Zgnilizna pierścienia ziemniaczanego

Patogen: Clavibacter michiganensis var. sepeilonicus (Spiek.

Złośliwe oprogramowanie. Zgnilizna pierścienia ziemniaczanego jest bardzo szkodliwą, szeroko rozpowszechnioną chorobą. Pod wpływem choroby straty w uprawach mogą wynosić 45.

Objawy gnicia pierścienia ziemniaka

Zgnilizna pierścienia ziemniaka infekuje narządy roślin, takie jak łodygi, liście, bulwy, a nawet stolony. Dotknięte rośliny więdną, począwszy od fazy kwitnienia, manifestacja choroby trwa do końca sezonu wegetacyjnego. Na dotkniętych roślinach nie wszystkie łodygi mogą zanikać, a tylko 1-2. Naczynia dotkniętej łodygi są żółtawe, z czasem ciemnieją, co jest widoczne po przecięciu. Jeśli sekcja zostanie ściśnięta, zobaczymy przydział żółtego wysięku śluzu z dotkniętych naczyń.

Zgnilizna pierścienia ziemniaka może rozwinąć się w dwóch rodzajach uszkodzenia bulwy: zgnilizna pierścieniowa i zgnilizna. W przypadku zmiany typu pierścienia objawy objawiają się martwicą pierścienia naczyniowego, który staje się kremowy, później żółty i brązowy.

Jeśli wyciśniesz świeżo ściętą bulwę, zobaczymy, jak działa żółty wysięk śluzowy.

W przypadku zmiany typu typu fossa pod skórą bulwy tworzą się tłuste plamy koloru żółtego lub kremowego. Podczas przechowywania plamy zwiększają się do 1-1,5 cm.

Zdjęcie zgnilizny pierścienia ziemniaka:

Biologia zgnilizny pierścienia ziemniaka

Jeśli bulwy są źródłem infekcji, choroba rozwija się szybko. Rośliny z góry więdną z powodu braku wody. Brak wody występuje w wyniku zablokowania naczyń krwionośnych, które powstaje, gdy bakterie są przenoszone z dotkniętych bulw matecznych na łodygi. Zwykle tylko pojedyncze łodygi blakną na krzaku i nie wszystkie. Bakterie uwalniają toksyny, co prowadzi do szybkiego więdnięcia.

Czynnik powodujący zgniliznę ziemniaków może przenikać do potomnych bulw z dotkniętych łodyg przez stolony. Na bulwy mogą mieć również wpływ obrażenia mechaniczne podczas zbioru, a także gdy zranione bulwy wejdą w kontakt z uszkodzonymi wierzchołkami.

Wilgotna pogoda z umiarkowaną temperaturą w sezonie wegetacyjnym zwiększa uszkodzenia bulw, a rośliny więdną powoli. Wysoka temperatura i sucha pogoda dla patogenu zgnilizny pierścienia ziemniaka nie są bardzo sprzyjające, podczas gdy dotknięte rośliny szybko więdną, bulwy wyglądają mniej zainfekowane, jest to spowodowane utajonym charakterem zmiany.

Źródła infekcji. Głównym źródłem infekcji zgnilizny pierścienia ziemniaka są bulwy. Antagoniści gleby zastępują glebę w patogenach, ale zgnilizna ziemniaków może utrzymywać się w szczątkach roślinnych i bulwach.

Rozprzestrzenianie się choroby występuje podczas zbioru: podczas cięcia bulw oraz w wyniku uszkodzenia narzędzi rolniczych bakterie są przenoszone przez nogi.

Środki kontroli zgnilizny pierścienia ziemniaka

Działalność rolnicza obejmuje:

• Podczas sadzenia używaj tylko zdrowego materiału do sadzenia.
• Wymagana płodozmian.
• Jeśli zostaną znalezione chore rośliny, należy je usunąć..
• Podstawą środków ochronnych jest uprawa odmian odpornych. Wybierając odmianę, należy pamiętać, że choroba dotyka wczesnych odmian ziemniaków.
• Aby zidentyfikować chore bulwy, konieczne jest rozgrzewanie przez 2-3 tygodnie w temperaturze 14–18 ° C, przed przechowywaniem lub na koniec okresu przechowywania.
• Możesz zmniejszyć ryzyko infekcji poprzez terminowe koszenie i zdejmowanie blatów.

Chemikalia. Przed złożeniem do przechowywania materiał siewny poddaje się działaniu Maxim.

Przed sadzeniem lek jest traktowany TMTD (2,1-2,5 l / t).