Brązowa rdza pszenicy
Brązowa rdza pszenicy, grzyb patogenny - Puccinia recondite (syn. Puccinia triticina).
Taksonomia. Klasa Basidiomycetes - Basidiomycetes, Zamówienie Uredinales - Uredinales, Rodzina Pucciniatse - Pucciniaceae- rodzaj Puccinia - Puccinia
Brązowa rdza pszenicy - Puccinia recondite najczęstsze choroby rdzy pszenicy. Oprócz pszenicy wpływa na wiele gatunków dzikich traw (pełzająca trawa pszeniczna, miękkie ognisko, bluegrass, bluegrass, kostrzewa łąkowa, czubaty).
Jesienią można wykryć brązową rdzę w uprawach pszenicy ozimej. Pierwsze oznaki choroby na wiosnę pojawiają się przed kłosami pszenicy i osiąga maksymalny rozwój w okresie dojrzałości ziarna woskiem mlecznym.
Brązowa rdza pszenicy najpierw objawia się w postaci brązowej uredinia z urediniosporami losowo umieszczonymi na liściach i osłonach liści, za pomocą których choroba rozprzestrzenia się w sezonie wegetacyjnym. Optymalna temperatura do ich kiełkowania wynosi 15–20 ° C, dlatego najbardziej intensywne uszkodzenia roślin obserwuje się właśnie w tej temperaturze. W fazie dojrzałości wosku mlecznego w miejscach uszkodzeń, najlepiej na osłonkach liści, powstają czarne, naskórek pokryty jest teli-kulkami z teliosporami.
W warunkach Rosji i Ukrainy czynnik sprawczy brązowej rdzy pszenicy hibernuje z urediniomycelia, a podczas ciepłych zim z urediniosporami na pszenicy ozimej i dzikich uprawach zbożowych. Pośredni gospodarz, Vasilisnik (Thalictrum sp. Species), nie odgrywa istotnej roli w cyklu rozwojowym grzybów, jest jednak rezerwą dla nowych patotypów (ras), które powstają w wyniku patogennego procesu płciowego u tych gatunków roślin.
W okresie między zbiorem a pojawieniem się nowych sadzonek pszenicy ozimej pośrednim ogniwem w przywróceniu choroby są sadzonki padliny pszenicy, gdzie patogen jest zarezerwowany jako urediniostadia.