

Plamy melanotyczne, które wyglądają jak siniaki, często występują przy siniakach bulw.

Inne przyczyny szarego plamienia:

• nadmiar azotu lub brak nawozów potasowych;
• zbyt wczesne zbiory ziemniaków;
• długi pobyt bulw w bardzo gorącej glebie;
• głód tlenu spowodowany przechowywaniem ziemniaków w niskiej temperaturze (około 0 ° C) i nieodpowiednią wentylacją;
• przechowywanie bulw w wysokiej temperaturze (od +8 do +12 ° C) przez 70–90 dni.

Częstość występowania melanozy zmniejsza się, jeśli 15–20 mg potasu znajduje się w 100 g gleby na podłożu ziemniaczanym. Aby ziemniaki podatne na melanozę nie ściemniały podczas gotowania, dodaj trochę (na czubku noża) kwasu cytrynowego do wody.

Rdza (plamistość gruczołowa) bulw

W pozornie zdrowych bulwach pojawiają się czerwono-brązowe plamy (ryc. 2): czasami kropkowane, czasem w kształcie pierścienia. Choroba pojawia się po 6-8 tygodniach przechowywania. Bulwy psują się bardzo powoli, nawet do wiosny nie gniją w dużych ilościach.

Przyczyną choroby jest nadmiar żelaza z brakiem fosforu i potasu w glebie. Najlepszym zapobieganiem jest wprowadzenie nawozów organicznych. Podczas stosowania mineralnego sosu wierzchniego ziemniaki należy podlewać w odpowiednim czasie, w przeciwnym razie rośliny nie wchłoną pierwiastków śladowych zawartych w glebie.

Infekcje grzybicze

Aby zapobiegać chorobom grzybiczym, musisz ściśle przestrzegać zasad płodozmianu, nie sadzić innych roślin z rodziny psiankowatych obok ziemniaków. W bardzo małych obszarach psiankę oddzielone jest co najmniej jednym łóżkiem kukurydzy lub „zieloną zasłoną” kręconych roślin strączkowych: fasoli, groszku. Dobrze zdezynfekuje glebowe korzenie żyta. To zboże wysiewa się jesienią, jako zielony nawóz. Wiosną kopią.

Aby bulwy przeznaczone do sadzenia nie zostały zarażone ziemniakami pozostawionymi do celów spożywczych, materiał siewny jest przechowywany osobno i sortowany kilka razy w okresie zimowym. Sadzenie ziemniaków jest znacznie mniej podatne na choroby, jeśli sadzone jesienią przez 7-10 dni.

Przed sadzeniem bulwy są marynowane w roztworze siarczanu miedzi, mieszanki Bordeaux, fungicydów Maxim lub Quadrice. Z produktów biologicznych Gamair i Alirin-B mają silne działanie grzybobójcze..

W sezonie wegetacyjnym rośliny opryskuje się również środkami grzybobójczymi. Serwatka mleczna ma dobre właściwości grzybobójcze, ale musi być rozcieńczona wodą w stosunku 1: 1, w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko poparzenia liści.

Jeśli na miejscu występowały przypadki chorób grzybiczych, zaleca się, aby wierzchołki były koszone 2 tygodnie przed zbiorem i spalone. Bulw z niedojrzałych krzewów nie można pozostawiać na nasionach, a zgniłe ziemniaki (szczególnie te zarażone zarazą zarazy) należy spalić..

Późna zaraza

W przypadku zarazy brązowe plamki na liściach ziemniaka mają nieregularny kształt, brzegi są rozmyte (ryc. 3). Z tyłu liścia widoczny jest lekki „puch” rosnącej grzybni. Przy suchej pogodzie choroba rozwija się powoli, a w chłodnym i mokrym - szybko.

Brązowe obszary liści wysychają, stając się kruche. Łodygi pokryte są brązowymi paskami gnijącej tkanki. Patogen z liści przenika do gleby, gdzie infekuje bulwy (ryc. 4), które zaczynają gnić. Następnie cały krzak musi zostać spalony, w przeciwnym razie rozpocznie się epidemia.

Oprócz zwykłych środków chemicznych (Bravo, Shirlan) i biofungicydów, w celu powstrzymania epidemii, plantacje ziemniaków są spryskiwane preparatami miedzi: witriol, mieszanka Bordeaux, Zoltozan, Tsineb, Kuprikol.

Alternarioza

Choroba, która jest również nazywana zarażeniem wczesnym, zaczyna się od faktu, że liście pokryte są małymi plamkami suszącej się tkanki. Stopniowo punkty rosną, zamieniają się w plamy o koncentrycznym kształcie (z ciemniejszym środkiem) (ryc. 5).

W chłodne, wilgotne dni trzony szybko gniją i łamią się. W ostatnim etapie choroba dotyka bulw. Małe czarne plamy na ziemniaku są początkowo tylko nieznacznie przygnębione, a ich aksamitna powierzchnia stopniowo się zwiększa. Jeśli taka bulwa zostanie przekazana do przechowywania, zepsuje się i zarazi sąsiednie ziemniaki.

Mączniak prawdziwy

Na liściach pojawiają się białawe plamy, jakby posypane mąką (ryc. 6). Z czasem powierzchnia dotkniętych obszarów wzrasta, liście stają się szare i umierają przedwcześnie. Proces fotosyntezy zostaje zatrzymany, dzięki czemu można stracić do 40 upraw.

Phomosis andyjski

Phomosis andyjski zaczyna się od pojawienia się drobnych ciemnych plam na liściach. Plamy stopniowo się zwiększają, zaczyna się przedwczesna „jesień” dla liścia: na talerzu pojawiają się żółte, brązowo-czerwone i brązowe obszary (ryc. 7). Choroba może zniszczyć 20–80 plonów.

Fomoz

Phomosis (zgnilizna guzka, zgorzel) najczęściej atakuje krzewy ziemniaczane podczas kwitnienia. Na pędach pojawiają się kreski, zamieniające się w głębokie pasy gnijącej tkanki, przez co pękają łodygi, a rośliny umierają.

W bulwach choroba rozwija się powoli i trudno jest zidentyfikować chore ziemniaki podczas zbioru. Phomosis objawia się 1–4 miesiące po dodaniu do zakładek do przechowywania. Plamy na ziemniaku (ryc. 8) mają wyraźne krawędzie, które oddzielają chore tkanki od zdrowych, stopniowo wgniatają się twardą powierzchnią na powierzchni.

Choroby bakteryjne

W chorobach bakteryjnych ważne jest obserwowanie płodozmianu, aby zdezynfekować glebę uprawami żyta ozimego. Przed sadzeniem ziemniaki są trawione lekiem „Maxim”. Jeśli podczas zimy dużo bulw zgniło (chore ziemniaki nie zawsze są zauważalne podczas zbioru), obszar na wiosnę, przed sadzeniem, jest zrzucany z roztworem preparatu „Quadris” przygotowanym zgodnie z instrukcjami.

Zgnilizna pierścienia

Jeśli odcinek pozornie zdrowej bulwy wykazuje pierścień pomarańczowo-brązowej, śmierdzącej tkanki, na ziemniaka wpływa zgnilizna pierścienia (ryc. 9). Po ściśnięciu żółta masa zaczyna się wyróżniać z miejsca na ziemniaku.

Gnijące obszary rozszerzają się powoli, ale w późniejszych stadiach choroby na powierzchni ziemniaka powstają wgłębienia. Jeśli zasadzona zostanie chora bulwa, bakterie z niej przenikną do naczyń kiełków i zatykają je. Zarażony krzak nie da dobrych plonów.

Brązowa zgnilizna

Brązowa zgnilizna (ryc. 10) dotyczy głównie bulw. Ze względu na to, że gniją, cały krzak wysycha. W pierwszym roku choroba może nie wystąpić. Ale zainfekowany materiał nasadzeniowy zaraża wszystkie bulwy.

Choroba aktywnie rozwija się podczas kwitnienia. Najpierw wewnątrz bulw tworzą się plamy w kształcie półksiężyca. Następnie zwiększa się średnica brązowej plamki na ziemniaku, a jesienią całe mięso ciemnieje.

Wirusowe choroby ziemniaka

Najbardziej znaną chorobą wirusową jest różnorodność mozaik: paskowana (ryc. 11), nakrapiana, fałdowana, szeleszcząca. Wszystkie charakteryzują się tym, że blaty pokryte są drobinkami i paskami martwej tkanki, przedwcześnie schnie.

Jeśli nie przywiązujesz do tego wagi, za kilka lat ziemniak zdegeneruje się. Wirus utrzymuje się w bulwach i z roku na rok plony stają się coraz mniejsze. Jeśli na stronie pojawiają się mozaiki, konieczna jest całkowita zmiana odmiany. Aby temu zapobiec, należy przestrzegać zasad płodozmianu, a jesienią, po zebraniu ziemniaków, zasiać płatek żyta.