Jakie choroby przenoszą myszy i szczury?

Mysz domowa i szary szczur „towarzyszą” ludziom od niepamiętnych czasów - właśnie ze względu na ich zdolność do współistnienia z dwunogami gryzonie te rozprzestrzeniły się na cały świat, a dziś są jednym z najliczniejszych gatunków ssaków.

Niestety, sąsiedztwo to nie zawsze jest korzystne dla ludzi. Myszy i szczury powodują szkody w uprawach, a główne szkody spowodowane są jedzeniem i zanieczyszczaniem żywności i pasz zwierzęcych ich odchodami, a także niszczeniem mebli, przewodów elektrycznych, ubrań, książek i innych produktów, które są ostrzone.

Ale to nie wszystko. Szare gryzonie są nosicielami wielu infekcji, niebezpiecznych, a nawet w niektórych przypadkach śmiertelnych dla ludzi. Wiele takich infekcji jest przenoszonych przez mocz i kał, inne przez krwiopijne stawonogi, łatwo przenosząc się z myszy na ludzi.

Porozmawiajmy bardziej szczegółowo o możliwych chorobach przenoszonych przez myszy i szczury na ludzi..

Zaraza

Ludzie, którzy są mniej lub bardziej zaznajomieni z historią świata, oczywiście słyszeli o największych epidemiach dżumy w średniowieczu, kiedy śmiertelność w zarażonych osadach przekroczyła 95. Dobrze znana epidemia dżumy, która pochłonęła miliony istnień ludzkich i spustoszyła rozległe terytoria, pozostawiła głęboki ślad w historii całej ludzkości. A ostatnia pandemia nie była tak dawno, jak się wydaje - tylko w połowie XIX wieku w Chinach! Ponadto w Indiach i XX wieku odnotowano duże ogniska choroby, aw wielu krajach (zwłaszcza w Afryce i Azji, chociaż istnieją naturalne ogniska nawet w Rosji), nadal występują..

My oczywiście nie jesteśmy Afryką, a wraz z rozwojem medycyny śmiertelność choroby zmniejsza się do około 5-10, ale wiedza o możliwym niebezpieczeństwie nie będzie nie na miejscu.

Czynnikiem sprawczym zarazy jest bakteria zarazy Bacillus, a jej źródłami i nosicielami są wszelkiego rodzaju gryzonie, zarówno dzikie i synantropijne (towarzyszące ludziom), a także pchły szczurów. „Bramy” infekcji - skóra lub błony śluzowe uszkodzone przez ugryzienie. Zainfekowana osoba z kolei staje się potencjalnym źródłem choroby, w której przenoszenie patogenu na inną osobę lub zwierzę, w zależności od postaci choroby (lub kilku), może odbywać się za pomocą kropelek w powietrzu lub przez kontakt.

Obraz kliniczny zarazy jest różny, ale w każdym razie jest to ostra choroba zakaźna, która występuje z wyjątkowo ciężkim stanem ogólnym, gorączką, uszkodzeniem węzłów chłonnych, płuc i innych narządów wewnętrznych, często z rozwojem posocznicy.

Gorączka krwotoczna

Gorączka mysia - tak nazywa się lud z powodu głównego nosiciela wirusa patogenu, jest to poważna choroba, oficjalnie nazywana „gorączką krwotoczną z zespołem nerkowym (HFRS)”.

Jak już zrozumiałeś, gryzonie podobne do myszy (głównie leśne i polowe) przenoszą chorobę, a raczej choroba przenoszona jest przez unoszący się w powietrzu kurz lub brudne ręce podczas posiłków w miejscach, w których występuje dużo odchodów zarażonych myszy lub szczurów („w naturze”, rzadko odwiedzane domki letnie itp.).

Najczęściej HFRS wpływa latem na turystów i mieszkańców wsi. Ustalono również, że mężczyźni przenoszą tę chorobę mocniej niż kobiety, również zagrożone są osoby o obniżonej odporności.

Choroba jest niebezpieczna, ponieważ pierwsze objawy przypominają ostry ARI, więc wiele z nich pozwala na przepływ HFRS. Zaczyna się nagle - temperatura gwałtownie wzrasta do 38-40 stopni, głowa bardzo boli, pojawiają się dreszcze. W 3-4 dniu może pojawić się wysypka na skórze w postaci niewielkich krwotoków. Krwawienie z dziąseł i nosa. Z powodu uszkodzenia nerek, bólu dolnej części pleców i brzucha, wymiotów, niezwiązanych z przyjmowaniem pokarmu. Jeśli leczenie nie rozpocznie się na czas, choroba uderzy w nerki tak mocno, że może nawet doprowadzić do śmierci. Śmiertelność po zainfekowaniu bardziej niebezpieczną postacią wirusa i nieleczeniu może osiągnąć 20.

Tyf szczur (endemiczny)

W przeciwieństwie do tyfusu epidemicznego, którego obraz jest zwykle przedstawiany przy okazji wspomnianej choroby, głównym nosicielem tego rodzaju choroby nie są wszy, ale te same pchły szczurów, które żyją na żywicielach pośrednich - na myszach i szczurach.

Czynnikiem wywołującym dur brzuszny są pasożyty wewnątrzkomórkowe, specjalne bakterie z rodzaju Rickettsia. Po pojawieniu się w ciele ludzkim po ukąszeniu przez nosiciela pcheł bakterie namnażają się w węzłach chłonnych, a następnie są uwalniane do krwioobiegu i rozprzestrzeniają się po całym ciele. Przede wszystkim uszkadzają wewnętrzną powierzchnię naczyń, co prowadzi do zmian klinicznych w wielu układach - od nerwowego do krążenia. Przebieg choroby charakteryzuje się wysypką skórną, gwałtownym wzrostem temperatury, gorączką, bólami głowy i pleców, zahamowaniem świadomości, a także związanymi z tym powikłaniami.

Generalnie tyfus szczurowy jest łatwiejszy niż jego odmiana epidemiczna i obecnie nie prowadzi do śmierci. Występuje na obu półkulach, w regionach o dość łagodnym klimacie. Jednak dzisiaj na przykład w USA rejestruje się około 40 przypadków tej choroby rocznie - głównie latem i głównie wśród mieszkańców wsi.

W zapobieganiu tyfusowi szczurów kontrola nosicieli gryzoni jest niezwykle ważna..

• 

  10 pomysłów na pozbycie się myszy w wiejskim domu (tylko sprawdzone środki!)

  Metody kontroli gryzoni, które powodują ich kapitulację.

Leptospiroza

Ta seria chorób zakaźnych jest również rejestrowana na wszystkich kontynentach, a śmiertelność w przypadku poważnego zakażenia może przekroczyć 20 nawet w krajach rozwiniętych (na przykład zgony odnotowano w 2019 r. Na Ukrainie).

Patogeny - bakterie leptospira - żyją w ciele zwierząt będących gospodarzami pośrednimi, w tym myszy ze szczurami. Bakteria jest wydalana z organizmu chorych zwierząt wraz z moczem i może żyć przez tygodnie i miesiące w zanieczyszczonej wodzie, trawie i glebie. Ludzie mogą zostać zarażeni przez picie surowej wody ze źródeł naturalnych lub podczas wędkowania lub pływania w wodzie, przez rany lub błony śluzowe w kontakcie z chorymi zwierzętami. Prawdopodobieństwo takiej infekcji wzrasta w stojącej lub słabo płynącej wodzie, w skażonych pomieszczeniach, w regionach hodowlanych z dużą ilością zwierząt gospodarskich.

Leptospiroza charakteryzuje się wyraźną sezonowością, z maksymalną częstością występującą w sierpniu.

Ponad połowa przypadków leptospirozy występuje w ciężkiej postaci i wymaga resuscytacji, chociaż stwierdzono również bezobjawowe odmiany choroby. U pacjentów z ostrą postacią przewód pokarmowy jest zaburzony, pojawiają się bóle mięśni (zwłaszcza stóp i lędźwi) i silne bóle głowy, gorączka, żółtaczka i wymioty. Jeśli nie skonsultujesz się z lekarzem na czas, możliwa jest nawet śmierć..

Aby zapobiec infekcji, należy przestrzegać zasad higieny osobistej i ścisłej kontroli gryzoni na obszarach. Również na niekorzystnych obszarach rolniczych zapewniane są szczepienia przeciwko leptospirozie..

Tularemia

Ta ostro występująca choroba zakaźna ma popularną nazwę - choroba myszy. Etymologia jest ponownie związana z sytuacją przenoszenia gryzoni czynnika sprawczego choroby - małych bakterii Francisa.

Bakteria przedostaje się do ludzkiego ciała poprzez zadrapania i skaleczenia na skórze z zanieczyszczonej wody i gleby lub przez błony śluzowe, na przykład, przez spojówkę oka, gdy dostaje się do niej zanieczyszczona woda. Inną możliwością zarażenia się jest użycie wody lub pokarmu skażonego przez gryzonie. Wrażliwość osoby na tularemię jest niezwykle wysoka, choroba rozwija się u prawie 100 zakażonych.

Bakterie rozprzestrzeniają się po całym ciele, osiadając w węzłach chłonnych i narządach wewnętrznych (wątroba, śledziona, płuca). U ludzi temperatura nagle rośnie, osiągając czasami bardzo wysokie wartości - do 40 ° C, węzły chłonne powiększają się i ulegają zapaleniu. Pacjenci są zaniepokojeni silnym bólem głowy, bólem mięśni, nudnościami, mogą wystąpić rany na różnych narządach, mogą pojawić się różne współistniejące powikłania. Śmiertelność przy braku odpowiedniego leczenia wynosi około 6.

Wzrost epidemii jest wyraźnie widoczny w latach wzrostu liczby gryzoni. Zapobieganie tularemii obejmuje systematyczne szczepienia ludzi w obszarach naturalnych ognisk, zgodność z normami sanitarnymi, środki dezynfekujące źródła dystrybucji i zapobiegające przenoszeniu.

Oczywiście nie jest to pełna lista chorób przenoszonych przez myszy. Ponadto gryzonie te, bezpośrednio lub pośrednio, mogą stać się źródłem zakażenia w salmonellozie, rzekomej gruźlicy, erysipeloidie (posocznicy myszy), pęcherzykowej riketsjozie ... Ostatnie badania wykazały, że mysz przenoszona przez wirusa MMTV (guz gruczołów sutkowych myszy), najwyraźniej może nawet powodować raka piersi w niektórych przypadkach u ludzi! Ponadto alergeny rozprzestrzeniają się z drobinkami skóry i włosów gryzoni.

Nieprzyjemna okolica, prawda??

Niestety, nie tylko szare gryzonie mogą stać się nosicielami nieprzyjemnych, a czasem bardzo niebezpiecznych chorób ludzi na przedmieściach. Przeczytaj więcej na ten temat w naszym materiale.

• 

  Co można złapać w kraju - 5 najniebezpieczniejszych chorób podmiejskich

  Niestety w ukochanym domku możesz przypadkowo „złapać” bardzo poważną chorobę! Powiemy Ci, jak tego uniknąć..