Gil zwyczajny

Ogólna charakterystyka: wczesna odmiana stołowa rosyjskiej selekcji, hodowana specjalnie na działki domowe i małe gospodarstwa. Różni się wczesnym powrotem bulw. Odporny na uszkodzenia. Jedna z najpopularniejszych odmian na Syberii. Wada - podatna na wiele chorób ziemniaka.

Okres dojrzewania: pierwsze kopanie jest możliwe 45 dnia po kiełkowaniu, zbiór - po 55 dniach.

Zawartość skrobi: 15,7-16.

Masa bulw towarowych (w gramach): 59-90 gramów.

Liczba bulw w buszu: do 15.

Wydajność (t / ha): 180–271.

Cechy konsumenckie: dobry i doskonały smak, odpowiedni do przygotowywania dowolnych potraw.

Okres ważności (przechowywanie): 95.

Kolor skórki: różowy.

Kolor pulpy: biały.

Preferowane regiony uprawy (RF): północna, północno-zachodnia, środkowa, Wołga-Vyatka, środkowa Czarna Ziemia, środkowa Wołga, Ural, wschodnia Syberia, Daleki Wschód.

Odporność na choroby: odmiana jest podatna na nicienie tworzące torbiel ziemniaka złotego, umiarkowanie podatna na wierzchołki i umiarkowanie odporna na bulwy do zarazy późnej, umiarkowanie podatna na rizoktonie i zgniliznę pierścieni, stosunkowo odporna na choroby wirusowe, alternaria, strup zwyczajny.

Cechy uprawy: standardowa technologia rolnicza.

Inne: twórca odmiany Snegir - GAU SPC Mossemprodtehkartofel.