Słonecznik

Ćma słonecznika - Homoeosoma nebulella.

Taksonomia. Zamów Lepidoptera, motyle - Lepidoptera, Rodzina Ogniewków - Pyralidae

Ćma słonecznikowa uszkadza rośliny z rodziny Asteraceae. Jest szeroko rozpowszechniony w Eurazji i Afryce Północnej, na Ukrainie wszędzie - najbardziej szkodliwy słonecznik na Stepie i na południu Leśnego Stepu.

Mały motyl - o rozpiętości skrzydeł 20–27 mm. Skrzydła przednie wąskie, żółto-szare z 3-5 ciemnymi plamami; tylne skrzydła szersze, biało-szare z ciemnymi krawędziami. Gąsienica o długości 15–18 mm, brudno-szary lub żółtawo-brązowy, z podłużnymi brązowo-czerwonymi paskami, czarne plamy na tarczy.

Ćma słonecznikowa daje dwa pokolenia rocznie, drugie jest często opcjonalne. Gąsienice ostatniego wieku zimują w kokonach w glebie. Na początkowym etapie kwitnienia słonecznika rozpoczynają się lata motyli składających jaja w koszu. Płodność jednej samicy - 200–300 jaj.

Gąsienice ćmy słonecznikowej, które wyłaniają się z jaj, najpierw gryzą kwiaty, a ostatecznie młode nasiona. Ponadto wykonują ruchy wewnątrz kosza, obgryzając krawędzie koszy. Nasiona słonecznika gąsienicy trzeciego wieku są najbardziej uszkodzone, oplatają kosz pajęczynami w postaci brudnego filcu z kawałkami ekskrementów, gryzą ściany nasion i częściowo lub całkowicie jedzą rdzeń.

Świnka słonecznika może spowodować utratę plonu słonecznika o 20–60, nie tylko poprzez jedzenie nasion, ale także splatanie koszy pajęczynami i zanieczyszczenie odchodami. Uszkodzenie koszy koszykiem ogniowym przyczynia się do ich uszkodzenia przez suchą zgniliznę. W deszczową pogodę uszkodzone kosze gniją.

Zdjęcie ćmy słonecznikowej