Phomosis słonecznika

Phomosis słonecznika - Phoma oleracea (helianthituberosus).

Klasa: Deuteromycetes - Deuteromycetes- zamówienie: Sferoidalny - Sphaeropsidales.

Phomosis słonecznika rozprzestrzenia się wszędzie tam, gdzie słonecznik jest uprawiany. Roślina jest dotknięta, począwszy od utworzenia 3-4 liści, wszystkich narządów powietrznych: liści, łodyg, koszy.

Na liściach, zaczynając od dołu, pojawiają się ciemnobrązowe plamy z żółtą obwódką, które powiększają się i pokrywają prawie całą powierzchnię liścia. Liście usychają, są suche, ale nie spadają.

Na łodygach plamy są ciemnobrązowe, szybko rosną. Tworzą się na nich pikniki, w wyniku których dotknięta tkanka nabiera niebiesko-czarnego koloru.

Z tyłu plamy są ciemnobrązowe, z wyraźną koncentrycznością. Materiał w plamach staje się bardziej miękki, ale nie gnije. Na plamach tworzą się pikniki. Po stronie nasion kosza znajduje się wiertło z rurkowatych kwiatów, pojawienie się ciemnobrązowych zapadniętych plam na niedojrzałych nasionach, wraz z dojrzewaniem brązu niełupkowego, zostaje przekłute.

Szczeniaki zimują w porażonych resztkach roślinnych, a grzybnia w nasionach. Są źródłem pierwotnej infekcji. Wtórna infekcja wywołana przez piknospory z porażonych roślin wegetatywnych.

Szkodliwość fomozy słonecznika polega na tworzeniu przebitych nasion, zmniejszeniu ich kiełkowania i plonu. Przy wczesnym i poważnym uszkodzeniu roślin nasiona w ogóle się nie tworzą.