Paskowana bakterioza prosa

Paskowana bakterioza prosa

charakteryzuje się tworzeniem na liściach prosa szerokich, oleistych, półprzezroczystych pasm z wysiękowymi kroplami w postaci cienkich białych łusek. Silnie dotknięte rośliny pozostają w tyle pod względem wzrostu, ich łodygi czernieją i umierają. Wiechy opadają, po badaniu okazują się puste, choć wyglądają, jakby dojrzały.

Badanie czynników wywołujących bakteriozę prosa w ZSRR przeprowadzone przez I.V. Woronkiewicza i E.S. Fakhrutdinova (1961), a następnie przez M.A. Chumaevskaya (1971) i E.D. Cheremisina (1974) nam ta choroba nie jest spowodowana Pseudomonaspanici, ale Pseudomonasholci (Pseudomonassyringae) i oprócz prosa wpływa również na sorgo, trawę sudańską i pszenicę (opis tego patogenu podano w sekcji „Bakteriozy kukurydzy, sorgo i trawy sudańskiej”).

Choroba przenoszona jest z nasionami i rozprzestrzenia się silniej w ciepłe, deszczowe dni. Dzikie ziarna (szczecina, proso z kurczaka itp.) Mogą być źródłem infekcji..

Według E. D. Cheremisina (1973) próbki wczesnych grup ekologicznych i geograficznych wczesnego dojrzewania wykazywały największą odporność na bakteriozę: mongolski-Buriacki, Sayan-Ałtaj, Dalekowschodni i północny. Najbardziej dotknięte zostały próbki nizinnych i środkowoazjatyckich grup środkowych, nieco słabszych niż step Wołga, góra środkowoazjatycka i step Kazachstan. Spośród strefowych odmian prosa, Veselopodolyanskoye 38, Podolyanskoye 24/273, Orlovskoye 92, Yubileynoye były mniej dotknięte..

Środki przeciwko bakteriozie prosa pręgowanego

Zaprawianie nasion grazanem barwnikiem - stosowanie nasion zebranych z niezainfekowanych upraw.

Paskowana bakterioza zdjęcia prosa