Szara zgnilizna rzepaku
Patogen:
Treść
Opis patogenu
Grzyb, czynnik sprawczy szarej zgnilizny, jest opcjonalnym pasożytem, który może infekować martwicze (martwe) lub fizjologicznie słabe tkanki roślin. W cyklu rozwoju tworzy grzybnię, zarodnikowanie konidialne i sklerocję. Grzybnia często rozwija się w postaci gęstej płytki nazębnej, tworząc gęstą zarodnik konidialny. Mity grzybni w kolorze szarawo-oliwkowym. Konidiofory wyprostowane, z wodnistą grubą skorupą. Konidia są jajowate, tworzą się i dojrzewają w ciemności. Konidia w postaci suchej w temperaturze nie wyższej niż + 25-30 ° C mogą pozostawać żywotne przez kilka miesięcy. Czynnik sprawczy (grzyb patogenny) jest przechowywany w postaci grzybni, sklerocji na pozostałościach roślinnych.
Objawy choroby
Zakażenie występuje pod koniec sezonu wegetacyjnego, szczególnie w deszczową pogodę w obecności wilgoci kapiącej w postaci obfitej rosy. Szara zgnilizna rzepaku przyczynia się do rozwoju bakteriozy błony śluzowej. Na łodygach, kwiatostanach i strąkach pojawia się szara zgnilizna w postaci brązowych podmokłych obszarów materiału pokrytych szarą puszystą powłoką, która po dotknięciu łatwo się rozpada (dzieli). Na łodygach młodych roślin zdrowa tkanka jest ostro zarysowana przez chorobę, nie ma ostrej granicy podczas napełniania i dojrzewania nasion, czasami powstaje biaława strefa. Dotknięta tkanka wysycha do jasnoszarego koloru. Na zielonych strąkach pojawia się najpierw w postaci podłużnego rozjaśnienia szwu skrzydła, podstawy i górnej części strąka. Następnie tkanina jest odbarwiona, zmiękczona i pokryta w wilgotną pogodę szarą powłoką.
Podczas suszenia dotknięte strąki otwierają się i widoczne są w nich przekłute słabo rozwinięte nasiona..
Czynniki rozwoju choroby
- Wysoka wilgotność i temperatura + 17-25 ° С.
- Pozostałości roślinne.
- Uszkodzone działki.
- Zagęszczone uprawy.
Środki ochronne
- Zdrowe nasiona.
- Płodozmian.
- Pozostałości roślinne.
- Leczenie grzybobójcze.
- Zmniejsz intensywność, dodając Basta® Desiccant przed zbiorem.