Collibia bulwiasta

Nie wszystkie niejadalne grzyby rosną na ziemi, zgniłe pniaki, pozostałości drzewne lub zgniły obornik. Grzyby, takie jak Collybia tuberosa, wybierają zupełnie inne środowisko wzrostu i owocowania..

Collibia bulwiasta

Collibia bulwiasta - łac.Collybia tuberosa

W inny sposób ta odmiana nazywa się bulwiastą Colibia, Amanita bulwiastą, Microcollis bulwiastą, Gymnopus bulwiastą, Negniuchnik bulwiastą lub Gymnopus bulwiastą.

Opis

Kapelusz Grzybowy

Średnica maleńkiego bulwiastego kapelusza Colibia wynosi około 2-15 mm: przypomina mały spodek. W młodym wieku czapki grzybowe są podobne do półkul ze złożonymi krawędziami. Z wiekiem „nakrycie głowy” prostuje się i staje się płaskie, z gładkimi lub falistymi krawędziami.

Gładka skórka pokrywająca bulwiastą czapkę Microcollibia ma biały, białawy lub jasnobrązowy kolor z ciemniejszym, pogłębionym środkiem. Krawędzie czapek zawsze pozostają białe, a przez nie widoczne są promieniowe paski dna płyty.

Huczny hymn wypełniony jest delikatnym, cienkim miąższem w białym kolorze.

Dna kapelusza są nakrapiane wieloma szerokimi, mieszanymi płytkami o mieszanych rozmiarach o białym lub biało-różowym odcieniu.

Guzkowate collibia rozmnaża się przez gładkie, bezbarwne zarodniki w kształcie elipsoidy lub łzy dojrzewające w białym proszku zarodników.

Grzybowa noga

Grubość cienkiej nogi bulwy Negniuchnik wynosi około 5-15 mm i rzadko osiąga 20 mm; wysokość waha się między 10-50 mm. Noga jest wykonana w postaci równego cylindra, często płynnie wyginającego się, szczególnie u podstawy. W górnej części często tworzy się biała powłoka.

Wewnątrz nogi są puste, złożone z grubych włókien. Ich powierzchnia jest pomalowana na biało, ochrowo lub brązowo. Rosną na gładkiej ziarnistej sklerocji, utworzonej z gnijących grzybów blaszkowatych. Przypomina zaokrągloną lub wydłużoną bulwę o żółtawym lub czerwonawo-brązowym kolorze - ciemniejszą niż kolor owocnika bulwiastej Gymnopus.

Miejsca wzrostu

Grzyb preferuje stare owocniki grzybów liściastych, które rosły na drewnie lub żyznej glebie w mieszanych lasach północno-wschodnich regionów i krajów. Formuje się na nich sklerocja opisana powyżej, której kształt na początkowym etapie jest często podobny do nasion jabłoni.

Tworzy się na starych, gnijących lub częściowo rozkładających się borowikach, hidiach, rusulach, grzybach z mleka szafranowego, polipach i innych przedstawicielach królestwa grzybów. Najważniejsze, że mają duże wymiary i są mięsiste.

Owocowanie bulwiastej mikrokolibii w postaci licznych kolonii występuje w okresie letnim, wrześniu i październiku..

Jadalność

Wysłodki bulwiaste Colibia nie mają bogatego smaku i aromatu i nie dotyczą grzybów jadalnych, chociaż nie mają silnych toksyn. Dlatego jeśli polowanie na grzyby ma miejsce na polanach i innych miejscach uprzywilejowanych przez jadalne grzyby russula i szafranowe mleko, należy szczególnie uważać, aby nie zbierać niejadalnych grzybów i nie jeść ich.

Podobne poglądy i różnice między nimi

Collibia bulwiasta przypomina następujące niejadalne odmiany:

• Kędzierzawy Kolibiya. Różni się sposobem wzrostu - nie tworzy sklerocji.
• Colibia Cook. W przeciwieństwie do bulwiastych Gymnopus, gatunek ten ma bardziej imponujący rozmiar i inny kolor: żółty, brązowo - czerwony lub ochra, może rosnąć w ziemi.

Odmiana bulwiasta różni się od innych collibi niewielkimi rozmiarami i tworzeniem sklerocji.