Bakterioza czarnej pszenicy

Czynnikiem sprawczym tej choroby jest bakteria - Xanthomonas campestris.

Taksonomia. Królestwo Prokariotów, rodzina - Pseudomonadaceae, płeć - Xanthomonas.

Przejawia się czarna bakterioza pszenicy, gdzie podczas wegetacji rośliny utrzymuje się bardzo ciepła i wilgotna pogoda. Warunkiem zakażenia rośliny jest temperatura powietrza około + 250 ° C i wilgotność względna powyżej 60, obserwuje się masową manifestację i rozprzestrzenianie się choroby w temperaturze + 28 ... + 300 ° C, wilgotność 90-100 i częste opady. Wydłużony okres wegetacji pszenicy przyczynia się również do sztywności naturalnego tła choroby. W latach z chłodnym lub odwrotnie, suchym i gorącym latem czarna bakterioza nie występuje..

Źródło infekcji znajdują się pozostałości po zbiorach porażonych roślin, dzikich zbóż (trawa pszeniczna, trawa pszeniczna) i, co najważniejsze, zainfekowanych nasion, w których patogen może trwać do 3 lat. Ponieważ bakterie znajdują się w nasionach, trawienie jest nieskuteczne. W sezonie wegetacyjnym patogen rozprzestrzenia się z uszkodzonych na zdrowe rośliny przez deszcz, wiatr, owady i mechanicznie. W przypadku infekcji nasiennej chorobę określa się już w okresie kiełkowania, na liściach pierwsze objawy pojawiają się w fazie krzewienia, w uchu - najczęściej w okresie pełnego dojrzewania ziarna.

Objawy bakteriozy czarnej pszenicy

Na liściach - najpierw małe wodniste jasnożółte plamki, następnie powiększają się, stają się brązowe, brązowe lub czarne, często mają zauważalne ciemniejsze frędzle niż kolor plamki. Na łodydze pod kolcem i kolcem - brązowy lub czarny kolor w postaci plamek lub szerokich pasków, na łuskach w górnej części. Przy ciężkiej porażce całe ucho jest zdeformowane i ciemnieje. Osłony kłosów ciemnieją w dolnej części, oprzyj się o ucho, aw górnej części - odsuń się na boki. Do pszenicy ozimej - czernienie kłosów, do miękkiego wiosennego brązowienia, do twardego wiosennego brązowienia. Nasiona są słabe, po stronie zarodka mają wypalony wygląd, przy suchej pogodzie stają się ciemnoszare, przy mokrej wodzie brązowieją, oddzielone od zdrowych tkanek nasiennych ciemnym brzegiem.

Odmiany pszenicy odporne na czarną bakteriozę nie istnieją. Odmiany należące do odmian botanicznych lutescens i erythrospermum pod względem odporności mieszczą się w zakresie od odpornych do wysoce odpornych. Odporność jest określana na surowym naturalnym lub sztucznym tle od początku tworzenia ziarniaka do pełnej dojrzałości, dla intensywności uszkodzenia liścia flagowego i kłoski nie mniej niż 25 dotkniętych roślin. Dla wskaźników ich oceny oblicza się średnią intensywność zmiany w próbce, a stabilność określa się na skali.

Skala oceny odporności pszenicy na czarną bakteriozę

Zdjęcie bakteriozy z czarnej pszenicy