Imant jabłoń: zwarte drzewo i owoce, leżące do lata

Nowe odmiany jabłoni pojawiają się teraz bardzo często i wydaje się, że ogrodnik nikogo nie zaskoczy. Jednak od czasu do czasu hodowcy czerpią coś specjalnego i wartego osobnego opisu. Białoruska odmiana Imant okazała się tak wyjątkowa, w pełni odporna na bardzo nieprzyjemną chorobę - strup.

Historia i geografia odmiany

Późną zimę odmiany Imant jabłoń wyhodowano w Białoruskim Instytucie Badań nad Uprawą Owoców; państwowe próby odmiany rozpoczęto w 1999 r. W 2009 roku został zarejestrowany w Państwowym Rejestrze osiągnięć selekcyjnych naszego kraju i zalecany do uprawy w regionie Centralnym. Nie oznacza to, że w innych miejscach nie należy sadzić tej jabłoni. Jednak jego zimotrwalosc nie jest bardzo wysoka. A jeśli na południu Imant będzie całkiem tolerowany do życia i wydawania owoców, wtedy w zimnych regionach lepiej poszukać innej podobnej odmiany: mrozoodporność drewna szacuje się na -25 ° C, a nawet najsłabsze mrozy podczas kwitnienia zabijają kwiaty.

Opis drzewa i jabłek ze zdjęciem i oceną smaku

Imant jabłoń rośnie szybko, ale nie gigant. Średnia wysokość jabłoni (około 3 metry) jest odpowiednia dla zwykłych letnich domków. Drzewo wyróżnia się zwartymi pędami o brązowym kolorze i bardzo dużymi liśćmi. Pierwsza uprawa przynosi trzeci lub czwarty rok, wydajność w ogrodach przemysłowych szacowana jest średnio na 173 kg / ha.

Implant jabłoniowy jest niewielki, ale pokryty owocami

Owoce są dość duże, ważą średnio około 170 g, mają okrągły kształt stożka. Główny kolor jest zielonkawo-żółty, ale prawie cała powierzchnia jabłka to ciemnoczerwona powłoka, dojrzałe jabłka wydają się prawie fioletowe. Miąższ ma średnią gęstość, kremowy kolor i wysoką zawartość soku. Smak jest słodko-kwaśny, szacowany na 4,3 punktu. Cechą jabłek jest prawie całkowity brak smaku. Zebrane pod koniec października, a owoce osiągają prawdziwy smak po Nowym Roku. Przy wilgotności około 60 i temperaturze około 0 ° C rośliny są dobrze przechowywane prawie do lata.

Uważa się, że odmiana nie będzie się różnić długowiecznością, chociaż nie było to jeszcze możliwe, aby to zweryfikować. Najważniejszą zaletą Imant jest całkowity brak ryzyka choroby parcha. Inne zalety to wczesna dojrzałość, zwartość drzewa i długoterminowa konserwacja jabłek. Nie wszystkim ogrodnikom podoba się ich bardzo ciemny kolor, a także prawie całkowity brak smaku jabłkowego.

Nie wszystkim podoba się wygląd owocu: są uważane za zbyt ciemne

Sadzenie jabłoni Imant

Sadzenie jabłoni Imant nie jest niczym niezwykłym. Biorąc pod uwagę jego niezbyt wysoką odporność na mróz, na środkowym pasie lepiej jest sadzić go wiosną, nieco na południe - jesienią, ale nie później niż dwa miesiące przed nadejściem mrozu. Ponieważ dorosłe drzewo tej odmiany jest stosunkowo małe, odległość 3–3,5 metra między sadzonkami jest wystarczająca. Jeśli w pobliżu sadzone są inne odmiany, schemat jest wybierany na podstawie ich cech. Najłatwiej jest zasadzić sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym, ale w przypadku jabłoni nie jest to warunkiem koniecznym: jest to drzewo i przy nagich korzeniach zawsze dobrze się zakorzenia.

Instrukcje dla początkujących ogrodników

Przed sadzeniem zaleca się uprawę obszaru o powierzchni co najmniej 3 x 3 metry: wykop go na bagnet łopaty, dodaj trochę próchnicy i usuń kłącza najbardziej złośliwych wieloletnich chwastów. W przypadku bardzo kwaśnych gleb są one zwapnione. Lądowisko jest przygotowywane co najmniej 2-3 tygodnie przed jesiennym sadzeniem, a na wiosnę - od jesieni. Wystarczający rozmiar wykopu około 60 cm we wszystkich wymiarach. Na dnie kładzie się niewielką warstwę drenażu (żwir, kamyki, łamana cegła), a następnie z wykopu usuwa się żyzną glebę (tj. Górną warstwę gleby) zmieszaną z 2 wiadrami próchnicy, kilkoma garściami popiołu drzewnego i 150 g superfosfatu. Natychmiast zostaje wbity silny kołek do lądowania. Kiedy sadzonka zostanie przywieziona na miejsce (w wieku jednego lub dwóch lat), postępuj w następujący sposób.

1. Korzenie jabłoni na kilka godzin (a jeśli jest czasu, to na jeden dzień) moczone są w wodzie, a następnie na krótko opuszczane do glinianego zacieru.

   

   Gadanie z gliny i dziewanny pomaga sadzonce zapuścić korzenie

2. Odpowiednią ilość gleby usuwa się z dołu, aby umieścić w niej sadzonkę na pożądanej wysokości: szyjka korzenia powinna znajdować się 5-7 cm nad ziemią.

   

   Prawidłowa pozycja szyjki korzenia określa szybkość wszczepienia sadzonki i powodzenie jej dalszego istnienia

3. Wkładając sadzonkę do dołu i rozkładając korzenie, stopniowo wypełniaj żyzną glebę, zagęszczając rękami i nogami.

   

   Pomiędzy cząsteczkami gleby nie powinno być żadnych pustek

4. Przywiąż drzewko do pala za pomocą dowolnego miękkiego sznurka, a następnie podlej 2-3 wiadra wody. W tym samym czasie szyjka korzenia nieco się obniży: jej prawidłowe położenie znajduje się tuż nad poziomem gruntu.

   

   Sadzonka jest związana z „ósemką”

5. Wzdłuż krawędzi dołu wykonuje się mały wałek, aby woda nie przepływała podczas nawadniania, a koło tułowia jest lekko ściółkowane humusem lub torfem.

Jeśli sadzenie odbywa się na wiosnę, gałęzie boczne (jeśli mają sadzonkę) są skracane o jedną trzecią. W przypadku sadzenia jesienią odbywa się to następnej wiosny. Po posadzeniu pogoda jest monitorowana po raz pierwszy: w czasie upałów i przy braku deszczu sadzonka powinna być okresowo podlewana.

Cechy uprawy i subtelności opieki

Odmiana Imant jest uważana za bezpretensjonalną, a dbanie o nią jest zwykle. Tak więc, jeśli nie pada, nawet dorosłe drzewo raz w miesiącu wymaga podlewania, co najlepiej zrobić w specjalnie wyposażonych płytkich rowkach. W czasie upałów może być konieczne częstsze podlewanie. Drzewo jest szczególnie wymagające pod względem wilgoci podczas pączkowania, 2-3 tygodnie po kwitnieniu i miesiąc przed zbiorem. Później powinieneś powstrzymać się od podlewania: jeśli we wrześniu nadal padają deszcze, smak jabłek może się pogorszyć.

Zaczynają karmić drzewo rok lub dwa po posadzeniu zgodnie ze zwykłym schematem: wiosną wymagany jest azot (w postaci humusu lub mocznika), latem potrzebny jest fosfor i potas. Przed zimą powtarza się górny opatrunek fosforowo-potasowy, łącząc go z nawadnianiem wodnym.

Uważa się, że ten rodzaj jabłoni nie wymaga poważnego przycinania formującego: drzewa rosną niezależnie dzięki zwartej koronie, wygodnej w utrzymaniu. Niemniej jednak konieczne jest przycinanie korekcyjne i sanitarne, można je przeprowadzać zarówno wiosną, jak i jesienią. Młode pędy rosnące w niepożądanym kierunku można usunąć latem. Przycinanie ma na celu utrzymanie korony w niezbyt pogrubionym stanie, usuwanie połamanych, wysuszonych i ocieranie się gałęzi, usuwanie „wierzchołków” (silne pędy skierowane pionowo w górę).

Implant jabłoni zwykle rośnie sam, ale konieczne jest, aby pomóc koronie w uzyskaniu formy rzadkiego poziomu

Imant jabłoń jest z pewnością przygotowana na zimę, szczególnie w zimnych regionach. Podczas gdy drzewo jest młode, pień i gałęzie szkieletowe są na zimę wiązane konopiami lub świerkami iglastymi, a koło pnia jest izolowane miękiszem torfowym lub humusem. Z wiekiem przygotowania do zimy już polegają tylko na bieleniu pni po ich oczyszczeniu z martwej kory. Zamrożone drzewa są przywracane, ale powoli.

Choroby i szkodniki Imanty, walka z nimi

Jeśli jabłoń Imant ma absolutną odporność na strup, inne choroby mogą go zaatakować, chociaż zdarza się to dość rzadko. Może to być na przykład mączniak prawdziwy. Wpływa na wszystkie części jabłoni, zaczynając od liści, na których pojawia się biała powłoka. Wkrótce ciemnieje, gęstnieje, choroba przechodzi w pędy, które mogą wyschnąć. Zarówno profilaktyka, jak i leczenie polega na rozpylaniu preparatów zawierających miedź (płyn Bordeaux, chlorotlenek miedzi itp.).

Mączniak prawdziwy nie powinien być uważany za nieszkodliwą chorobę

Niebezpieczną chorobą kory jest cytosporoza: objawami są ciemnobrązowe wrzody na tułowiu i gałęziach szkieletu. Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, kora umiera, a gałęzie, w tym duże, mogą również wyschnąć. Chorobie zapobiega chlorek miedzi, leczenie jest długotrwałe: chora kora musi być usunięta, rany oczyszczone, leczone siarczanem miedzi i pokryte ogrodowym var.

Spośród szkodników dla jabłoni Imant te same, co dla drzew innych odmian, są niebezpieczne: są to żołna, ćma dorsza, przędziorek i mszyce. Środki zapobiegawcze i kontrolne podano w tabeli 2.

Tabela: główne szkodniki jabłoni i środki ich zwalczania

Recenzje na temat odmiany Imant

Wideo: Imant jabłoń w ogrodzie

Jabłoń Imant to dość młoda odmiana, charakteryzująca się łatwością pielęgnacji i długim okresem przechowywania. Nie obyło się bez wad, ale większość ogrodników, którzy przetestowali Imant na swoich działkach, jest bardzo zadowolona z tej odmiany..