Amanita cezar

Od czasów starożytnych muchomor Cezara był uważany za jeden z najlepszych przysmaków i miał inną nazwę - „boleti”.

Amanita może być używana jako jedzenie w każdym wieku: dojrzałe piecze się na ruszcie, smażone, suszone, a młode boleti są używane w sałatkach nawet na surowo.

Rosyjskie synonimy nazwy grzyba:

• Grzyb Cezar-

• Amanita Cezar-

• Grzyb cesarski-

• Cesarskie cięcie-

• Grzyb królewski.

Amanita Cezar ma również swoich odpowiedników wśród niejadalnych i jadalnych krewnych:

• Trująca Czerwona Amanita.

• Dalekowschodni Cezar lub muchomor cesarski, który można znaleźć na Terytorium Primorskim.
• W fazie jaj muchomor można pomylić blady perkoz: Caesarea Amanita wyróżnia się ciętą żółtą czapką i bardzo grubym kocem.

Amanita Cezar

Amanita Cezar - Caesarea Amanita

• Gdzie i jak rośnie. Preferuje jasne lasy, w których rosną dęby i kasztany. Owoce latem i jesienią, w dużych ilościach - w czerwcu-październiku.
• Grzybowy kapelusz. Kapelusz młodego grzyba ma kształt półkuli; u osoby dorosłej jest wypukły i półotwarty. Średnica dojrzałego kapelusza wynosi około 20 cm i jest pomalowana na kolor pomarańczowy lub czerwono-pomarańczowy, z wiekiem żółknie. Zwykle nie ma na niej narzuty, ale są żebrowane krawędzie i pomarańczowo-żółte płytki.

• Grzybowa noga. Wysokość nogi może osiągnąć 19 cm. Noga grzyba jest pomalowana na jasnożółty lub złoty kolor, na którym znajduje się duży wiszący żółtawy pierścień.

Miąższ Amanita ma smak orzechowy i wspaniały smak. Cezar Amanita od dawna jest uznawany za pyszny jadalny grzyb: można je jeść w marynowanej, smażonej i gotowanej formie, nadają się do suszenia.