Jak diagnozować choroby bakteryjne

Metoda wizualnej analizy objawów

W większości przypadków niemożliwe jest ustalenie chorób bakteryjnych metodą wizualną. Jest to możliwe tylko w przypadkach, w których objawy są specyficzne. Obecność wysięku często wskazuje na bakteryjny charakter martwicy..

Barwienie Metoda analizy mikroskopowej

Lek jest przygotowywany z tkanek znajdujących się między tkanką zdrową a chorą. W wyniku barwienia (na przykład według Grama) umożliwia rozpoznanie komórek bakteryjnych w tkance rośliny gospodarza.

Metoda mikrobiologiczna

Czynnik sprawczy jest izolowany z chorej tkanki rośliny i hodowany na sztucznym podłożu odżywczym. Tylko w tym przypadku konieczne jest ustalenie patogeniczności izolatów bakteryjnych, to znaczy zdolności patogenu do wywoływania na roślinach sztucznie zakażonych, takich samych objawów, jakie występowały na badanej roślinie w wyniku naturalnego uszkodzenia. Oznacza to, że działają zgodnie z zasadą Roberta Kocha, zwaną triadą Kocha. Metoda składa się z trzech etapów: izolacja patogenu, infekcja rośliny i izolacja patogenu od niej.

Metoda serologiczna

Istota metody jest taka sama jak w diagnozowaniu wirusów. Różnice w diagnostyce serologicznej bakterii od diagnozy wirusów polegają na tym, że oprócz białek specyficznych dla gatunku, komórki bakteryjne mają również białka wspólne dla rodzaju i rodziny bakterii. Dlatego w celu uzyskania specyficznej surowicy odpornościowej stosuje się wyłącznie białka lub antygeny specyficzne dla gatunku. Najpopularniejsze metody serologiczne to test immunoenzymatyczny i reakcja immunofluorescencyjna. Obecnie dostępne są niedrogie zestawy dianogostyczne, za pomocą których można zidentyfikować infekcję nasion pomidorów rakiem bakteryjnym.

Metoda molekularna

Wśród metod diagnostycznych opartych na wykorzystaniu polimorfizmu cząsteczki DNA bakterii najczęstsze są amplifikacja specyficznych dla gatunku sekwencji DNA podczas reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Metoda opiera się na syntezie („namnażaniu”) poszczególnych fragmentów DNA charakterystycznych tylko dla jednego rodzaju bakterii. Fragment DNA można „pomnożyć” setki, tysiące i miliony razy, wszystko zależy od specyfiki określonego rodzaju diagnozy. Ponadto fragment wykrywa się za pomocą elektroforezy w żelu agarozowym lub fluorescencji początkowego roztworu.

Metoda jest dość wrażliwa (wystarczy 10–11 g bakteryjnego DNA do diagnozy), szybka (5-8 godzin), wysoce niezawodna, dokładna (100). Wady można przypisać jedynie wysokiemu kosztowi odczynników i sprzętu, co pociąga za sobą wysoki koszt samej diagnozy. W przypadku diagnozowania bakterii metodą PCR ważne jest również wstępne badanie różnorodności DNA FPB.