Alternarioza rzepaku - opis choroby

Patogen:

Opis choroby

Konidiofory są krótkie, wielokomórkowe, lekko wiązane lub zgięte. Konidia 90–140 × 12–20 μm, odwrócony buniform, wielokomórkowy, ciemnego koloru. Ciemne zarodniki, 20–80 × 2–20 μm, połączone są łańcuchami z przegrodami wzdłużnymi i poprzecznymi. Grzybnia najpierw rozwija się podskórnie, a następnie kolonizuje komórki naskórka i mezofila, znajdujące się w przestrzeniach międzykomórkowych tkanek roślinnych. Strzępki są rozgałęzione, z przegrodami, najpierw bezbarwne, a następnie przez szparki pojawiają się konidiofory oliwkowo-brązowe.

Objawy choroby

Alternarioza rzepaku pojawia się na liściach w postaci ciemnobrązowych lub jasnoszarych zaokrąglonych plamek strefowych o średnicy 1-15 mm. W pobliżu miejsc może znajdować się żółta lub jasnozielona aureola. Następnie pojawia się czarna lub szara powłoka w postaci darń i małych plamek, co stanowi konidialną sporulację patogenu. Na łodygach plamy o różnych rozmiarach i konfiguracjach, ciemne, błyszczące, często łączące się ze sobą. Na strąkach plamy są ciemne, małe, błyszczące. Wraz z wczesnym objawem choroby pojawiają się głębokie czarne depresyjne plamy, wrzody, zwężenia. Strąki są zdeformowane, nasiona w nich są słabe lub wcale się nie formują. Jeśli dotknie to górnej części strąka lub plamy zostaną umieszczone wzdłuż szwu liści, strąki często pękają, a nasiona wysypują się.

Czynniki rozwoju choroby Alternaria rzepaku

1. Nadmiar roślin krzyżowych (kapusty nasiennej) w okresie po zbiorach.
2. Częste deszcze podczas kwitnienia.
3. Obecność wilgoci na powierzchni rośliny przez 5 godzin w temperaturze + 20–27 ° C.
4. Zagęszczone uprawy.

Środki ochronne

1. Zdrowe nasiona.
2. Zastosowanie nawozów fosforowo-potasowych.
3. Zmniejsz intensywność poprzez dodanie osuszacza Bast przed czyszczeniem.
4. Leczenie fungicydem Folicur.

Zdjęcie rzepaku Alternaria: