Fusarium więdnący pomidor

Treść

• Objawy więdnięcia pomidora fusarium
• Biologia patogenu więdnącego pomidora fusarium
• Środki kontroli przeciwko więdnięciu pomidorów przez fusarium
• Metody agrotechniczne:
• Produkty biologiczne
• Chemikalia

Patogen: Fusarium oxysporum (Schlecht.) F. sp. z oo lycopersici (sacc.) w mniejszym stopniu - F. moniliforme, nawet mniej powszechne F. nivale i F. solarium.

Złośliwe oprogramowanie. Choroba jest najbardziej szkodliwa w szklarniach z monokulturą pomidorów. W ostatnich latach wzrosła szkodliwość infekcji Fusarium z powodu różnorodności rasowej patogenu. Uprawa odmian i mieszańców o odporności specyficznej dla rasy umożliwia częściowe zajęcie się walką z chorobą.

Objawy więdnięcia pomidora Fusarium

Zewnętrzne oznaki fusarium pomidora są podobne do objawów wertykulacji, ale różnią się bardziej wyraźnym chlorozą liści. Choroba rozpoczyna się od niższych poziomów liści (ryc. A) i rozprzestrzenia się w górę, obejmując wszystkie liście. Najpierw odnotowuje się niewielkie zwiotczenie wierzchołków pędów (ryc. B), a następnie deformację ogonków liściowych i skręcenie blaszek liściowych. Na przekroju dotkniętych łodyg odnotowano zabarwienie naczyń.

Gdy skrawki zostaną umieszczone w wilgotnych warunkach, po 24-48 godzinach z dotkniętych naczyń wyłania się delikatna biała grzybnia patogenu. Naczynia świecą przez tkanki wewnętrzne łodygi. Liście roślin przybierają jasnozielony lub żółty kolor z usuwaniem żył (ryc. B).

Biologia patogenu więdnącego pomidora Fusarium

Główny patogen Fusarium oxysporum makrokonidia są sierpowate, bezbarwne, o wymiarach 31–56 × 3-4 mikronów, z 3-5 septami. Grzybnia powietrzna jest płaska, pajęczyna, niska, zabarwiona w różnych odcieniach różowo-karminowo-liliowego, rzadziej biała lub jasnożółta. Macroconidia tworzą się w grzybni powietrznej, rzadko w sporodochia lub pionnota. Są sierpowato-sierpowate, eliptycznie zakrzywione lub prawie proste. Macroconidia o tej samej średnicy na większej części, ze stosunkowo cienką skorupą, ze stopniowo i równomiernie zwężającą się górną komórką, mniej lub bardziej zwężoną do podstawy, z wyraźną nogą lub brodawką, z 3-5 septami. Rozmiary komórek są ważne dla określenia, więc trzecia komórka ma rozmiar 25-40 × 3,7-5 mikronów, a 5 komórka ma rozmiar 30-50 × 3-5 mikronów.

Mikrokonidia powstają w grzybni, często w fałszywych głowach, zawsze obficie. Chlamydospory pośrednie i wierzchołkowe, gładkie lub szorstkie, jedno- lub dwukomórkowe, niepomalowane. Często powstaje sklerocja.

Fuzarioza pomidorów wpływa na układ naczyniowy roślin, gdzie przenika z gleby przez punkty wzrostu cienkich bocznych korzeni. Następnie grzybnia i mikrokonidia rozprzestrzeniają się przez naczynia na różne części łodygi, ogonki, łodygi, owoce, a nawet nasiona. Czasami patogen może znajdować się w nasionach. Okres inkubacji choroby, w zależności od składu gleby, wieku, różnorodności i warunków środowiskowych, wynosi od 7 do 30 dni. Rozwój choroby jest ułatwiony przez czynniki, które niekorzystnie wpływają na ogólny rozwój roślin w szklarniach: ostre zmiany temperatury i wilgotności gleby i powietrza, słabe światło, wzrost temperatury gleby do 27-28 ° C, obecność nicienia w glebie, uszkodzenia mechaniczne, które sprzyjają penetracji infekcje korzeni. Podczas rozwoju patogenu toksyczne substancje wydzielane przez grzyby gromadzą się w naczyniach rośliny, co zaburza przepuszczalność wody przez komórki i zmniejsza ich zdolność do zatrzymywania wody. Prowadzi to do nieodwracalnego zaburzenia metabolicznego, odwodnienia tkanek, gwałtownego spadku ich turgoru i więdnięcia roślin.

Porównawcze objawy diagnostyczne chorób wpływających na łodygę pomidora (zgodnie z D. Blancard, 1994)

Zidentyfikowane 3 rasy czynnika wywołującego więdnięcie pomidorów fusarium - 1, 2 i 3. Odporność na fusarium jest dziedziczona dominująco i jest kontrolowana przez geny 12 i 12. W stanie heterozygotycznym geny te zmniejszają płodność pyłku o 25-40, co wpływa na wielkość owoców pomidorów.

Źródło pierwotnej infekcji są pozostałościami roślin, na których grzyb prowadzi saprotroficzny tryb życia - sklerocje, które mogą długo utrzymywać się w glebie, rzadziej - nasiona.

Środki kontroli przeciwko więdnięciu pomidorów przez Fusarium

Metody agrotechniczne:

• Stosowanie odpornych odmian i mieszańców jest podstawą środków ochronnych. Większość współczesnych hybryd Fj ma geny odporności dla dwóch ras fusarium: Raisa, Rhapsody, Monica, Sore, Senzafin, Partner Semko itp...
• Konieczne parowanie lub sterylizacja gleby przed kolejną uprawą.
• W otwartym terenie ważne jest obserwowanie płodozmianu.

Produkty biologiczne

Aby zapobiec, rośliny podlewa się roboczym roztworem Pseudobacterin-2 (miano 2-3 × 109-10) po posadzeniu w ziemi. Zużycie - 100 ml na 1 roślinę. Na podłożach gotowanych na parze lub sterylizowanych zaleca się preparat grzybowy Trichodermin, którego zawiesinę zrzuca się w okresie sadzonkowym. Zrób lek podczas siewu, w otworach podczas sadzenia w stałym miejscu.

Potrzebujesz mikrobiologicznego remediacji zdezynfekowanej gleby. W praktyce zagranicznej stosuje się różne rodzaje pożytecznych mikroorganizmów, a Trichodermin i Planriz są zwykle używane w naszych gospodarstwach. Przykładem znacznego rozszerzenia zakresu wprowadzanych produktów biologicznych jest doświadczenie B.A. Borysow w firmie rolniczej „Niva” (region moskiewski), w której wykorzystują Planriz i Bactofit, Gliokladin, grzyby nematofagowe i inne mikroorganizmy.

Chemikalia

Aby chronić rośliny przed fusarium pomidorów, skuteczne są leki z grupy benzimidazoli (Benazol, Fundazol), które są używane do trawienia nasion 15 dni przed siewem (5-6 g / kg nasion). Zalecana jest metoda półsucha, w której próbkę leku rozpuszcza się w wodzie (10-20 ml / kg nasion). Roztwór roboczy wlewa się do opryskiwacza ręcznego, a nasiona umieszcza się w otwartym pojemniku. Roztwór opryskuje się nasionami i miesza, aby równomiernie nałożyć lek na powierzchnię nasion. Po 20-30 minutach nasiona rozsypuje się w celu wysuszenia, a następnie wlewa do worków i przechowuje w normalnych warunkach do siewu.