Świerk kanadyjski: tajemnice uprawy spektakularnego drzewa

Świerk Glauka (jest to również świerk szary lub biały), gdy „przeniósł się” z rodzimych lasów Ameryki Północnej do Europy, otrzymał inną nazwę - świerk kanadyjski. Teraz to bezpretensjonalne drzewo iglaste praktycznie nie występuje w naturalnych warunkach, ale z powodzeniem jest uprawiane w naszych ogrodach. Dowiedzmy się, jakich zasad należy przestrzegać, aby uzyskać tę piękną roślinę iglastą na stronie..

Wysokie walory dekoracyjne świerka kanadyjskiego uzupełniają takie cechy tej rośliny, jak odporność na zimno, dobra tolerancja na odwodnienie i długi okres życia (300-500 lat).

Wybór sadzonki świerku

Do sadzenia w ogrodzie należy wybrać roślinę z dobrym systemem korzeniowym w pojemniku z mieszanką gleby lub z glinianą grudką owiniętą wilgotną szmatką (siatką). Przeszczep z pojemnika można przeprowadzić od wiosny do jesieni.

Sadzonki świerka kanadyjskiego są zalecane do zakupu tylko w specjalistycznych szkółkach

Lepiej przenieść świerk pobrany ze szkółki do nowego miejsca od połowy kwietnia do połowy maja lub od połowy sierpnia do połowy września, aby roślina mogła dostosować się do nowego środowiska przed zimowym chłodem. Przeszczep powinien być przeprowadzony przez przeładunek ziemnej śpiączki, która chroni korzenie przed uszkodzeniem, wysuszeniem i utratą mikoryzy - grzyba niezbędnego dla drzew iglastych.

Sadzenie świerka kanadyjskiego

Miejsce umieszczenia drzewa iglastego powinno być dobrze oświetlone i umiarkowanie wilgotne. Idealnie odpowiednie są umiarkowanie zatrzymujące wilgoć iły o wysokiej zawartości naturalnych substancji organicznych.

Kolejnym etapem jest przygotowanie wykopu. Pogłębienie w glebie powinno być półtora raza więcej niż ziemną śpiączką. Aby zasypać drzewo opuszczone do dołu ziemnego grudki, lepiej kupić specjalną mieszankę gleby. Zasypywanie i zagęszczanie gleby należy przeprowadzać stopniowo i w połączeniu z obfitym podlewaniem.

Jeśli duże drzewo zostało zabrane do szkółki, podczas sadzenia konieczne jest utrzymanie orientacji do punktów kardynalnych, ponieważ korona już dostosowała się do trybu światła, obciążenia wiatrem.

Podczas sadzenia bardzo ważne jest również, aby nie pogłębiać szyi korzenia. Nieprzestrzeganie tego spowoduje śmierć sadzonki..

W punkcie rozgałęzienia z pnia pierwszego korzenia znajdują się szparki przeznaczone do wymiany gazowej. Zakopana kora nie będzie mogła oddychać, a podczas wiosennego roztopu śniegu grozi jej ogrzewanie i rozkład.

Po posadzeniu sadzonka musi być przywiązana do podpory. Wolno rosnąca świerk kanadyjski wygląda spektakularnie w nasadzeniach grupowych. Aby rosnące drzewa nie przeszkadzały sobie nawzajem, odległość między nimi podczas sadzenia powinna wynosić co najmniej 3 m.

Świerk kanadyjski jest idealną rośliną na alpejskie wzgórza. Dobrze wygląda obok gospodarzy i wrzosów

W trosce o młodą jodłę kanadyjską

Tydzień po posadzeniu drzewo należy podlać środkiem pobudzającym korzenie i górny opatrunek. Wiosną i latem kompost lub biohumus nadaje się do karmienia młodej sadzonki. Nawóz powinien zawierać wystarczającą ilość pierwiastków śladowych, pożądane jest, aby przeważał w nim fosfor i potas. Nawozy azotowe są przeciwwskazane w drewnie. Dorosła roślina nie musi być karmiona.

Podlewanie w pierwszych latach powinno być obficie, później głęboko wnikające korzenie niezależnie zapewnią kanadyjskiemu świerkowi niezbędną wilgoć.

Gleba wokół drzew iglastych stoi ściółka. Schronienie ochroni glebę przed wysuszeniem, powstrzyma wzrost trawy chwastów, wyrówna zmiany temperatur, poprawi równowagę składników odżywczych w glebie. Do tych celów z powodzeniem stosuje się pokruszoną korę, trociny, rośliny pełzające..

Uwaga: aby nadać koronie atrakcyjny kształt, raz w sezonie musisz przyciąć

Zimą należy zmiatać śnieg z gałęzi wiecznie zielonego piękna, aby jego dotkliwość nie uszkodziła korony drzewa. Świerk kanadyjski ma tendencję do palenia na wiosnę, dlatego potrzebuje ochrony przed palącymi promieniami słońca. Zaleca się pokrycie igieł lekkim materiałem, który umożliwia przepływ powietrza.

Jak widać, uprawa świerka kanadyjskiego na własnej działce wcale nie jest trudna. Spektakularny wygląd tego wiecznie zielonego drzewa nie pozostawi nikogo obojętnym.