Zakażenie słonecznika -

Miotła Słonecznikowa

Treść

Czynniki przyczyniające się do zakażenia miotłą słonecznika:
Środki ochrony upraw słonecznika przed miotłą:

Zdjęcie broomrape sunflower

(Ukr.vachok sleepyhead) - Orobanche cumana.

Pasożytnicza roślina kwitnąca, rozmieszczona na prawie wszystkich obszarach uprawy słonecznika, jednak najwięcej szkód wyrządza się na lewobrzeżnych obszarach leśnych stepów i stepów, szczególnie w suchych latach. Obecnie na Ukrainie dozwolone są wyłącznie odmiany i hybrydy słonecznika odporne na istniejące rasy miotły..

Zarazikha przeszedł na słonecznik z piołunu i wpływa na tę uprawę od ponad 150 lat. Pasożyt je wyłącznie z powodu roślin słonecznika, ponieważ nie tworzy własnego systemu korzeniowego i bez zielonych liści nie jest w stanie się przyswoić.

Nasiona miotły w glebie kiełkują pod wpływem wydzielin sadzonek słonecznika. W tym przypadku bulion przenika do korzenia słonecznika, z czasem powstaje zgrubienie w tym miejscu - „bulwy” (cebulki) z przyssawkami. Naczynia pasożyta rozwijają się później z nich, łącząc się z naczyniami korzenia słonecznika. Na zewnątrz pogrubienia tworzy się nerka, z którą rozwija się trzon pasożyta. Pojawia się na powierzchni gleby obok zainfekowanej rośliny żywicielskiej na początku kwitnienia słonecznika. Łodyga jest mięsista, pogrubiona w pobliżu podstawy, nie rozgałęziona, biaława, brązowa z czasem, wysokość 40-50 cm, liście łuskowate, bez chlorofilu, naprzemiennie. Szypułkowe kolce, kwiaty są duże, fioletowe. Owoc jest pudełkiem dwuskorupowym, w którym powstaje do 2 tysięcy bardzo małych (0,4 mm) i płuc (masa 1000 nasion to 0,001 g) nasion.

Na każdym szypułce powstaje do 40 torebek, jedna roślina produkuje 60-100 tysięcy nasion. Ze względu na lekkość nasion, miotła jest przenoszona przez wiatr na duże odległości. Żywotność nasion w glebie trwa do 8-12 lat, ale rośnie tylko pod wpływem wydzielania korzeni rośliny żywicielskiej. Do kiełkowania nasion niezbędna jest wilgotność gleby w zakresie 70-85 (jej długi pobyt w glebie nasyconej wilgocią prowadzi do utraty kiełkowania). Optymalna temperatura do kiełkowania nasion i rozwoju sadzonek miotły wynosi + 16 ° C ... .. + 25 ° C. W temperaturach poniżej + 10 ° C i powyżej +35 ° C nasiona miotły nie kiełkują. Suche warunki pogodowe przyczyniają się do porażki pasożyta, skracając okres rotacji słonecznika w płodozmianie (mniej niż 8 lat), naruszenie przepisów rolniczych dotyczących uprawy gleby, płodozmian z uprawą słonecznika.

Szkodliwość przejawia się w spadku plonu słonecznika z powodu pasożytniczego odżywiania - osadzania się na korzeniach roślin, odwadnianie i odurzanie miotły. Szkodliwość miotły zależy od liczby szypułek pasożyta na zainfekowanych roślinach - przy 30 szypułkach na jednej roślinie wydajność nasion słonecznika zmniejsza się 7 razy, a przy 60 lub więcej jest prawie nieobecna. Obecnie zidentyfikowano 9 ras pasożytów (A, B, C, D, E, F, G, H, I), które różnią się zdolnością do zarażania różnymi genotypami słonecznika. E.M. Płacz najpierw stwierdził, że oporność na rasę A jest kontrolowana przez jeden dominujący gen Or. W poniższych badaniach zidentyfikowano 5 fizjologicznych ras miotły (A, B, C, D, E), których oporność była kontrolowana przez niezależne geny Or1, Or2, Or3, Or4, Or5. Obecnie zidentyfikowano 4 kolejne rasy miotły - F, G, H, I. W genetyce molekularnej słonecznika poczyniono jak dotąd postępy w mapowaniu genetycznym genów oporności na miotły, które są kontrolowane przez 7 genów (Or1-Or7). W wyniku zastosowania klasycznej analizy genetycznej wykazano, że w większości przypadków odporność na miotłę ma monogeniczny dominujący typ dziedziczenia. Ze wszystkich znanych genów przeprowadzono najbardziej szczegółową analizę molekularną genu Or5. Tak więc dla tego genu zidentyfikowano 5 loci SCAR i 1 locus RAPD. Najmniejszą odległość między markerami SCAR a genem funkcjonalnym stwierdzono dla RTS05 i wyniosła 5,6 cM. Odległość między locus SSR CRT392 a Or5 wynosiła 6,2 cm.

Najbardziej skuteczną i wydajną metodą tworzenia form odpornych na miotły jest samozapylenie roślin słonecznika na tle zakaźnym. Dzięki samozapyleniu do trzeciej generacji chowu wsobnego uwalniane są biotypy, które nie są dotknięte lub częściowo dotknięte przez miotłę.