Jak prawidłowo rejestrować choroby roślin strączkowych

Liczba pobranych próbek, z uwzględnieniem zgnilizny i więdnięcia sadzonek roślin strączkowych, zależy od powierzchni pola:

• na powierzchni do 10 ha bada się 10 próbek 10 roślin-
• na powierzchni 11-25 ha - 20 próbek-
• 26-50 ha - 30 próbek-
• 51–100 ha –50 próbek.

Stopień uszkodzenia jest brany pod uwagę zgodnie z procentem dotkniętej tkanki przy użyciu konwencjonalnej 4-punktowej skali: 1 punkt - 10 dotkniętych powierzchni- 2) punkt - 11–25- 3) punkt - 26–50- 4 punkt >50.

Więdnięcie i gnicie dorosłych roślin zaczyna brać pod uwagę od fazy kwitnienia i kończy się 2-3 tygodnie przed zbiorem. Liczba próbek, biorąc pod uwagę choroby roślin strączkowych, zależy od obszaru pola.

Uszkodzenie powodujące gnicie przez wieloletnie zioła strączkowe (koniczyna, lucerna itp.) Podczas sadzonek lub po przezimowaniu rośliny również umierają. Jednocześnie, podobnie jak w przypadku chorób upraw, zgnilizna pojawia się w postaci ognisk lub rozproszona. Choroby uwzględnia się metodą wykrywania zgnilizny upraw zbożowych.

Obserwacja rozwoju plamienia, nalotów i krost rozpoczyna się od momentu kwitnienia i trwa do początku zbiorów. Główne zapisy są przechowywane w okresie maksymalnego rozwoju chorób. Metodologia rachunkowości jest taka sama.

Metody określania strat w uprawach roślin strączkowych są takie same jak w przypadku innych upraw. Przy słabym uszkodzeniu grochu przez rdzę (5-8) szkodliwość choroby nie jest matematycznie konieczna. Rozwój choroby o 18,9 i 28,3 prowadzi do spadku wydajności odpowiednio o 14,5 i 28,9.