Amanita jasnożółty

Jeden z przedstawicieli trujących grzybów o różnym stopniu toksyczności, który zależy od miejsca wzrostu.

Na przykład w południowo-zachodniej Francji jest nawet spożywany, w innych miejscach jasnożółty muchomor gromadzi wiele toksyn o działaniu halucynogennym.

Podobnie jak wielu krewnych z rodziny muchomorów, grzyb ma bliźniaki.

• Wśród jadalnych muchomorów są:

Tan float (Amanita fulva) - mniejszy grzyb, noga bez pogrubienia.

• Wśród niejadalnych muchomorów:

Amanita muscaria (Amanita citrina) - grzyb pachnie ziemniakami.

Amanita jasnożółty

Amanita jasnożółty - Amanita gemmata, synonim - muchomor żółty słomkowy.

• Gdzie i kiedy rośnie. Uwielbia lasy iglaste, ale także rośnie w lasach mieszanych, najważniejsze jest to, że jest lekka piaszczysta gleba. Owoce od późnej wiosny do jesieni.

• Grzybowy kapelusz. Kapelusz ma ciemnożółty kolor i gładką, suchą powierzchnię, dorasta do 10 cm w kole. Młode muchomory zyskują wypukły kapelusz, a u dojrzałych grzybów nabiera płaskiego wyglądu i zmarszczonych krawędzi. Pod kapeluszem znajdują się białe talerze, które z czasem żółkną.
• Grzybowa noga. Biaława lub jasnożółta noga rośnie do 10 cm wysokości. Obecny na nim pierścień znika, gdy muchomor dojrzeje.

Miąższ bladożółty lub biały pachnie lekko rzodkiewką. Ta muchomor jest uznawana za toksyczną..