Metody sadzenia ziemniaków z kiełkami (bez bulw)

Uprawa ziemniaków z kiełków jest trochę zapomnianą, ale skuteczną technologią do hodowli elitarnych odmian ziemniaków, odpowiednią dla letnich mieszkańców, którym brakuje materiału do sadzenia. Metoda jest stosunkowo tania, jeśli nie weźmie się pod uwagę kosztów pracy związanych z przygotowaniem i lądowaniem, które są o rząd wielkości wyższe niż w przypadku metody tradycyjnej.

Korzyści z sadzenia ziemniaków z kiełkami:

• wymaga 3-5 razy mniej nasion;
• nadaje się do szybkiej (przez 1-2 sezony) hodowli drogich elitarnych odmian;
• umożliwia aktualizację odmiany (większość chorób bulw nie przenosi się na kiełki);
• w zależności od technologii i właściwej pielęgnacji wydajność nie spada.

Wady metody:

• wysoka pracochłonność - w rzeczywistości musisz pracować indywidualnie z każdym krzakiem, dlatego kiełkowanie jest odpowiednie dla letnich mieszkańców, ale nie dla gospodarstw o ​​dużej objętości;
• wymagania dotyczące gleby i pielęgnacji - ziemniaki z kiełków nie mają zapasów składników odżywczych, rośliny są potencjalnie słabsze, potrzebują dobrze nawożonej gleby i dokładniejszej pielęgnacji niż krzewy wyhodowane z bulw.
• należy stworzyć specjalne warunki do kiełkowania ziemniaków, a czasem sadzonek.

Technologia uprawy ziemniaków z kiełków

Kiełki ziemniaka są cieniem i światłem. Cienie powstają, gdy bulwy są przechowywane w ciemnym, zimnym pomieszczeniu (piwnicy). Zwykle są cienkie, blade i delikatne. Lekkie kiełki pojawiają się w przypadku kiełkowania ziemniaków w świetle (bez bezpośredniego światła słonecznego) w temperaturze pokojowej. Te pędy są ciemne i szorstkie, praktycznie nie pękają przypadkowo.

Do sadzenia lepiej jest używać lekkich pędów odmian w średnim i późnym okresie dojrzewania. Pędy cienia sadzi się tylko przy braku materiału siewnego, z którego uzyskuje się słabe krzewy.

Jedno oko bulwy daje 2-5 kiełków odpowiednich do sadzenia. Same kiełki można najpierw wyhodować jako sadzonki (należy stworzyć pracochłonne i specjalne warunki) lub sadzić natychmiast w ziemi (łatwy sposób). Zaletą sadzonek jest dobra odporność na negatywne czynniki zewnętrzne: suszę i niskie odżywianie gleby, ale wysoka złożoność, szczególnie przy sadzeniu w otwartym terenie, często niweluje korzyści.

1. Kiełkowanie (wernalizacja) bulw. Jeśli planowana jest wstępna uprawa sadzonek ziemniaka, wówczas proces wernalizacji rozpoczyna się 30-45 dni przed sadzeniem. Jeśli kiełki zostaną posadzone bezpośrednio w ziemi, kiełkowanie odbywa się 20-25 dni przed sadzeniem.

Najpierw należy posortować bulwy, odrzucając chore i zgniłe. Aby rozprowadzić materiał siewny na stojakach lub w pudełkach w jednej warstwie w jasnym pomieszczeniu o temperaturze + 15-18 ° C i wilgotności względnej 85-93. W niższych temperaturach kiełkowanie zwalnia.

Bezpośrednie światło słoneczne nie powinno padać na bulwy.!

2. Praca z sadzonkami (opcjonalnie). Najpierw musisz przygotować zbiorniki i glebę na sadzonki. Jako pojemniki odpowiednie są oddzielne doniczki (kubki plastikowe) lub jedno duże wspólne pudełko.

Idealna gleba jest podłożem kokosowym, ponieważ nie zawiera patogennej mikroflory, ale można również użyć zwykłej gleby, jednak w tym przypadku istnieje ryzyko zakażenia sadzonek ziemniaka chorobami grzybowymi przez zarodniki znajdujące się w glebie.

Kiedy na ziemniaku pojawiają się kiełki o długości 8-10 cm z wyraźnie widocznymi korzeniami, należy je odkręcić i posadzić „głową” w odległości 5-6 cm od siebie, zakopując w ziemi dwie trzecie długości.

Podczas wzrostu sadzonki utrzymuj temperaturę pokojową 16-20 ° C, okresowo podlewając krzaki w miarę wysychania gleby.

Bulwy można przywrócić do kiełkowania, po 10-12 dniach pojawią się na nich nowe kiełki odpowiednie do sadzenia. Dzięki tej metodzie można uzyskać 20-45 kiełków z jednej bulwy, zużyje się tylko 1 kg materiału do sadzenia na sto.

Kiedy pierwsze liście pojawiają się na brzozie, sadzonki ziemniaka sadzi się w luźnym i nawożonym otwartym terenie. Na powierzchni pozostaje tylko zielona część krzaka z liśćmi wylęgowymi. Optymalny wzór lądowania - 15 × 60 cm.

3. Lądowanie (bez sadzonek). Lekkie pędy o długości 5-12 cm są idealne do sadzenia. Procedura rozpoczyna się przy temperaturze gleby co najmniej + 10 ° C i wystarczającej wilgotności.

Kiełki muszą oderwać się w dniu sadzenia w ziemi, w skrajnych przypadkach - dzień wcześniej, w przeciwnym razie kiełkowanie i żywotność krzaków zmniejszy się. Oprócz jedzenia bulw bez kiełków są one odpowiednie jako materiał do sadzenia, ale krzewy pojawią się 10-15 dni później.

Pożądane jest leczenie zerwanych kiełków stymulatorem wzrostu, na przykład heteroauxin (kwas indolilooctowy) lub humusami. Proporcje rozcieńczenia i czasu ekspozycji zależą od leku i są opisane w instrukcjach.

Sadzenie ziemniaków z kiełkami powinno odbywać się w rowkach podlewanych wodą do głębokości 6-8 cm, najlepiej kiełkować w dół. Szerokość między rzędami wynosi 60-70 cm, między krzakami - 15 cm. W tym schemacie optymalna liczba bulw nasiennych pojawi się na każdym krzaku.

4. Dbaj o krzaki. Gleba powinna być poluzowana, wilgotna i pożywna. Stosowane są standardowe metody agrotechniczne dla ziemniaków, które zależą od odmiany, rodzaju gleby i klimatu.

Kiełki nie mają bulw, z których mogą pobierać składniki odżywcze w początkowym okresie rozwoju, dlatego konieczne jest podlewanie w porze suchej, ciągłe spulchnianie gleby (hilling), zwalczanie chwastów i szkodników, a także szybki opatrunek górny, w przeciwnym razie plon gwałtownie spadnie. Jest to jedna z wad tej metody - kiełki ziemniaka wymagają starannej opieki na czas.