Fusarium i zgnilizna korzeni kukurydzy -

Czynnikiem sprawczym tej choroby jest Fusarium moniliforme, Fusarium gibbosum, Fusarium oxysporum

Treść

Manifestacja szkodliwości korzenia fusarium i zgnilizny łodygi kukurydzy:
Czynniki przyczyniające się do rozwoju korzenia fusarium i zgnilizny łodygi kukurydzy:

i inni.

Zgnilizna kukurydzy Fusarium jest powszechna we wszystkich regionach uprawy kukurydzy. Spośród różnych rodzajów zgnilizny łodyg kukurydzy, które występują na Ukrainie (Fusarium, węgiel, biały, bakteryjny), Fusarium jest najbardziej powszechne i niebezpieczne. Ta choroba jest szczególnie szkodliwa w regionach środkowych i zachodnich..

Oczywiście zgnilizna korzeni fusarium wpływa na korzenie i niższe międzywęźle łodyg. Oznaki mogą pojawiać się przez cały sezon wegetacyjny, poczynając od sadzonek. Na korzeniach pojawiają się brązowe akcenty i plamy, które z czasem ciemnieją i gniją. Korzenie i podziemne międzywęźle dorosłych roślin mogą stać się czerwono-brązowe lub czerwone po zgniłym.

Objawy zgnilizny łodygi Fusarium z reguły pojawiają się na kukurydzy w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego na dolnych 2-3 węzłach i międzywęźłach. W warunkach naturalnej infekcji możliwe są trzy rodzaje manifestacji zgnilizny pnia fusarium: martwica międzywęźli (zdrowe węzły) - martwica węzłów (zdrowe węzły) - martwica węzłów i międzywęźli.

Zewnętrzne oznaki uszkodzenia śródmiąższowego - Jest to przedwczesne zażółcenie i tworzenie się na nich białych plam. Z biegiem czasu tkanki dotkniętych węzłów i międzywęźli gniją, gniją, wysychają, tworzą się w nich puste przestrzenie, wiązki naczyniowe dzielą się wzdłuż i łatwo oddzielają jeden od drugiego. Biaława powłoka grzyba jest często zauważalna wewnątrz łodygi. W latach o wysokiej wilgotności w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego grzybnia grzyba dociera do powierzchni dotkniętych łodyg (na szyi korzeniowej, w pobliżu węzłów, na osłonach liści i międzywęźlach) w postaci puszystej białej lub biało-różowej płytki.

Uszkodzenie roślin następuje za pomocą zarodników znajdujących się w glebie i resztek kukurydzy. Grzyby Fusarium rozwijają się w szerokim zakresie temperatur (od +3 do + 30˚С, optymalnie + 20˚С- + 22˚С) i wilgotności.

Przenikanie Fusaria do korzeni kukurydzy jest możliwe, poczynając od fazy rozsady, przy wilgotności gleby powyżej 40 i występuje głównie poprzez uszkodzenie owadów lub rany podczas mechanicznej obróbki roślin. Łodygi są najbardziej podatne na zakażenie Fusarium w fazie dojrzałości mleka i wosku mlecznego. Najczęściej łodygi kukurydzy są zakażane przez rany spowodowane przez szkodniki (na przykład larwy ćmy kukurydzianej) lub grad. Rozwój zgnilizny łodygi może być również konsekwencją rozproszonego rozprzestrzeniania się patogenu z dotkniętych korzeni w górę łodygi. Fusarium moniliforme może przenikać zewnętrznie do osłon liści i rosnąć w kierunku dolnej międzywęźla.

W warunkach nadmiernej wilgoci, gdy zarodnikowanie grzyba dojdzie do powierzchni łodyg, możliwe jest przeniesienie infekcji z chorych roślin na zdrowe wegetatywne. Zarodniki są przenoszone przez wiatr, deszcz i owady, powodując przerysowanie łodyg, a także kolb. Po zapyleniu kukurydzy, w okresie dojrzewania, gdy tkanki roślin starzeją się, choroba postępuje szybko. Wewnątrz rośliny grzyb rozwija się międzykomórkowo, uwalniając toksyczne substancje - mikotoksyny, które powodują śmierć i rozkład tkanek roślinnych.

Wybuchy choroby w okresie dojrzewania (sierpień-wrzesień) są spowodowane połączeniem warunków pogodowych w czerwcu, takich jak gorączka i niedobór wilgoci. Słabość kukurydzy z korzeniem fusarium i zgnilizną łodyg jest ułatwiona przez osłabienie roślin z powodu naruszenia reżimu wodnego gleby, zagęszczonych upraw i nadmiernych dawek nawozów azotowych.

Główne źródło infekcji w glebie znajduje się grzybnia i zarodniki, inokulum przenoszone przez wiatr i owady oraz zainfekowane nasiona.