Uprawa wczesnych ziemniaków w różnych regionach rosji

Uprawa „młodego ziemniaka” może być ciekawym i eleganckim procesem. Aby to zrobić, musisz skupić się na głównych cechach wczesnej uprawy ziemniaków i wybrać odpowiednie odmiany dla swojej gleby i strefy klimatycznej.

Wczesne odmiany ziemniaków, ich główne cechy

Charakteryzują się intensywnym wzrostem wierzchołków i wczesnym tworzeniem bulw. Wczesny sezon wegetacyjny trwa 50–70 dni, średni wczesny - 70–80 dni.

Zawierają 2-3 razy więcej witaminy C niż bulwy z poprzednich jesiennych zbiorów i są uważane za rośliny warzywne, a nie rośliny polowe, takie jak odmiany sezonowe i późne.

Nie mają kruchej pulpy ze względu na niską zawartość skrobi (11–16), chociaż skrobię i smak są regulowane składem odżywczym gleby i warunkami pogodowymi.

Nie ma czasu, aby zostać uszkodzonym przez zaraza i stonka ziemniaczana.

Przechowuje się je przez 4–5 miesięcy w temperaturze + 2 ... + 4 ° C, chociaż zdolność do utrzymania ich jakości bez zmian (utrzymanie jakości) zależy od warunków uprawy ziemniaków. Z biegiem czasu smak pogarsza się, bulwy więdną, a niedojrzała skórka nie chroni dobrze przed infekcjami grzybiczymi powodującymi próchnicę.

Ultra wcześnie

Bardzo długie odmiany są popularnie nazywane „czterdziestolatkami”, ponieważ pierwsze kopanie plonu można przeprowadzić 40–45 dni po posadzeniu. Szczególnie popularny jest amerykański ziemniak, który nazywa się również Early Ripening, Early Pink, Local Dining, Rose, Delicious, ale w rzeczywistości ma odmianę Early Rose. Bardzo smaczny, skrobiowy z różową skórką i białym miąższem. Oczy rosną bez stymulantów w bulwie. Odporny na suszę i mało wymagający, odporny na raka, strup, zarazy późne.

Tabela: bardzo wczesne odmiany objęte rosyjskim państwowym rejestrem osiągnięć hodowlanych

Sadzenie ziemniaków, funkcje

Wczesne odmiany sadzi się tylko kiełkującymi bulwami lub sadzonkami.

Kiełkowanie (wernalizacja) umożliwia skrócenie okresu dojrzewania i dostosowanie się do warunków pogodowych na danym obszarze.

Przygotowanie do lądowania

1. Sortuj

Zadaniem sortowania jest zapobieganie nierównościom, rzadkim sadzonkom i zapobieganie infekcji gleby przez patogeny. Do kiełkowania wybiera się średnie bulwy o masie 50–80 g. Podczas kalibracji odrzuca się małe, chore, letargiczne, zmiękczone (oznaka uduszenia), brzydkie i uszkodzone przez owady.

Z dużych bulw wyrastają silne krzewy o największej możliwej liczbie bulw, ale dzieje się tak, jeśli nie jest przykro wykopać pyszne ziemniaki w ziemi.

2. Dezynfekcja bulw

Jeśli to konieczne, aby zniszczyć szkodliwą mikroflorę, bulwy zanurza się na 15-30 minut w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu lub kwasu borowego (50 g na 10 l wody). Stosuje się również roztwór trzech składników: na 10 l wody - 10 g siarczanu miedzi, 20 kwasu borowego, 1 g nadmanganianu potasu. Siarczan miedzi należy stosować ostrożnie przed kwitnieniem, ponieważ może on zatrzymać wzrost roślin. Możesz użyć mocnego roztworu sody (1 łyżka. Łyżka na litr wody). Po przetworzeniu bulwy suszy się. Ale dezynfekcja nie pomoże, jeśli patogeny znajdują się w bulwie.

3. Przetwarzanie za pomocą nawozów mineralnych i stymulantów

Aby początkowo zwiększyć wzrost pędów, bulwy spryskuje się roztworem nawozu (10 l wody, 60 g superfosfatu, 40 g azotanu amonu, 40 g soli potasowej). Traktowane bulwy są przykryte folią i cieniowane, aby dobrze wchłonęły roztwór. Dwie godziny później wysuszono. Sproszkowany przez popiół, który zawiera fosfor, potas, wapń, magnez, sód, bor, mangan, siarkę.

Bulwy traktuje się płynnym koncentratem biohumusu lub spryskuje roztworem kwasu bursztynowego (1 tabletka 0,1 g na litr wody), co do pewnego stopnia może stymulować wzrost i zwiększać odporność na niekorzystne warunki.

Galeria zdjęć: metody wernalizacji wczesnych ziemniaków

Suche kiełkowanie w świetle

Ziemniaki wlewa się do pudełek jednowarstwowych lub podwójnych i pozostawia w świetle przy temperaturze powietrza + 12 ... + 15 ° C.

Bulwy są okresowo odwracane w celu uzyskania tej samej długości kiełków i usuwane, nie kiełkujące, zgniłe, pojedynczym pędem i nitkowatymi kiełkami (oznaka choroby wirusowej).

Jeśli kiełki rosną zbyt szybko, obniżają temperaturę do + 8 ... + 10 ° C. Pożądane jest utrzymanie wilgotności powietrza na poziomie 80–85.

Celem kiełkowania jest pojawienie się silnych zielonych pędów, które nie powinny być dłuższe niż 2-3 cm. 7 dni przed sadzeniem najlepiej kiełkować bulwy, aby zneutralizować zdolność pędów do powstrzymania szybkiego wzrostu w świetle.

pod wpływem światła chlorofil jest syntetyzowany, co stymuluje wzrost korzeni, a peklowana wołowina jest naturalnym środkiem grzybobójczym, który chroni przed chorobami i przyspiesza regenerację zmian skórnych. Prawie wszystkie nerki kiełkują w zielonych ziemniakach, a choroby występują rzadziej.

Kiełkowanie na mokro w ciemności

Zwykłe lub już wykiełkowane bulwy posypuje się zwilżonym podłożem (trociny, torf, słoma) i przechowuje przez 7–10 dni w temperaturze + 15 ... + 18 ° C. W wilgoci powstają nie tylko pędy, ale także włókniste korzenie. Czernienie kiełków lub korzeni często spotykane w tym przypadku może wskazywać na chorobę, niepożądane jest sadzenie takiej bulwy.

Istnieje opinia, że ​​kiełkowanie z tworzeniem się pędów i korzeni jest najbardziej poprawne, ale ta metoda jest bardziej odpowiednia dla obszarów południowych z szybkim spadkiem wilgoci wiosną. Aby rozwiązać ten spór, można sadzonki rosnące.

Holenderska technologia kiełkowania

Pudełka z bulwami do sadzenia są trzymane w ciemności w temperaturze powietrza + 15 ... + 20 ° C, aż pojawią się kiełki o długości 5 mm, po czym są umieszczane w świetle w + 6 ... + 8 ° C. Teraz kiełki powinny urosnąć do 2 cm.

Potnij bulwę nasienną na kawałki, czy nie? Jest to kwestia oszczędności i braku materiału do sadzenia. Zarówno zwykłe bulwy, jak i kiełkowane bulwy są cięte na płaty. Każda część powinna mieć 1-3 oczu.

Plastry bulw wytrzymują 2-3 dni w ciemności w temperaturze + 15 ... + 20 ° C do momentu pojawienia się tkanki ochronnej - perydermy. Przetwarzanie plastrów popiołem może powodować gnicie miazgi. Wstępnie przygotowany materiał jest przechowywany w skrzynkach w + 2 ... + 4 ° С, zapobiegając wysuszeniu, a następnie kiełkuje w cieple.

Kiełkowane bulwy są również cięte w dniu sadzenia, zwiększając prawdopodobieństwo infekcji grzybiczymi i bakteryjnymi.

Gleba do siewu wczesnych ziemniaków

Działka dla wczesnych odmian jest przygotowywana jesienią. Ziemię wykopuje się i wprowadza obornikiem (2-3 wiadra na 1 m2), kompostem, popiołem drzewnym i pachnie zieloną masą zielonego obornika. Ziemniak potrzebuje luźnej i pożywnej gleby. Im większa pojemność powietrza gleby wokół bulw, tym większy ich wzrost. Niedobór tlenu w ziemi może prowadzić do śmierci kiełkujących bulw lub dorosłych roślin. Ziemniaki na gęstych glebach uzyskuje się małe o niskiej zawartości skrobi i niezadowalającym smaku

Lokalizacja bulw w warstwie uprawnej

Sadzenie przez sadzonki

Ziemniaki są zakopywane w lekko wilgotnym podłożu bogatym w torf, które wlewa się do różnych pojemników jednorazowych. Bulwy nie są podlewane, aby zapobiec rozkładowi, a po kiełkowaniu dodać wodę, jeśli to konieczne.

Kiełki ziemniaka rozwijają się dobrze w chłodnym, wilgotnym mikroklimacie i są bardzo wrażliwe na gorące powietrze. Pędy z liśćmi zaczynają rosnąć powoli w temperaturze powietrza + 5 ... + 6 ° C. Maksymalny wzrost wierzchołków występuje w + 17 ... + 22 ° C.

Sadzonki gotowe do sadzenia powinny mieć wysokość 10–15 cm, rozciągnięte do 20–30 cm i mogą zawiesić swój wzrost z powodu wyczerpania zapasów mineralnych. Długie pędy łatwiej się uszkadzają podczas sadzenia.

Sadzonki sadzi się w otwartym terenie, gdy minie prawdopodobieństwo mrozu lub pod folią (temperatura gleby nie powinna być niższa niż +7 ° C). Po posadzeniu podlać i spud. Pędy można umieszczać w ziemi o poziomym nachyleniu.

Gleba chroni pędy przed mrozem

Do uprawy sadzonek stosuje się różne części ziemniaków: wierzchołki z najbardziej rozwiniętymi pąkami, oczy z miąższem, połamane bezbarwne kiełki o długości 4-6 cm, które są zakopane w ziemi o 2/3. W tym przypadku bulwa macicy ponownie kiełkuje w ciemności (do trzech razy). Pędy nurkują, oddzielone od krzaka ziemniaka, który nadal rośnie. Podziel cały krzew na sadzonki. Pojedyncze łodygi sadzi się co najmniej 4 sztuki na otwór, aby utworzyć krzak, lub sadzi się w odległości 15 cm od siebie.

Technologia rolnicza

Dbałość o wczesne dojrzałe odmiany sprowadza się do zastosowania standardowych technik uprawy, ale z pewnymi niuansami.

Podlewanie

W razie potrzeby ziemniaki są podlewane po pojawieniu się wszystkich kiełków z ziemi. Drugie podlewanie jest możliwe, gdy formowane są pierwsze, zwykle splatane liście i rozwijają się łodygi z liśćmi.

Trzecie podlewanie odpowiada fazie pojawienia się pąków i kwitnienia, gdy 4-6 pędów z wodnymi pąkami bulwy pojawi się pod ziemią na łodydze. Wierzchołki roślin rosną intensywnie, a bulwy tworzą się w bulwach. Zapotrzebowanie roślin na wodę i pożywienie staje się maksymalne. Brak wody w tym okresie może spowodować upuszczenie kwiatów i zahamowanie wzrostu bulw. Wilgotność gleby powinna wynosić 70–80. Pod koniec kwitnienia zmniejsza się wilgotność gleby, ponieważ wraz ze zwiększonym poborem płynów ziemniaki stają się wodniste, łatwo wpływają na nie grzyby i bakterie.

Rozluźnienie i hilling

Kiedy pojawia się skorupa gleby i chwasty, rozluźnianie odbywa się nie głębiej niż 5 cm. W takim przypadku nie należy dopuścić do mechanicznego uszkodzenia roślin, ponieważ pędy i korzenie ziemniaka nie są przywracane.

Wczesne ziemniaki spadają raz w okresie pączkowania. Łodygi sadzi się lekko po bokach, aby lepiej eksponować światło słoneczne, ponieważ dwutlenek węgla i inne pierwiastki zamieniają się w węglowodany i skrobię w liściach na słońcu. W krótkim czasie mniej stolonów tworzy duże bulwy.

Top dressing

Wczesne odmiany intensywnie absorbują azot, fosfor, potas i magnez, pierwiastki śladowe: bor, miedź, mangan. Ze względu na krótki sezon wegetacyjny ziemniaki powoli wykorzystują pożywną materię organiczną ułożoną jesienią w ziemi, więc wczesne odmiany są karmione nawozami w postaci roztworów.

Przy pierwszym hillingu i podlewaniu wprowadza się roztwór mocznika (1 łyżka. Łyżka mocznika na 10 l wody). Azot poprawia wchłanianie potasu i fosforu, ale jego nadmiar lub późny sos może pogorszyć smak ziemniaków i spowodować intensywny wzrost wierzchołków z zawiesiną dojrzewania bulw. Przekarmienie azotem zmniejsza odporność roślin.

Drugi górny opatrunek jest przeprowadzany z roztworem nawozów fosforowych i potasowych podczas kwitnienia (1-2 litry na krzak). Fosfor i potas osłabiają wzrost pędów i przyczyniają się do wzrostu masy bulw. Pod koniec kwitnienia przy intensywnym tworzeniu bulw opatrunki korzeniowe opóźniają wczesne dojrzewanie.

Do karmienia można i lepiej używać odchodów ptaków z popiołem, który wylewa się wodą i nalega na jeden dzień, roztwór miesza się, dodaje popiół. Powstałą mieszaninę rozcieńczono wodą 1: 10 i wlano do otworu między krzakami. Po chegozemlyu poluzuj lub spud.

Wczesne zbiory

Kopią wczesne ziemniaki zielonymi szczytami lub żółknięciem dolnych liści, gdy skórki na bulwach nie są jeszcze mocne. Niektórzy hodowcy mają cierpliwość, by kopać krzaki i zbierać tylko duże bulwy.

Aby skrócić okres dojrzewania, wierzchołki są traktowane nawozami, które pobierają wilgoć z pędów, a składniki odżywcze są przenoszone do bulw. 70 g azotanu i 3 g siarczanu miedzi pobiera się na 10 l wody. Lepiej spryskać góry wieczorem, aby zwiększyć odpływ składników odżywczych w nocy. W innej opcji, 8-15 dni przed kopaniem uprawy, liście opryskuje się siarczanem miedzi (50 g na 10 l wody). Liście zwijają się i wysychają, a bulwy otrzymują pożywny zasób.

Technologia bez wzrostu

W przypadku metody bez uprawy ziemia nie jest wykopywana na wiosnę, tylko jest poluzowana widłami do głębokości 15 cm, wyrównana grabią i przykryta folią. Po rozgrzaniu gleby wykonuje się rowy o głębokości 10 cm, wylewa się popiół, sadzi gnijący obornik i sadzi bulwy, które są pokryte ziemią, tworząc grzbiet. Zastosowano hilling. Lub zamiast ziemi rzucają słomę, która jest dodawana w miarę wzrostu pędów..

Uprawa ziemniaków pod słomą

Zgodnie z metodą leniwą bulwy układa się w przygotowanym miejscu i ściółkuje słomą o grubości 15–20 cm. Gdy łodygi rosną o 20 cm, są ponownie przykryte słomą. Ale w deszczowe lato słoma może gnić, ślimaki osiadają w wilgoci, która chętnie zjada liście ziemniaka.

Rosnące w kopcu kompostowym

Bulwa jest nieco zakopana w luźnej ziemi, na wierzch wylewany jest stos kompostu i ściółkowany liśćmi lub sianem. Kopiec rośnie wraz ze wzrostem łodyg, dzięki czemu w ściółce rosną dodatkowe stolony z bulwami na końcach. Do karmienia lepiej jest używać mułu i rzęsy..

Rosnące w pojemnikach

Ziemniaki sadzi się w dużych doniczkach, pudełkach i workach. Pojemniki muszą mieć drenaż. Mieszankę gleby wybiera się na podstawie kompostu, z którego wilgoć powoli odparowuje. Gleba pojemnik jest wypełniony o ¾, a gdy pędy rosną, wypełnia się je po brzegi. 2–4 bulwy sadzi się w pojemniku.

W beczkach bez dna bulwy sadzi się w kilku warstwach w nadziei na uzyskanie worka ziemniaków. Zgodnie z metodą Gulicha bulwy sadzi się od góry do dołu, a sadzonki rosną po bokach, dając wiele podziemnych stolonów.

Ściółkowanie słomy

Uprawa wczesnych odmian pod folią i agrofibrem

Szklarnie i schronienia

Aby zabezpieczyć przed mrozem i przechłodzeniem, agrofibry o gęstości 30 g-m2 rozprowadza się bez naprężeń na powierzchni działki sadzonymi ziemniakami, a krawędzie są ustalone. Strzela podnośnik bez szkody dla siebie.

W przypadku schronu ramowego wrzucić agrofibrę lub folię na podpory wykonane z metalowego pręta wygiętego łukiem o wysokości 60–80 cm i docisnąć krawędzie do ziemi. Takie schronienie uratuje sadzonki w bardzo silnych mrozach - rama pozwala dodatkowo rozciągnąć drugą warstwę folii z tworzywa sztucznego. Najważniejsze jest kontrolowanie temperatury w szklarni poprzez regularną wentylację lub wykonanie perforacji w filmie. Ziemniaki postrzegają niskie plus temperatury lepiej niż wysokie.

Ściółkowanie

Wiosną działka jest wyrównana i pokryta czarną agrofibrą lub czarną folią, która zatrzyma wilgoć, zapewni lekką izolację bulw i zahamuje wzrost chwastów. Cięcie w kształcie krzyża wykonuje się na materiale w szachownicę w odstępie 25 cm Z utworzonych otworów wybiera się ziemię do utworzenia otworów o głębokości 12 cm, w które układa się bulwy i posypuje je glebą.

Metoda ściółkowania chińskiego

Uprawa na zewnątrz

Ziemniaki sadzi się na otwartym terenie, gdy dojrzewa ziemia uprawna, gdy gleba zaczyna się dobrze kruszyć i zapewniać dostęp do tlenu. Najważniejsze, aby nie przegapić okresu sadzenia, aby zmaksymalizować zużycie wilgoci w glebie. W suchej ziemi kiełki bulw mogą zamarznąć lub po deszczu pojawią się pędy ze słabym wzrostem i zwyrodnieniem. Ale wilgotność nie powinna przekraczać 80.

Ziemię na głębokości dziesięciu centymetrów należy ogrzać do + 8 ... + 10 ° C, ponieważ kiełkowanie oczu i tworzenie korzeni rozpoczyna się w +7 ° C. Bulwy ogrzane przed sadzeniem mogą tolerować spadek temperatury gleby do + 3 ... + 5 ° C bez zniekształcania cech odmianowych. Kiełkowane ziemniaki kiełkują w ciągu 10-15 dni, jeśli temperatura gleby wynosi +10 ° С. Rośnie dwukrotnie szybciej w temperaturze + 12 ... + 18 ° С.

Jeśli możliwe są mrozy, z góry wybierają metodę schronienia, aby później nie uratować sadzonek przez pilne podlewanie, hilling i dym. Bulwy i łodygi w temperaturze -1 ... -3 ° C szybko zamarzają z powodu wysokiej zawartości wody w nich. Ale jeśli ziemniak jest przechowywany w obniżonej temperaturze do + 1 ... + 2 ° C, wówczas zawartość cukru wzrasta, co może chronić bulwy przed krótkimi mrozami. Rośliny, które nie zostały poważnie uszkodzone przez mróz, są przywracane i wymagają nawożenia azotem.

Krzewy ziemniaczane po mrozie

Bulwy nasienne są zamykane średnio na głębokość 5-10 cm.

Podczas sadzenia wczesne odmiany przestrzegają schematu 70x30 cm, chociaż ćwiczą zmniejszanie odległości między bulwami do 20 cm, co zwiększa masę wierzchołków i ilość produktów fotosyntezy wymaganych do wzrostu bulw, ale podlega to jednakowemu oświetleniu.

W kierunku północ-południe rzędów ziemniaków zwiększa wydajność.

Galeria zdjęć: metody sadzenia przedwczesnych ziemniaków

Jak uprawiać wczesne odmiany w szklarni

W szklarni bulwy ziemniaka sadzi się w lekko wilgotnej i ciepłej glebie do + 10 ° C.

Warstwa torfu i próchnicy wylewa się na dno otworów lub rowów, które będą izolować bulwy od zimnej warstwy gleby. Wzór do sadzenia 60 × 25 cm Po posadzeniu bulwy nie są podlewane.

Na początku sezonu wegetacyjnego temperatura powietrza i gleby jest utrzymywana między + 18 ... + 20 ° C a + 14 ... + 15 ° C w nocy. Przed uformowaniem pąków i kwitnieniem temperatura jest podnoszona do + 21 ... + 23 ° C. Z końcem kwitnienia obniżyć + 17 ... + 20 ° C.

Podlewanie rozpoczyna się, gdy gleba wyschnie wraz z pojawieniem się sadzonek. Dają krzakowi 1–2 l wody, a zanim rozpocznie się kwitnienie, wilgotność gleby wzrasta do 70–80, a wilgotność powietrza utrzymuje się na poziomie 65–70. Ale po kwitnieniu z nagromadzeniem skrobi nadmiar wilgoci może przyspieszyć wzrost łodyg i zatrzymać tworzenie bulw.

Ziemia jest utrzymywana w stanie luźnym, gdy pojawiają się pąki, ziemniaki są wyrzucane.

Cechy sadzenia i uprawy wczesnych odmian ziemniaków w zależności od strefy klimatycznej

Odmiany różnią się stopniem odporności na ciepło, zimno, wilgoć i choroby, ale najważniejsze jest czas sprzyjających warunków wzrostu i dojrzewania, które umożliwiają ziemniakowi zakończenie cyklu wegetacji. Zakres smaku jest ważny, od ziemniaków sałatkowych z gęstą miazgą i lekko gotowanych z niską mąką do odmian mącznych z miękką miazgą.

Rośnie na środkowym pasie (w tym na przedmieściach)

Środkowoeuropejska część Rosji (środkowy pas) należy do umiarkowanego klimatu kontynentalnego. Latem występuje dużo opadów, co przyczynia się do wzrostu wilgotności, ale ziemniakowi brakuje ciepła do normalnego wzrostu z powodu krótkiego lata i dużej liczby pochmurnych dni. Krótki dzień przyspiesza proces bulwy i ogranicza wegetację.

Tabela: wczesne odmiany ziemniaków w strefie centralnej Rosji

Rośnie w regionach południowych

Regiony południowe charakteryzują się długim ciepłym okresem od marca do października. Trudność uprawy ziemniaków zaczyna się, gdy powietrze ogrzewa się powyżej +29 ° C, kiedy zaczyna się wzrost stolonów z wieloma małymi bulwami i zatrzymuje się wzrost roślin. Jesienią, na południu Rosji, głębokie kopanie jest wykorzystywane do wychwytywania śniegu na terenie w celu zwiększenia wilgotności. Sadzą ziemniaki jak najwcześniej, zwiększają głębokość sadzenia do 10–12 cm, zmniejszają odległość między rzędami do 55–60 cm i uzupełniają brak wilgoci nawadnianiem kroplowym lub bruzdowym. Lądowanie w dziurach i bruzdach w celu maksymalnego wykorzystania opadów deszczu.

Tabela: Wczesne odmiany strefowe w południowej dzielnicy

Rosnące na Dalekim Wschodzie

Na Dalekim Wschodzie bardzo długie zimy i krótkie lata, wiosenne przymrozki kończą się w dniach 10-30 maja, a sadzenie ziemniaków rozpoczyna się na początku czerwca. Na przeważających glebach gliniastych jesienne kopanie przyczynia się do nadmiernego gromadzenia się wilgoci, dlatego jesienią gleba jest tylko poluzowana i wyrównana. Głębokie poluzowanie widłami lub kopanie odbywa się na wiosnę. Do lepszego ocieplenia i ochrony przed zamoknięciem służy lądowanie na kalenicy, które zaczynają uprawiać na wysokości pędu 5-6 cm i uziemiają 5-7 razy. Sadzone w łóżkach.

Tabela: wczesne odmiany z Dalekiego Wschodu objęte rosyjskim państwowym rejestrem osiągnięć hodowlanych

Wczesne odmiany i ich uprawa na Czarnej Ziemi

W regionie Centralnej Czarnej Ziemi klimat jest kontynentalny, ciepły i suchy. Wiosna przychodzi dopiero w połowie kwietnia, a do końca miesiąca gleba jest wysuszona.

Tabela: Wczesne odmiany dla Czarnej Ziemi

Jak uprawiać wczesne ziemniaki w dwóch uprawach

Sadzenie świeżo zebranych bulw

W czerwcu - na początku lipca, po zebraniu wczesnych ziemniaków, wykopuje się ziemię do drugiego sadzenia, wprowadzając gnijący obornik. Fabuła jest bronowana lub wyrównana za pomocą grabie.

Aby uzyskać największą wydajność, młode ziemniaki wykopuje się 10 dni po rozpoczęciu kwitnienia i sadzi 18 czerwca (sadzonki otrzymano 9 lipca). Niedojrzałe, ale niezbyt młode bulwy kiełkują szybciej niż w pełni dojrzałe. Skórka na bulwie powinna łatwo odkleić się za dotknięciem palca, a gdy skórka twardnieje, zaczyna się fizjologiczna dojrzałość, zmniejsza się zawartość cukru i pogarsza się kiełkowanie.

Aby przerwać uśpienie, stosuje się stymulację fizyczną (nacięcie kołowe lub pocięcie płatów) i chemiczną: 200 g tiomocznika rozpuszcza się w 5 l ciepłej wody i rozcieńcza do objętości 10 l; 2 mg gibereliny rozpuszcza się w 200 ml alkoholu i rozcieńcza w 1 l wody. Składniki miesza się, a materiał do sadzenia moczy się w powstałym roztworze przez 30-60 minut. Po zabiegu natychmiast zaczynają sadzić w luźnej i umiarkowanie wilgotnej glebie..

Drugie sadzenie sadzonek

Podczas formowania pierwszej uprawy przygotowywana jest druga partia sadzonek z ubiegłorocznych bulw. Podczas sadzenia sadzonki nie są wysadzane; są uprawiane zgodnie ze standardową technologią z ochroną przed stonki ziemniaczanej i zarazą późną.

Ziemniaki dają najlepsze zbiory w regionach o chłodnej pogodzie i klimacie umiarkowanym, z wystarczającymi opadami deszczu i żyzną glebą. Zrozumienie cech sadzenia i uprawy wczesnych ziemniaków pomoże uniknąć rozczarowania i zadowoli własne młode ziemniaki..