Wszystko o mini-jodłach

W warunkach małego ogrodu wygodnie jest uprawiać miniaturowe drzewa iglaste: oszczędzają miejsce i harmonijnie pasują do różnych kompozycji krajobrazowych.

Wielu ogrodników nie odmówiłoby sadzenia świerka, sosny, jodły i innych wiecznie zielonych roślin na ich działce, ale najczęściej niewielki rozmiar ogrodu na to nie pozwala - drzewa iglaste zajmują zbyt dużo miejsca. Na szczęście dzisiaj te olbrzymy mają alternatywę - mini-świerk.

Cechy jodły „w miniaturze”

Mini-świerki są dość kapryśne i, decydując się na wyhodowanie jednego lub więcej z tych drzew, musisz być na to przygotowany. W przypadku drzew iglastych należy stworzyć specjalne warunki. Są wrażliwe na oświetlenie, temperaturę, wilgotność powietrza, podlewanie, skład gleby i gęstość. Roślin, zwłaszcza młodych, nie można pozostawiać bez opieki przez długi czas, a wraz z pojawieniem się bardzo nieznacznych oznak dolegliwości (często zaciemnionych lub wysuszonych igieł) należy podjąć pilne środki, aby drzewo nie umarło. Przez kilka lat po posadzeniu jodły „miniaturowe” muszą być zacienione latem, a zimą przykryte. Dorosłe drzewa są bardziej odporne i wymagają mniej stałej opieki.

Który świerk wybrać?

Zwykły świerk, powszechny na środkowym pasie i najczęściej spotykany w naszych warunkach, ma kilka miniaturowych odmian, które z powodzeniem zapuszczają korzenie na osobistych działkach i są wykorzystywane do projektowania zjeżdżalni alpejskich, a także do tworzenia mini-kompozycji w stylu ogrodu skalnego.

Mini świerk Mało Klejnot (Little Jam) to wolno rosnący krzew bez pnia z wgłębieniem pośrodku korony i krótkimi igiełkowatymi i bardzo gęstymi igłami o jasnozielonym kolorze. Dorosła roślina osiąga wysokość 50 cm przy średnicy korony około 1 m.

Świerkowy Mały Klejnot

Dekoracyjny świerk Nidiformis (Nidiformis) z ciemnozielonymi igłami i gęstą koroną w postaci poduszki rośnie do 1 m wysokości, korona może osiągnąć średnicę 3 m.

Karzeł Świerk Tompa (Tompa) z gęstymi jasnozielonymi igłami wyróżnia się gęstą zwartą koroną o kształcie piramidy i prostymi, gałęziami rosnącymi do góry. Dorosłe drzewo rośnie do około 1 m, korona czasami osiąga 1,5 m średnicy.

Kolejny miniaturowy przedstawiciel świerka pospolitego - świerk WillZwerg (Wils Zwerg) - roślina z krótkimi ciemnozielonymi igłami w kształcie igieł skierowanymi na końcach. W wieku dorosłym świerk może dorastać do 1,2 m, ale wąska stożkowa korona nie przekracza 80 cm średnicy, co czyni tę roślinę idealną do bardzo małych ogrodów.

Mini-świerk to świetna opcja do dekoracyjnego projektowania małych działek ogrodowych, a także otwartych tarasów, balkonów i loggii mieszkań miejskich Echiniformis (Echiniformis) z gęstą okrągłą koroną. Ta miękisz osiąga tylko 20 cm wysokości, korona nie przekracza 40 cm średnicy. Kolor igieł jest zróżnicowany: od złotej zieleni do srebra. Jako roślina doniczkowa roślina ta nie zapuszcza korzeni.

Miniaturowe formy świerka serbskiego są bardzo niezwykłe i piękne. Oto niektóre z nich..

Minima (Minima) - świerk karłowaty o wysokości nie większej niż 20 cm z niebieskimi igłami w dolnej części i żółto-zielonym u góry.

Serimska świerk Minima

Odmiany Mini Świerk Nana (Nana) ma igły tego samego koloru co Minima, ale dorasta do 3 m wysokości.

Miniatura Gnom (Gnome), który osiąga wysokość 1,5 m, ma również niezwykły kolor igieł: zielony z białymi znakami.

Miniaturowe formy świerka kanadyjskiego, odporne na mróz i suszę, niewymagające składu gleby, dobrze ukorzeniają się w ogrodach w ogrodzie.

Jedna z najpopularniejszych odmian kanadyjskiej mini-świerku - Conica (Konika). Ta roślina z miękkimi puszystymi igłami o jasnozielonym kolorze może być uprawiana nie tylko w ogrodach, ale także na balkonach, a także stosowana do kształtowania płaskich dachów. Konika rośnie bardzo powoli i może osiągnąć 1,5 m w ciągu około 20 lat po posadzeniu.

Jodła kanadyjska Conica

Warto również zwrócić uwagę na takie odmiany świerka kanadyjskiego, jak Alberta Globe (Alberta Globe) z okrągłą koroną i Alberta Niebieski (Alberta Blue) z niebieskimi igłami. Okazy te również stają się małe..

Gdzie sadzić świerk karłowaty?

Miniaturowe sadzonki świerkowe można sadzić w pojemnikach wypełnionych luźną żyzną glebą lub sadzić na otwartym terenie wiosną, gdy ziemia jest całkowicie rozmrożona. Rośliny w pojemnikach i doniczkach można łatwiej dostosować do nowego środowiska, można je dowolnie przenosić, tworząc różnorodne kompozycje na stronie, a zimą przenosić do chłodnego, nieogrzewanego pokoju.

W otwartym terenie dla drzew iglastych karłowatych należy wybrać miejsce chronione przed silnym zamarzaniem i jasnym światłem słonecznym. Jeśli w centralnej części ogrodu jest miejsce, możesz ustawić sadzonki w grupie. Iglasty, odporny na cień, ale nadal nie sadzi ich w najciemniejszych zakątkach ogrodu - lepiej wybrać półcień.

Odpowiedni podkład do mini świerku

W przypadku dekoracyjnych form świerka wymagana jest zwykła, kwaśna piaszczysta lub piaszczysta gliniasta gleba z dobrym drenażem. Miniaturowe formy świerka kanadyjskiego i serbskiego są dość bezpretensjonalne w składzie gleby, dobrze rosną na glebach gliniastych i piaszczystych, ale nie tolerują gęstej gleby wapiennej i bliskości wód gruntowych.

W przypadku świerka karłowatego w pojemnikach można użyć gotowej gleby dla drzew iglastych, dodając do niej piasek lub mieszankę żyznej gleby ogrodowej z piaskiem i torfem. Dno powinno być pokryte grubą warstwą połamanych cegieł, fragmentów kamieni, kamyków i ekspandowanej gliny. Tę samą mieszankę można wylać na dno wykopu, aby zapewnić dobry drenaż, sadząc drzewa świerkowe w otwartym terenie.

Jak dbać o miniaturowe drzewa iglaste

Spruce Globe Blue

Mini-świerk wymaga stałej pielęgnacji przez pierwsze kilka lat po posadzeniu. „Dzieci” uwielbiają wodę i wilgotne powietrze, ale należy unikać zastoju płynów. Dorosłe drzewa iglaste można podlewać raz w tygodniu, jeśli ziemia wystarczająco dobrze utrzymuje wilgoć. W suszy należy podlać, gdy gleba wyschnie. Rośliny w doniczkach i pojemnikach należy często spryskiwać, w otwartym terenie - aby posypać. Pamiętaj jednak, że ostatnią procedurę można wykonać tylko wczesnym rankiem lub wieczorem, po zachodzie słońca. Jeśli podlejesz choinki z góry w gorący słoneczny dzień, oparzenia są nieuniknione.

Od wiosny do późnego lata co 2-3 tygodnie można spryskiwać drzewa iglaste słabym roztworem Epina Extra (1 ampułka na 10 litrów wody). Glebę u korzeni należy od czasu do czasu poluzować. Zimą obszar koła pnia powinien być pokryty trocinami, pokruszoną korą, świerkowymi gałęziami, ściółką, kompostem. Lepiej jest całkowicie przykryć młode rośliny konopiami, skoszoną trawą, czarnym polietylenem.

Te inteligentne mini-choinki będą wspaniałą ozdobą Twojego ogrodu iglastego..