Pochodne kwasu aryloksyfenoksypropionowego

Ogólna charakterystyka kwasów aryloksyfenoksypropionowych

Herbicydy kwasowe aryloksyfenoksypropionowe wykazują wysoką aktywność podczas działania na wieloletnie i wieloletnie gatunki chwastów z rodziny Tonkonogovy (zboża): jeżyna zwyczajna (proso), gatunki myszy, dziki owies, ogoniasty, nucący, brązowa świnia, pełzanie trawy pszenicznej itp..

Leki lepiej penetrują aparat liściowy, dlatego stosuje się je w okresie powschodowym intensywnego wzrostu chwastów. Wszystkie znane herbicydy z tej grupy wykazują działanie ogólnoustrojowe - poruszają się dobrze pod względem akropetycznym i bazipitalnym. Dzięki prądowi transpiracyjnemu i asymilacyjnemu substancje przemieszczają się wzdłuż łyka i ksylemu, osiągając strefy bezpośredniego działania w punktach wzrostu łodyg, korzeni i miejsc mocowania liści, niszcząc merystem wrażliwych roślin.

Jeden do dwóch dni po opryskach zatrzymuje się wegetacja wrażliwych chwastów i pojawiają się plamy chlorotyczne - pierwsze objawy ataku herbicydu. W ciągu siedmiu do dziesięciu dni węzły i punkty wzrostu zbóż zaczynają nabierać brązowego koloru, a liście zmieniają kolor na czerwony, nabierając intensywnego koloru antocyjanu.

Rośliny jednoroczne giną w ciągu siedmiu do dziesięciu dni, a rośliny wieloletnie w ciągu dwóch do trzech tygodni.

W roślinach substancja czynna szybko hydrolizuje do wolnego kwasu fenoksypropionowego, który hamuje biosyntezę kwasów tłuszczowych. W wyniku tego zaburzenia metabolicznego w strefach wzrostu chwastów zbożowych zatrzymuje się dalsze tworzenie błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Ponadto zatrzymanie biosyntezy kwasów tłuszczowych powoduje spadek zawartości chlorofilu w błonach tylakoidowych i zwiększa zawartość rozpuszczalnych cukrów i wolnych aminokwasów w tkankach wzrostu łodygi chwastów zbożowych.