Ogrodnictwo w nowym miejscu - historia jednego ruchu z pomidorami

Zmęczona walką z bezpłodnymi, zubożałymi ziemiami w walce o plony pomidorów, nasza bohaterka i jej rodzina postanowiły radykalnie zmienić miejsce zamieszkania. Zdecydowane - gotowe. Ta historia opowiada o ich pierwszym sezonie ogrodnictwa w nowym miejscu..

Tatiana Kir całe życie w letnim ogrodzie na bagnach koło Kurowskiego pod Moskwą, która została spalona podczas Wielkiego Pożaru w 1972 r. - spisek ten przekazano rodzicom bezpłatnie w 1983 r. Ale nie czerpałem przyjemności z nauki z moimi ulubionymi roślinami. Dlaczego Jej słowo.

Ile życia, pracy, pieniędzy i wysiłku zainwestowaliśmy w celu przekształcenia kawałka bagiennej ziemi wzdłuż kierunku Jegoriewskiego w rejonie moskiewskim w ogrody, nie można powtórzyć. Pamiętam moją babcię, której dzieciństwo minęło w czarnoziemach regionu kurskiego, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem naszą ziemię (cienką warstwę węgla i popiołu na glinie), usiadłem na pniu i płakałem.

Od prawie 30 lat walczymy z wysokimi wodami gruntowymi prawie na poziomie gruntu. Walczyli z kilem i szaloną kwasowością gleby, ciągłym wypłukiwaniem z niej użytecznych substancji. Z nieprzejezdnością, powodziami, pożarami torfu - których tam nie było.

Mogę powiedzieć, że z całego serca - już w 2010 roku stało się jasne, że nasze ogrodnicze partnerstwo non-profit przegrywa wojnę. Domki są puste, ogrody zastąpiono trawnikami. Nie mogę poręczyć za inne miejsca - na przykład nie wiem, jak się dzieje w pobliżu Snopkowa pod Moskwą, gdzie ogromne masy SNT sąsiadują z kopalniami torfu i jeziorami, ale przegraliśmy.

I zdaliśmy sobie sprawę, że musimy się ruszyć. Zainteresowałem się deserowymi odmianami pomidorów, nauczyłem się je hodować w absolutnym bagnie (w kącie szklarni moje stopy z champingiem weszły w ziemię), w cieniu wymyśliłem wszystko, co było możliwe, ale ... Odmiany wciąż nie mogły dać pełnego smaku i te torby dolomitowe, które co roku musiały być rozrzucone po ogrodzie ... Tak, i chciałem znaleźć miejsce bardziej suche, bliższe wspaniałej wodzie, cywilizacji i sklepom.

Na radzie rodzinnej ustaliliśmy jasną listę cech, które powinny mieć dla nas kawałek ziemi (książki PN Steinberga „Przepis na ogrodnika domowego użytku” i „Ogrodnictwo północne” pomogły nam w wyborze cech).

Więc:

• powinna być woda,
• obszar musi być suchy,
• z konieczności płodne,
• z lekkim nachyleniem (południowe nachylenie),
• pożądane jest, aby las obejmował go od północy.

Dopiero w trzecim roku naszych podróży znaleźliśmy miejsce, w którym prawie wszystkie nasze wymagania i Steinberga były zbieżne - wszystko oprócz lasu po północnej stronie. Okazało się, że są to okolice Ozyorów, jednego z kluczowych regionów rolniczych regionu moskiewskiego.

Średnia temperatura w naszej nowej wiosce jest o kilka stopni wyższa niż w Moskwie. Oka to duża podkładka grzewcza. A w pobliżu, w Kołomnej, gdzie rzeka Moskwa jest połączona z Oką, średnie wartości wiosną i jesienią są jeszcze wyższe i często przekraczają temperaturę w porównaniu do naszego starego SNT o 6-8 stopni.

Nasz ruch 60 km na południe ze względu na specyfikę terenu dał nam zysk w zwiększeniu długości sezonu wegetacyjnego o prawie dwa tygodnie!

Ta historia opowiada o pierwszym sezonie ogrodnictwa w nowym miejscu..

Sadzę sadzonki w Moskwie, w zwykłym mieszkaniu. Przed sadzeniem dodaję HOM do ziemi, lek hamujący rozwój chorób grzybiczych. I podlewam tylko przefiltrowaną wodą. Jeśli tego nie zrobisz i weźmiesz zwykły, rozwija się słabo rozwinięty system korzeniowy. Dlaczego - nie pytaj. Podejrzewam, że w naszej okolicy dodaje się coś do czyszczenia rur wodociągowych.

Sadzę pomidory gdzieś w połowie lutego na zakupionej ziemi, którą „zbieram” z gleby Fasco, piasku, perlitu i złożonego nawozu. Sadzę 2-3 nasiona każdego gatunku. Nie nurkowanie (z powodu powyższego problemu z rootem). Trzymam sadzonki w świetle, bez naturalnego światła. Podświetlenie jest częściowo diodowe, samoskładające się, częściowo - standardowe świetlówki Flora, rezultat jest podobny. Kilka razy spryskuję chelat żelaza w celu profilaktyki; zgodnie z wynikami wzrostu karmię go kilkakrotnie płynnym kompleksem, jeśli nie rośnie zbyt dobrze. Sadzę w szklarni pod pogodą pod materiałem przykrywającym. I tam również przetwarzam chelat żelaza. Kiedy nocne przymrozki ustają, usuwam materiał pokrywający w szklarni.

Około 40 krzewów pomidorów, papryki, ogórków, cebuli do destylacji i samorosnącego koperku na każdym kawałku ziemi wspięło się do naszej szklarni. Nawiasem mówiąc, dostaliśmy szklarnię od poprzednich właścicieli strony. Ta standardowa półokrągła konstrukcja o wielkości 4x8 m (dzięki Bogu, z oknami, ale pełna dziur), stojąca w samym upale, bez najmniejszego cienia.

W szklarni tradycyjnie uprawiam indety (pomidory o nieograniczonym wzroście), mocuję je na siatce dla ogórków, przypinając je grubymi jastrychami wielokrotnego użytku, odpornymi na promieniowanie UV. Usuwam duże pędzle w rozciągającej się siatce warzywnej. Kiedy dzieci (pomidory determinujące) są na otwartym terenie, staje się coraz trudniejsze - to właśnie popieram. Indets, znowu, prowadzę tam na siatce (próbowałem na wszystkich, ale zatrzymałem się na tym systemie).

Wybieram solidną siatkę, nie małą, ale dużą, abyś mógł włożyć rękę i zająć się pomidorami. Przyklejam żelazne zbrojenie lub przylegam do ramy szklarni, jeśli jest gdzie ją przymocować. Ściągam dolną krawędź siatki 10 centymetrów od powierzchni ziemi, abyś mógł bezpiecznie posprzątać na powierzchni ziemi. Tam, gdzie łóżko jest długie, nie ciągnę dwóch prętów wzmacniających, ale kilka, tj. Okazuje się, że jest to ogrodzenie z siatki. W każdej armaturze nawijam siatkę wężem.

Nie mogę podnieść siatki na szczyt, aby pomidory nie dotykały sufitu szklarni - chorują z tego powodu. Młode pędy można po prostu delikatnie wepchnąć do komórek siatki bez wsparcia, a następnie zwykle zachowują się. A jeśli klastry nie są bardzo ciężkie, owoce można również wspierać na ruszcie. Bardzo wygodne.

Zaletą jest to, że takie zawieszenie, po pierwsze, nie uszkadza pnia pomidorem, ponieważ jest rozłożone w krzaku, a po drugie, siatka nie jest liną ani sznurkiem, na nim osadza się mniej wilgoci. Wszystko to prowadzi do mniejszego uszkodzenia pni, rośliny mniej moczą się i mniej chorują..

Na bagnach w miejscach, w których sznurek i beczka stykają się w zimne i mokre dni, w szklarni pojawiły się rany i pomidory zaczęły gnić. Nie było go na planszy.

Na przykład do czasu zakwaszenia gleby w szklarni nie miałem czasu. Po prostu nie wiedziałam, co robić. Z tego powodu zmarło 80 upraw. Górna zgnilizna, z którą nie mogłem sobie poradzić, była spowodowana niemożnością wystarczającej asymilacji jonów wapniowych z powodu pozytywnej reakcji gleby na tle wysokich temperatur i szybkiego wysychania lekko alkalicznej gleby.

Ale udało mi się uratować glebę na otwartym terenie, z czasem wypełniając łóżka mokrym, częściowo zgniłym sianem.

W nowym miejscu mamy stok i dużą przestrzeń na otwartym terenie. Gleba w różnych miejscach ogrodu okazała się inna - gdzieś neutralna, gdzieś z słabą zasadową reakcją. Natychmiast wrócił brak pobliskiego lasu z północy. Gdyby odciął wiatry, okres wegetacji zacząłby się u nas jeszcze wcześniej. Ale las to okazja.

Wszystko, co nie mieściło się w szklarni (około 18 krzewów pomidorów), poszło na otwarty teren. Sadząc pod każdym krzakiem, kładę łyżkę podwójnego superfosfatu i łyżkę nawozu potasowego (który jest). Podlewam go gdzieś co 2 tygodnie nawozem (Agricola na pomidory + humat zawierający jod). Na otwartym terenie usuwam materiał pokrywający, gdy tylko temperatura w nocy przekroczy + 12 ° С.

Ogólnie mogę powiedzieć - plon odmian na tej ziemi (nawet biorąc pod uwagę „szczyt”) wzrósł o 1,5-2 razy. Na otwartym terenie, po raz pierwszy w życiu, udało mi się zebrać półtora skrzynki skrzynek pomidorów z krzaka - jest to odmiana Pudovik (Sevryuga). A smak pomidorów radykalnie zmienił się na lepsze.

Z drugiej strony, na tle gorąca i suszy (tak, tego lata mieliśmy suszę), praktycznie nie ma normalnych odmian plonu dla otwartej ziemi przeznaczonej dla skrajnych regionów północnych, ani odmian, które świetnie zachowywałyby się na bagnach - Czarny Słoń, Labrador i część innych. Przypuszczam, że ten sam obraz byłby z przedwczesnym syberyjskim.

Odmiany średnio wczesne, średnio i późno dojrzewające okazały się doskonałe. W tabeli na zdjęciu z opisem - moje najciekawsze odmiany tego roku.

Kolory podstawowe (kolory podstawowe, kolory podstawowe) 

Owoce to średniej wielkości wołowina w paski.

Smakowanie zajmuje bardzo dużo czasu. Ale wynik jest doskonały.!

Bogaty smak z nutą owoców.

Odmiana jest produktywna, leżąca, przenośna.

Doskonale sprawdził się w otwartym i zamkniętym terenie. 

Monstrik (Monstrik) 

Pół-determinantowa sałatka ziemniaczana.

Owoce różowa wołowina, bardzo smaczne. 

Odmiana jest bardzo produktywna, absolutnie bezpretensjonalna.

Praktycznie nie było zgnilizny szczytowej.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Czerwona plama żółta 

Odmiana jest jedną z trzech najlepszych w tym roku, pomimo twardej skóry i złej jakości utrzymania..

Krzew jest piękny i owocny.

Żółte owoce wielkości jaja kurzego, smak deserowy. Różowa plamka też tam jest, ale nie na wszystkich pomidorach w zaroślach.

Nałożyłem dużo pędzli na bardzo mocną beczkę.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Wielka tęcza 

Odmiana nieokreślona.

Owoce dwukolorowej wołowiny, cudowny bogaty harmonijny smak.

Uderza go zgnilizna, ale dobrze sęka owoce.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach czuł się znacznie gorzej. 

Beauty Lottringa Orange (Lorraine Beauty Orange) 

Owoce są bardzo piękne, duże, żółto-pomarańczowe, żebrowane.

Smak jest standardem.

Zaskoczony zgnilizną wierzchołków.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Grubs tajemnicza zieleń

Odmiana jest w połowie sezonu, dobra, smaczna.

Krzewy dobrze zareagowały na zacienienie, kolor nie spadł, nie podniósł górnej zgnilizny.

Owoce to duża brązowo-zielona wołowina, większość owoców ma trójkątny przekrój poziomy.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Stado hipopotamów 

Wczesna odmiana.

Owoce są żółto-różowe przez długi czas, a następnie różowe.

Krzewy kochają wodę.

Pomidory są doskonale przechowywane (zwłaszcza gdy są zbierane na zielono).

Doskonale sprawdził się w otwartym i zamkniętym terenie. 

Palmyra (Palmyra) 

Jedna z 3 najlepszych odmian w tym roku.

Późna odmiana, związana razem.

Wydłużone, piękne pomidory.

Smak jest dobry, utrzymanie jakości jest doskonałe.

Polecany do konserw - bardzo twarda skóra.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Cukier San 

Odmiana jest dla mnie jedną z najlepszych w pomieszczeniach.

Roślina jest bardzo potężna, sęczy piękne pędzle.

Liście rosną prawie równolegle do powierzchni ziemi.

Owoce mają jasny, słodki smak koktajlu..

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

Ildi (Ildi) 

Odmiana jest idealnie ziemniaczana, ale ten znak jest niestabilny, więc następne pokolenie może mieć zwykłe liście, co nie wpływa na jakość pomidorów.

Małe owoce, rosną pędzle, w stanie dojrzałym super-słodkie.

Doskonale sprawdził się w otwartym i zamkniętym terenie. 

Jesiotr gwiaździsty (Pudovik) 

Odmiana jest dla mnie jedną z najlepszych na otwartym terenie.

Odmiana jest bardzo produktywna, bezpretensjonalna.

Owoce są wyjątkowo duże, w kształcie serca, różowe.

Smak jest standardem.

Dobra jakość utrzymania.

Pokazał się doskonale na otwartym terenie, nie sadził w szklarni. 

Chile Verde (Chile Verde) 

Krzewy z opadającymi liśćmi i łatwo kruszącymi się owocami.

Na odmianę poważnie wpływa zgnilizna wierzchołków..

Owoce wydłużone, o nietypowym smaku deserowym (jagodowym).

Dobre plony.

Pokazał się doskonale w szklarni, w spalinach nie było hodowanych. 

***

Źródło: Amateur Tomato Club