Oparzenie łodyg kolca jęczmienia

Oparzenie łodyg kolca jęczmienia, o nazwie - Aplanobacterium hordeja, który został opisany przez japońskich naukowców K. Goto i I. Nakanasni (1951).

Przyczyny choroby - krótkie patyczki z zakrzywionymi końcami, zwykle pojedyncze, rzadziej parami, 1,3-2,7 x 0,7-1,0 mikrona, bez wici, kapsułek i bez zarodników. Gram-ujemne, ścisłe aerobiki, na agarze mięsno-peptonowym, kolonie są mlecznobiałe, zaokrąglone, o gładkich krawędziach, lekko wypukłe, o gładkiej i błyszczącej powierzchni. Na agarze ziemniaczanym z cukrem kolonie czasami nabierają kształtu podobnego do ameby, gładkiego, szybko rosnącego - na ekstrakcie mięsnym z żelatyną - mlecznobiała, okrągła, pożywka szybko upłynnia się w postaci kraterowej depresji drugiego dnia, kwasy i gaz na sacharozie, glukozie, laktozie i glicerynie nie tworzą się, skrobia jest słabo rozkładana, azotany powoli redukują się wraz z wydzielaniem się gazu, indolu, siarkowodoru i amoniaku. Temperatura maksymalna, optymalna i minimalna wynosi odpowiednio 33, 25 i 5 ° C.

Objawy oparzeń łodyg jęczmienia

Oparzenie łodygi jęczmienia pojawia się w górnej części słomy i na łodydze wkrótce po nakryciu. Dotknięta słoma zmienia kolor na żółty, a następnie staje się jasnobrązowy. Z reguły obserwuje się to z jednej strony trzonu kolca. Odbarwienie rozprzestrzenia się na podstawę, szybko chwytając łuski. Wraz z porażką całego pręta kolec ciemnieje, stając się ciemnobrązowy. Wydajność roślin jest znacznie zmniejszona. Na międzywęźlach roślin dotkniętych oparzeniem łodygi kolca zwykle pojawiają się wydłużone ciemnobrązowe linie, przechodzące w słomę i osłonę liści. W środku obszarów nekrotycznych powstają kropki przypominające uszkodzenia przez owady. Dotknięte części słomy często pękają. W obszarach martwiczych występuje wysięk. Bakterie, oprócz jęczmienia, były chorobotwórcze dla pszenicy (średnia) i owsa (bardzo słaba). W niektórych prefekturach w Japonii stale występuje oparzenie łodyg jęczmienia. Uważa się, że źródłem infekcji są nasiona..