Co to jest ogórek

Ogórek jest jedną z najczęstszych kultur na świecie. Ale niewielu zna historię tej rośliny. W tym artykule dokonano przeglądu historii powstania i dystrybucji tej kultury..

Możemy śmiało powiedzieć, że ogórek (Cucumis sativus L.) należy do rodziny dyni, z której pochodzi wiele jadalnych warzyw. To jedno z najstarszych znanych ludziom warzyw..

Rodzina dyniowa

W Iranie jest uważany za owoc i podawany na stole wraz ze słodyczami. Czytając różnorodną literaturę, można znaleźć sprzeczne informacje o przybliżonej dacie rozpoczęcia uprawy tej rośliny.
Jest bardzo cennym niskokalorycznym warzywem i należy do rodziny arbuzów, cukinii, dyń.

Kilka tysięcy lat historii

Niektórzy twierdzą, że ogórek jest znany około 5000 lat temu, podczas gdy inni uważają, że zaczął rosnąć nieco ponad 4000 lat temu. Czasami są informacje o starszych próbach uprawy, około 6000 lat temu (być może różnice te wynikają z różnych systemów chronologii historii starożytnej).

Skąd oni pochodzą?

Trudno jest znaleźć ogród, w którym ta roślina nie rośnie, ale niewiele osób wie, skąd pochodzi ten owoc w naszych ogrodach. Miejsce narodzin naszych ukochanych owoców to Indie, między Zatoką Bengalską a Himalajami, gdzie je uprawiano i próbowano. Jego dzikie odmiany wciąż rosną w stanie naturalnym na południowych zboczach Himalajów.

Jeden z Indianin Legenda głosi, że nazwa pochodzi od imienia indyjskiego księcia, który miał 60 000 dzieci, i nawiązywał do faktu, że zjadł dużo tego warzywa, które wyróżnia się wysoką płodnością, a także liczbą nasion.

Mam nowoczesną nazwę w Grecji (od słowa „ahuros”, co oznacza „niedojrzały”). Czas mijał, popularność rośliny rosła coraz bardziej. Bardzo szybko dotarł do innych starożytnych ludów, takich jak Arabowie, Grecy, Rzymianie.

Krzysztof Kolumb

Udał się do Ameryki, dzięki Christopher Columbus i jego żeglarzom. W ten sposób stał się znany na całym świecie i szybko został doceniony jako smaczne, pożywne warzywo..

Francuski król Ludwik XIV jako pierwszy w Europie posadził ogórek szklarniowy. Obecnie jest uprawiany na całym świecie..

Co musisz wiedzieć?

Ogórki obejmują askorbinazę - enzym, który niszczy witaminę C. Dlatego nie zaleca się mieszania jej z warzywami zawierającymi witaminę C w dużych ilościach, na przykład pomidory.

Jeśli zostawisz posiekaną sałatkę na stole, enzym askorbinaza zostanie włączony i zniszczy do 50 witamin. Działa niszcząco na inne owoce i warzywa zawierające witaminę C. Zaleca się jeść ogórki tylko w towarzystwie sera lub kiełbas.

Ewolucja ogórków i podróże

Deir Al - Świątynia Varu

Warto śledzić ewolucję nazw ogórków w starych językach: aryjskim, greckim, arabskim, ormiańskim. Nasz prawdopodobnie pochodzi z języka aryjskiego.

Badania archeologiczne grobowców z czasów XII dynastii potwierdzają, że ogórek był uprawiany w starożytnym Egipcie przez 2000 lat przed naszą erą. Fakt ten został dodatkowo potwierdzony przez zachowanie wspaniałych rysunków w świątyni Deir Al-Varu. Wykopaliska potwierdzają, że Egipcjanie postrzegali tę roślinę jako pokarm dla umarłych.

Roślina jest również wspomniana w Biblii, opisując ją jako warzywo Egiptu. Żydzi wędrując po pustyni, pośród innych pragnień, wyrazili wielki żal z powodu smutku dotyczącego tego warzywa, między innymi: przypomnieli sobie ryby, które jedli za darmo w Egipcie, ogórki, melony, por, cebula i czosnek.

Europejska kariera ogórka

Jako jedzenie było znane starożytnym Grekom, którzy wierzyli, że może to wzmocnić inteligencję, a także spokojne namiętności, więc Arystoteles zalecił spożywanie dużej ilości tego temperamentu dla kobiet. W czasach Homera istniało nawet miasto słynące z uprawy takiej rośliny; nazywali ją miastem ogórków - Sikoń. Przypuszczalnie podczas wojen grecko-perskich jego uprawa rozprzestrzeniła się z Półwyspu Bałkańskiego na inne kraje śródziemnomorskie. Ze świata Greków roślina przeniknęła do starożytnego Rzymu.

Potomkowie legendarnego Romulusa i Remusa uznali owoc za pyszną, orzeźwiającą przekąskę. Cesarz Tyberiusz był szczególnym wielbicielem. Władca tak bardzo kochał ogórki, że chciał je mieć przez cały rok w swoim menu na kolację, co skłoniło ich do uprawy w szklarniach. Rosły w pudełkach na kołach, które z łatwością mogły wychodzić poza kierunek światła słonecznego.

Dzięki Rzymianom, którzy hodowali ogórki przez cały rok, a nawet fermentowali je w beczkach, zdobyli dużą popularność.

Rzymskie kobiety doceniły jakość soku ogórkowego jako doskonały produkt kosmetyczny, który chroni skórę. Zmiażdżone nasiona uprawianego ogórka zmieszano z proszkiem, a miąższ ogórka wykorzystano jako wysokiej jakości maski przeciwzmarszczkowe.
Uważa się, że ogórek przeszedł długą drogę z Bizancjum do Rosji i dotarł tam w XVI wieku.

Popularny na całym świecie

Norwegia

Pod koniec XV wieku, w 1494 roku, dzięki Kolumbowi, ogórki posadzono na wyspach Haiti. Tutaj, na nowo odkrytym kontynencie, zaczęto uprawiać warzywa. W porównaniu z pomidorami importowanymi z zagranicy ogórki stały się swego rodzaju „prezentem” Europy dla nowego świata. Obecnie ten owoc jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie..

W regionach o niższym klimacie (na przykład w Norwegii), gdzie uprawa ich na otwartym terenie nie jest możliwa, z powodzeniem uprawia się je w szklarniach.

Ogórek - pożywienie biednych i biednych

Pomimo tego, że nie znamy dokładnej daty pojawienia się ogórków na naszej ziemi, możemy śmiało powiedzieć, że natychmiast zyskał popularność i został doceniony w XVI wieku. Pierwotnie ogórki jedli zwykłych chłopów.

Polscy autorzy Maria Lemnis i Henrik Vitri w książce z przepisami „Kuchnia staropolska i polski stół” napisali, że ogórki są spożywane przez biednych latem w dużych ilościach, ponieważ są tanie i rosną w sezonie letnim.

Ale z czasem ta opinia przestała istnieć, a ogórki zrobiły udaną karierę. Są spożywane świeże, marynowane w koperku, chrzanie, czosnku, a nawet stały się naszą narodową potrawą.

Ogórek - warzywo lub owoc i dlaczego?

Świetny przykład tego, jak ludzie mogą czasami komplikować swoje życie. Ogórek, pomidor, a nawet orzechy włoskie to owoce, ale pierwsze dwa są zwykle przypisywane warzywom, a ostatnie orzechom. Mianowicie, ponieważ istnieje nazwa zwyczajowa i nazwa botaniczna - to cała różnica.

Faktem botanicznym jest to, że jeśli po zapyleniu kwiatu owoce wytwarzają nasiona, to jest to owoc. Tak więc orzech jest owocem o twardej skorupie, a takie „warzywa” jak rośliny strączkowe: fasola i groszek to tak naprawdę owoce.

W normalnym środowisku uważa się, że to, czego nie można zrobić z dżemu, to warzywa. Niedawno w Unii Europejskiej nie mogli ustalić, do jakiego rodzaju marchewki należą, ponieważ Hiszpanie robią z niej dżem.

Z kolei mogliby równie dobrze podnieść kwestię zielonego groszku (botanicznie jest to rodzina owoców, a z nazwy - warzywo), ze względu na zawarty w nich cukier, chociaż dżem z nich nadal nie jest gotowany.

Czytając różnorodną literaturę, można znaleźć sprzeczne informacje na temat ogórka należącego do rodziny owoców, warzyw lub jagód.
W sensie biologicznym jest to owoc, ale w życiu codziennym przypisuje się mu warzywa. Owoce i warzywa charakteryzują się tym, że zawierają nasiona lub nasiona..

Z kolei warzywa mają tak różne zastosowania, jak sałatka, cebula, rabarbar, koperek i majeranek (liście), szparagi (pędy), ziemniaki (bulwy), chrzan, rzodkiewka i marchew (korzeń) oraz dynia, oliwki, kukurydza , ogórek i pomidor (owoce). Aby odpowiadać językowi botanicznemu, grzyby należy również przypisywać warzywom.

Przydatne jagody, a może owoce?

Jeśli weźmiemy pod uwagę ogórki pod względem ich składu chemicznego, to zawierają one wiele składników odżywczych, które mają korzystny wpływ na zdrowie. Woda stanowi prawie 95 z tej odświeżającej jagody. To wyjaśnia niskokaloryczną zawartość ogórka. Jego struktura zawiera białka, kwasy tłuszczowe, węglowodany i błonnik, który wspomaga trawienie i oczyszcza organizm..

Jest to również kwas askorbinowy i kwas kawowy - dwa naturalne związki, które zakłócają retencję wody. Z tego powodu na oczy nakłada się zimne kawałki warzyw, aby usunąć obrzęk.

A także witaminy: A, B1, B2, B5, B6, B9, C, E, K, PP i cholina, wapń, magnez, potas, fosfor, żelazo, cynk, miedź, mangan, selen i fluor, co pozwala na jego stosowanie jako roślinny przeciwutleniacz, który eliminuje toksyny i zanieczyszczenia oraz pomaga oczyścić jelita, ma miękkie działanie moczopędne, wzmacnia naczynia krwionośne, poprawia skład krwi, normalizuje funkcje narządów wewnętrznych, wzmacnia serce, kości, szkliwo zębów, ma korzystny wpływ na skórę, włosy i paznokcie oraz również zwiększa wydajność, poprawia nastrój, odświeża, na Proces starzenia edlyaet.

Zawartość kalorii w warzywach jest bardzo niska. Aby uzyskać prosty i orzeźwiający napój na gorące letnie dni, wystarczy dodać kilka kawałków ogórka i kilka liści mięty do lodowatej wody.