Paneolus jest niebieski

Grzyby łajne są w dużej mierze podobne pod względem wyglądu, niejadalności i właściwości halucynogennych. Jednak tylko taki grzyb jak Paneolus jest niebieskawy, talerze na kapelusze mogą mieć dwa kolory - zarówno ciemnoczerwony, jak i grafitowy.

Paneolus jest niebieski

Paneolus jest niebieski - łac.Panaeolus cyanescens

W inny sposób nazywa się to Hawaiian, Copeland blue, Blue Dreams, Fly agaric Blue lub Copeland annormal.

Opis

Kapelusz Grzybowy

Średnica małej szerokiej czapeczki niebieskawej Amanita muscaria sięga 15–40 mm. W młodym wieku ma kształt półkuli lub dzwonu z zawiniętymi krawędziami. Podczas dojrzewania kapelusz przybiera formę wypukłego - otwartego dzwonu z falistą lub rozwidloną krawędzią.

„Kapelusze” pokryte są suchą, lekko nawilżoną skórą podczas deszczowej pogody. Jeśli pogoda jest sucha przez długi czas, pęka, a powierzchnia jest pokryta siatką pęknięć. Podczas przedłużających się susz sam kapelusz pęka, odsłaniając ciało, które staje się zielonkawe lub niebieskawe w punktach uszkodzenia.

Powierzchnia kapelusza jest pomalowana na białawy, bladobrązowy lub jasnobrązowy odcień: w pogodne dni pozostaje jasny, ciemnieje w deszczowe dni. Gdy Paleolus robi się niebieski, skóra staje się biała lub szarawa, ale nie zawsze: czasami zachowuje żółtawy lub brązowawy kolor.

Kapelusze są wypełnione białawą, cienką miazgą o smaku mącznego.

Dno kapelusza jest wypełnione często umiejscowionymi rosnącymi i nie zarośniętymi płytkami o szarawym lub czerwonawym odcieniu, ciemniejącymi, gdy dojrzewanie Copeland jest nienormalne. Talerze starego grzyba stają się czarne i nakrapiane, zachowując jednocześnie jasne krawędzie.

Blue Copelandia rozmnaża się w czarnych gładkich zarodnikach o eliptycznym kształcie, dojrzewających w czarnym proszku zarodników.

Grzybowa noga

Hawajski grzyb halucynogenny buduje długą, smukłą nogę o cylindrycznym kształcie, osiągając grubość 20–40 mm i wysokość 60–120 mm. Może być prosty lub lekko zakrzywiony, z pogrubieniem u podstawy lub bez niego.

Noga ma gładką powierzchnię i jest pomalowana na białawy, jasnoszary, różowawy lub żółtawy odcień. Uszkodzona noga zmienia kolor na niebieski lub zielony.

Miejsca wzrostu

Paneolus niebieskawy preferuje obornik zwierzęcy znajdujący się na pastwiskach, łąkach i innych trawiastych miejscach, gdzie pasą się zwierzęta gospodarskie i dzikie zwierzęta kopytne. Spotyka się na Dalekowschodnich, przybrzeżnych i środkowoeuropejskich terytoriach Rosji, na Hawajach, w USA, Australii, Indiach, Meksyku, Boliwii, Filipinach, Tajlandii, Francji i Brazylii..

Amanita muscaria owocująca jednego grzyba lub wiele rodzin od czerwca do początku października.

Jadalność

Niebieskie sny to halucynogenne grzyby zawierające mocznik, psilocybinę, serotoninę i psylocynę. Niektórzy naukowcy uważają to za warunkowo jadalne i zalecają spożywanie go po wielokrotnym gotowaniu. Inni eksperci twierdzą, że takie paneoluzy są nieodpowiednie do żywności, a nawet niebezpieczne, ponieważ powodują halucynacje.

Ilość substancji psychoaktywnej psilocybiny zawartej w Copelandii zależy od lokalizacji. Oprócz tego grzyby te zawierają również inne składniki o właściwościach psychodelicznych: tryptaminę i beocystynę.

Zastosowanie takich grzybów negatywnie wpływa na psychikę. Osoba, która je zjadła, przestaje rozumieć, gdzie jest, postrzega wszystko żywiej, na chwilę zyskuje ostry słuch, może popaść w stan depresyjny lub agresywny, śmiać się bez powodu i doświadczać innych objawów zatrucia narkotykami. Regularne spożywanie paneoluses prowadzi do chorób psychicznych, czasem nieuleczalnych.

Podobne poglądy i różnice między nimi

Niebieski paneolus jest podobny do innych grzybów gnojowych o właściwościach halucynogennych. Różni się od nich bardziej otwartym kapeluszem i ciałem, zmieniającym kolor na niebieski lub zielony po uszkodzeniu.