Krótkie opowiadania o owadach dla dzieci w wieku 5-6 lat

W wieku 5 lat syn tak zainteresował się owadami, że teraz zbieramy ich figurki i bawimy się tylko nimi, wychowaliśmy chrząszcze jako zwierzęta domowe, podczas spacerów patrzymy i patrzymy na różne owady karalucha i zapisujemy się w bibliotece dla dzieci, gdzie już studiowaliśmy prawie wszystkie książki na temat ten temat. Szczególnie lubiany fotoksiążki V. Tanasiychuka

, Radziecki entomolog. W bibliotece znaleźliśmy tylko 2 książki tego autora, dość zniszczone, „kudłate” lata wydania.

W książkach „Sześcionożni sąsiedzi” i „Odwiedzające owady” Możesz zobaczyć realistyczne zdjęcia i przeczytać krótkie. historie owadów, co będzie interesujące dzieci w wieku 5-6 lat. Niestety okazało się, że kupując te cudowne książki dla dzieci niemożliwe teraz. Dlatego zeskanowaliśmy je i chcielibyśmy podzielić się z Tobą naszym znaleziskiem. Czytaj o owadach, studiuj je ze swoimi dziećmi. To takie fajne i zabawne.!!!

„Odwiedzające owady”, V. Tanasiychuk

LIVING BUS

Wieczorem usiadłem na werandzie i patrzyłem, jak motyle krążą wokół lampy. Nagle chrząszcz opadł przede mną na trawę - dziwną, pokrytą jakimś ziarnem. Gdy tylko udało mi się go sfotografować, wystartował i zniknął w lesie. Kiedy pokazałem film, zobaczyłem, że nie ma na nim ziaren. Te dziesiątki małych tyknięć przylegały mocno do robaka, który niósł je jak żywy autobus. Byłoby interesujące wiedzieć, gdzie?

CO POKAZUJE MOTYL?

Nocny motyl wleciał w światło lampy - piękne i duże, każde skrzydło w dłoni wielkości. Usiadła i porusza wąsami - wącha, jeśli w pobliżu są jakieś inne motyle. Osoba czuje zapach nosa i motyla z wąsami. Widzisz, jak duże i złożone są..

NIESAMOWITE SKRZYDŁA

Czy to też naprawdę motyl? Nogi są długie, a skrzydła nie wyglądają jak skrzydła - cienkie, puszyste i podzielone na kilka płatów przypominających palce. Tak nazywa się ten motyl..

WHO zjadła mszyce?

Mieszkali na gałęzi mszyc, zassali z niej sok. Gałązka zaczęła zanikać. Ale teraz, jak czołg, wbiła się kłująca bestia i zjadła mszyce. Zostało tylko kilka sztuk. Co to za bestia? A to jest larwa biedronki. Minie trochę czasu i zamieni się w czerwony błąd z czarnymi kropkami, który dobrze znasz.

Goldeye

Lakier przybył do kwiatu. Jej skrzydła są duże, przezroczyste, lśnią tęczą, a oczy błyszczą złotem. Siedzi, rozgląda się - czy są mszyce, których biedronki nie zauważyły? Jeśli znajdzie, zje wszystkich. Przydatnym owadem jest koronkowe oko, które chroni nasze pola i ogrody.

SILVER FLY

Mały - z zapałką - mucha biegnie po trawie, również szukając zdobyczy. Jej plecy i brzuch pokryte są srebrnym pyłem, a jej imię to srebro.

DLACZEGO RURKA JEST TAKA GŁOWICA?

Siedzi na gałęzi chrząszcza. Jego larwy jedzą liście i z liści buduje dla nich jadalne domy kanalikowe. Obraca łapy i pomaga głową - nie bez powodu ma tak wąski, długi i porusza się we wszystkich kierunkach. Pracował przez długi czas, zmęczony - teraz odpoczywa.

Straszne ogony

Zielona gąsienica motyla harpia czołga się na liściu wierzby. Za dwoma długimi ogonami wystają. Zbliżasz się do niej - boi się, podnosi głowę, wykręca ogony w powietrzu: nie dotykaj mnie, jestem okropny! I ona się boi. Tylko ona ma ochronę i te ogony, ponieważ nie wie, jak gryźć.

Trzmiel z koszem

Puszysty trzmiel lata od kwiatu do kwiatu, pije sok kwiatowy - zbiera nektar i pyłek. Gdzie? W koszyku. Na tylnych łapach trzmieli i pszczół znajdują się specjalne otwory, w których umieszczają pyłki. Zobacz, ile zdobył ten trzmiel! Teraz poleci do gniazda - nakarm larwy.

Pończocha Osa

Osa ammofila była zmęczona polowaniem, a także usiadła, by spróbować nektaru. Czarny, o długich nogach, z cienkim pomarańczowym brzuchem, a na czole, między oczami, błyszczą jeszcze trzy małe oczy jak koraliki. Żadna gąsienica nie ukryje się przed tą osą, natychmiast ją złapie i zaniosie do norki w rezerwie na swoje larwy.

BEETLE LOGGER

Kogo nie spotkasz na letniej łące! Tutaj przyleciał pstrokaty, piękny chrząszcz i usiadł na kwiacie. Zjada pyłek i porusza wąsami. Zarówno on, jak i wszyscy jego krewni mają bardzo długie wąsy, dlatego chrząszcze te nazywane są brzanami. Nazywa się je także drwalami, ponieważ żyją larwy brzany w pniach drzew.

Żuk mielony

Inny chrząszcz - zielony, błyszczący, chrząszcz naziemny - biegnie po ziemi, miesza się z źdźbłami trawy i słomy. Dlaczego nie zdejmuje? Nie może - żadnych skrzydeł. Chrząszcze ziemne ich nie mają.

Łotrzyk z Sztyletami

Ukryty na żwirowym koniu. Jego nogi są długie, podskakują, a szczęka przypomina dwa zakrzywione sztylety. Koń siedzi, strażnicy zdobyczy. Zobaczy przelatującą muchę lub robaka - skacze, lata i chwyta ją. Byłby rumak nie wielkości paznokcia, ale wielkości tygrysa, nie byłoby gorszego zwierzęcia na ziemi.

Puszysty SŁODKI

Przez kwiat, jak przez zarośla leśne, przedzieramy się przez puszystego chrząszcza - woskowinę. To pokojowy robak, nie poluje na nikogo - zjada kwiaty, wybiera najsłodsze części. A jego szczęki są małe, nie niebezpieczne dla nikogo.

Brave Bug

Sprytnie czołga się na źdźbło trawy i wspiął się wysoko. Wiatr wieje, źdźbło trawy kołysze się jak maszt, a on trzyma się. W tym celu ma specjalne haczyki na końcach nóg.

„Sześcionożni sąsiedzi”, V. Tanasiychuk