Jak rozpoznać inwazyjne rośliny na miejscu

Rośliny inwazyjne obejmują całą grupę chwastów, które zwiększyły swoją dystrybucję i stanowią poważne zagrożenie dla rolnictwa i ludzi. Dziś porozmawiamy o najbardziej niebezpiecznych i żywotnych gatunkach „obcych” roślin.

Zmiana klimatu nie zawsze pozytywnie wpływa na świat roślin w danym regionie. Czasami nieznane i egzotyczne rośliny (zwane również „kosmitami”) pojawiają się w letnich domkach jakby znikąd. Przydatne byłyby uprawy, ale z reguły chwasty atakują miejsca, które tłumią lokalne gatunki. W Unii Europejskiej przyjęto nawet specjalne regulacje w celu monitorowania i kontrolowania gatunków „mających znaczenie dla UE”.

Skąd pochodzą gatunki inwazyjne?

Rośliny, które przekroczyły granice swojego naturalnego środowiska, są dość powszechne na naszych otwartych przestrzeniach. Skrzyp Sosnowskiego, kanadyjski nawłoci, pseudoacacia robinia, klon liściowy i „szalony ogórek” stały się już prawdziwym sprawdzianem dla użytkowników gruntów. Wiele z tych roślin można było znaleźć tylko w regionach południowych i na Kaukazie, ale z powodu nieudolnej uprawy i fenomenalnej zdolności adaptacyjnej szybko „oszalały” i osiedliły się w regionach północnych i umiarkowanych.

W WNP występuje około stu gatunków inwazyjnych, nie licząc ich odmian i mieszańców

Barszcz był kiedyś uprawiany jako tania karma dla zwierząt. Klon jesionowy i akacja - do szybkiego kształtowania krajobrazu. Kanadyjskie nawłoci i echinocystis klapowane („szalony ogórek”) zostały posadzone jako rośliny ozdobne na poletkach. Planowali użyć nawłoci do celów medycznych..

Praktycznie nic nie jest przerażające dla tych gatunków - ani mrozy, które znacznie zmiękły w ostatnich latach, ani chemikalia, ani nawet masowe wylesianie. W naturze można je znaleźć prawie wszędzie, a ich liczba rośnie z każdym rokiem..

Kanadyjski nawłoci - najbardziej wytrwały „sabotażysta” 

Jednym z najgorszych gatunków jest kanadyjski nawłoci. Nawet przy niewielkiej liczbie słonecznych dni w roku dorasta do 2 m wysokości. Jedno z jego „wiech” zawiera do 20 tysięcy nasion, a ich kiełkowanie wynosi 70-100, więc nie ma problemów z rozmnażaniem.

Naukowcy zauważają, że nawłoci zmieniły się z pięknej rośliny ogrodowej w prawdziwego „drapieżnika”. Jego system korzeniowy uwalnia coraz więcej toksycznych substancji, zmieniając strukturę gleby i pogarszając wartość gruntów rolnych i ogrodniczych. Bydło też nie pomaga w walce - powietrzna część nawłoci jest również trująca.

Taktyka zdobywania nowych ziem w nawłocie jest bardzo nietypowa. Sadzone w małych grupach we wsiach i domkach letniskowych, rośliny rosną początkowo bardzo powoli. W pewnym momencie zarośla odczuwają swoją „siłę” i intensywnie się rozmnażają. W lasach, w zaniedbanych letnich rezydencjach i starych cmentarzach, obszar dystrybucji nawłoci rośnie o 15-20 rocznie. Gdyby zwykłe pomidory rosły w ten sam sposób ...

Środki kontroli: szpula, która pojawi się w polu widzenia (nawet jeśli nie ma jej jeszcze w witrynie), musi zostać natychmiast zniszczona. Najbardziej skuteczną metodą jest kosić roślinę dwa do trzech razy w roku, a następnie spalać pozostałości. Nie pozwolisz więc roślinie zakwitnąć, uformować nasion i przejąć nowego terytorium. Stale kontroluj miejsca wzrostu świerka - nie możesz sobie nawet wyobrazić, jak jest odporny, nawet skoszona roślina może „rosnąć” kilka razy w sezonie.

Barszcz - roślina paszowa, która stała się niebezpieczna

Barszcz Sosnowski został kiedyś sprowadzony z Kaukazu (według innych źródeł - z USA), miał być wykorzystywany jako hodowla kiszonki i karmiony bydłem. Ale trujące „nadzienie” rośliny niekorzystnie wpłynęło na potomstwo i postanowiono zniszczyć pasternak krowy. Niestety do tego czasu opuścił działki eksperymentalne i niektóre jego gatunki dotarły na Syberię.

Barszcz jest niebezpieczny przede wszystkim dla ludzi, ponieważ powoduje oparzenia (czasem nawet drugiego stopnia), zwiększa wrażliwość skóry na promieniowanie ultrafioletowe, a także jest alergenem. Po drodze wypiera przydatne rośliny, pogarsza żyzność gleby i może żyć na tym terenie prawie wiecznie. Nawet wykorzenionej roślinie udaje się opuścić część systemu korzeniowego w glebie i ponownie rośnie w przyszłym roku..

Środki kontroli: jeśli na działce lub w polu widoczności pojawiły się osobne okazy pasternaku krowy - czas na alarm. Najważniejsze jest, aby zdążyć przed inseminacją i zrzuceniem nasion. Nie możesz podać dokładnej daty - każda roślina ma swój własny cykl i możesz ją wyrzucić w dowolnym momencie.

Noś grubą i nieprzepuszczalną odzież i ciasne rękawiczki przed „szorowaniem”. Zakryj otwarte obszary skóry (niemożliwe jest, aby dostał się na nich trujący sok z rośliny - spowoduje to oparzenie) i chroń twarz maską. Następnie weź łopatę z długim uchwytem i posiekaj roślinę u podstawy kilka centymetrów nad ziemią. Potraktuj „kikut” herbicydami (Tornado lub Roundup) lub napełnij esencją octu. Połóż nieprzezroczystą plastikową torbę na pniu i zawiąż ją. Spal wszystkie powalone części. Możesz spróbować całkowicie usunąć część gleby na głębokości 10-12 cm w miejscu wzrostu barszczu i zastąpić ją nową.

Jeśli nie byłeś w kraju przez długi czas, a po przyjeździe znalazłeś „las” z pasternaka krowy - nie panikuj. Algorytm działania jest taki sam - zniszczenie i izolacja każdej rośliny. Możesz także przykryć skoszony obszar geo-płótnem (materiał pokrywający stosowany w projektowaniu krajobrazu), przykryć go warstwą ziemi 5-7 cm, a następnie posadzić go trawą lub pokryć gotowym trawnikiem.

„Mad Cucumber” - miłośnik wody i nowych ziem

Szybkość rozmnażania płatków echinocystis jest większa niż barszczu i nawłoci. Ta roślina podobna do liany była aktywnie wykorzystywana jako alternatywa dla winogron do dekoracji budynków. Po opuszczeniu „schwytanych” obszarów Echinocystis polubił strefy w pobliżu zbiorników wodnych i zaczął otaczać.

„Mad Cucumber” rozprzestrzenia się z południa na północ w górę rzeki. Kilka lat temu spotkał się głównie tylko w ciepłych i wilgotnych obszarach, ale teraz okazało się, że nie bał się mrozów, badlands, a bliskość wody nie pozwala na aktywne zatruwanie rośliny herbicydami. Podczas dojrzewania owoce wyglądające jak małe kolczaste ogórki eksplodują i rzucają ziarnami 6-8 m wokół. Dlatego jeśli w tym sezonie sąsiad ozdobił łuk echinocystą, przygotuj się na to, że w przyszłym roku na twoim miejscu pojawi się również nieproszony gość. Główną szkodą jest obfity wzrost, który hamuje rozwój innych kultur i znacznie cienia miejsca.

Środki kontroli: Najłatwiejszym sposobem radzenia sobie z szalonym ogórkiem jest to, że jeszcze nie powstały nadziewane nasiona owoców. Faktem jest, że w okresie dojrzewania strzela z nasionami od najmniejszego dotknięcia i podmuchu wiatru. Ale podczas gdy na winorośli są tylko kwiaty, łatwiej jest sobie z tym poradzić - po prostu usuń trawę, koś i spal resztki.

Leaf Ambrosia - Produkt globalnego ocieplenia

Ta jednoroczna roślina, która została wcześniej znaleziona w regionach południowych i górzystych, osiąga wysokość 100-150 cm w ciągu zaledwie kilku miesięcy i jest sklasyfikowana jako chwast kwarantannowy, który dzięki zwartemu systemowi powietrznemu i silnemu systemowi korzeniowemu może w krótkim czasie powstrzymać uprawiane rośliny..

Ambrozja to niezwykle żarłoczna i nienasycona roślina. Aby wyprodukować 1 kg suchej masy, roślina usuwa z ziemi prawie 950 litrów wody, 15,5 kg azotu i 1,5 kg fosforu, zubożając glebę i zapobiegając wzrostowi zbóż i innych upraw. W okresie wzrostu zasłania inne rośliny, au ludzi powoduje poważne alergie.

Środki kontroli: istnieją trzy główne sposoby walki: biologiczna, agrotechniczna i chemiczna. Aby wdrożyć pierwszą metodę, skuteczną tylko w pierwszych latach pojawienia się ambrozji, musisz użyć roślin, które hamują jej wzrost: rośliny strączkowe, zboża. Należy również uwzględnić chrząszcze liściowe i gałkę, które żywią się tym chwastem. Agrotechniczna metoda ochrony polega na obserwacji płodozmianu, uprawy roli i terminowego koszenia chwastów przed formowaniem nasion. Skuteczność chemikaliów przeciwko ambrozji (Calibre, Prima, Granstar, Loren, Roundup, Hurricane Fort, Glysol, Glyphos, Tornado, Cosmic, Dominator, Clinics) pozostaje stosunkowo niska i daje wyniki tylko na wczesnych etapach rozwoju roślin.

Robinia pseudoacacia - „nieśmiertelne” drzewo lecznicze

Miejsce narodzin tej rośliny uważane jest za Amerykę Północną, a następnie pseudoakację przeniesiono do Europy, Azji i innych regionów. Jest to jeden z najwyższych chwastów podobnych do drzew, które mogą rosnąć przez 10-15 lat. Czas życia drzewa osiąga czasami 300-400 lat. We wczesnych latach wzrost osiąga do 60-80 cm wysokości na sezon (i 20-30 cm szerokości). Dorosłe drzewo osiąga wysokość 25-30 m przy obwodzie pnia 1 m.

Fałszywa akacja robinia jest mało wymagająca dla rodzaju gleby, preferując oczywiście żyzne gleby, ale dobrze rośnie również na glebach kwaśnych. Jest to roślina odporna na suszę, która potrzebuje przestrzeni i światła. Wcześniej pseudo-akcję posadzono wzdłuż dróg, w parkach i podczas formowania się wiatrów oraz w celu przywrócenia ziemi. Jego liście, kwiaty i owoce zawierają wiele użytecznych substancji, które były używane w przemyśle farmaceutycznym. Następnie została błędnie nazwana „białą akacją”, co jest błędne.

Z biegiem lat roślina mutowała, zmieniając się w silną i trwałą chwast, na której wolą gniazdować niebezpieczne szkodniki: ćma plamista, muszka żółciowa, owady łupieżcze, a także choroby grzybowe.

Środki kontroli: Bardzo trudno jest walczyć nawet z jednym drzewem - pędy korzeni często sięgają znacznej głębokości, a nasiona zachowują kiełkowanie przez 50 lat. Dlatego przede wszystkim ważne jest, aby nie używać pseudoakacji do sadzenia jako rośliny ozdobnej i do kształtowania krajobrazu. Młode drzewa trzeba kosić i wykopywać wokół nich ziemię. W przyszłości zaleca się mechaniczne usuwanie (piłowanie i wypalanie) dorosłych roślin, a następnie chemiczną obróbkę powierzchni wokół nich w promieniu 3–5 m herbicydami.   

Rośliny inwazyjne to bardzo niebezpieczne i odporne chwasty, intensywnie chwytające coraz więcej obszarów. Nie opracowano jeszcze bardziej skutecznych środków niż ręczne koszenie i spalanie każdego wystąpienia. Dlatego uważnie monitoruj wygląd nieproszonych gości na stronie i niszcz ich w odpowiednim czasie.