Charakterystyka i opis odmian barinu ziemniaczanego, uprawy i pielęgnacji

Ziemniak jest kulturą, której jest tak wiele odmian, że każdy ogrodnik może wybrać z bogatej odmiany tę konkretną odmianę, która najlepiej spełnia jego wymagania. Wśród nowych, ale interesujących do uprawy odmian domowych łóżek, można wymienić ziemniaki Barin. Zastanów się nad jego głównymi cechami, nieodłącznymi zaletami i, oczywiście, rolnictwem.

Zbiory ziemniaków Barin można zebrać już po 2-2,5 miesiąca od pojawienia się kiełków na łóżkach. W tym czasie większość ziemniaków dojrzewa, ale niektórzy hodowcy warzyw twierdzą, że w dobrych warunkach pogodowych bulwy można wykopać już 50 dni po kiełkowaniu.

Opis odmiany pochodzącej od wytwórcy i jej cechy charakterystyczne:

• krzew jest średnio wysoki lub wysoki, na wpół wyprostowany, należy do typu pośredniego;
• liść małego lub średniego rozmiaru, klasyczny zielony kolor;
• wydłużona bulwa z jasnobeżową skórką, różowymi oczami i białą miazgą;
• liczba bulw w krzaku - 6-12 szt .;
• ziemniak świetnie smakuje;
• ma odporność na raka ziemniaka, pomarszczone i pomarszczone mozaiki;
• podatne na nicienie i strup;
• średnia odporność na zarazę późną na bulwach i wierzchołkach.

Jakość produkcyjna bulw Barin o jakości handlowej wynosi 2,48-3 kg / m2 nasadzeń. Maksymalny zbiór ziemniaków tej odmiany wynosi 3,8 kg / m2. Średnia waga 1 ziemniaka wynosi 90-125 g. Zbywalność zebranych bulw Barin jest na poziomie 80-95, skrobia wynosi 13,4-14,6, co uważa się za średnią. Wysoka trwałość upraw - 96.

Wykopane ziemniaki Barin są wykorzystywane do przygotowania różnorodnych potraw z włączeniem ziemniaków, to znaczy bulw są gotowane i smażone, ziemniaki puree i frytki z nich wykonane. Po przetworzeniu nie gotują się, nie stają się wodniste i nie ciemnieją.

Zalety i wady

Ziemniaki Barin mają pewne pozytywne cechy, na które hodowcy warzyw i rolnicy powinni zwrócić uwagę. Są to na przykład takie cechy, jak:

• przydatność do uprawy na dowolnej glebie;
• raczej szybkie dojrzewanie bulw;
• jednorodność i dobra forma ziemniaków;
• przydatność do gotowania różnych potraw ziemniaczanych;
• dobra mobilność bulw i utrzymanie jakości.

Wady odmiany Varin są wyrażone w możliwej podatności na zaraza późną i podatności roślin na nicienie. Ale możliwe występowanie tych chorób jest eliminowane przez odpowiednią technologię rolniczą i podczas podjętych środków zapobiegawczych: uprawy gleby z nicienia i opryskiwania krzaków fungicydami.

Uprawa i pielęgnacja agrotechniki

Uprawa ziemniaków tej odmiany rozpoczyna się od przygotowania terenu jesienią. Dlaczego w ogrodzie, w którym rośliny strączkowe, krzyżowe, warzywa korzeniowe lub warzywa (ale nie psianina) służyły do ​​usuwania wszystkich resztek roślinnych z poprzedniej uprawy, dobrze wykopuj glebę, posyp ją nawozami organicznymi. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, to wapno lub kreda. Wiosną łóżka są wyrównywane za pomocą grabie, aby nie było grudek.

Jeśli przygotowanie łóżek nie zostało wykonane jesienią, można to zrobić wiosną. Sekwencja działań pozostaje w przybliżeniu taka sama, ale w tym przypadku wskazane jest stosowanie nawozów o charakterze mineralnym. W przygotowanym obszarze dla ziemniaków wycina się rowki lub wykonuje się otwory, w które opuszcza się bulwy. Są posypane warstwą ziemi na wierzchu..

Ziemniaki Barin należy sadzić przed sadzeniem. Aby to zrobić, około miesiąc przed przewidywaną datą sadzenia, jest usuwany ze składu, sortowany i usuwany nieodpowiednio: powolny lub z oznakami choroby lub uszkodzenia. Resztę umieszcza się w ciepłym miejscu, układając w 1 warstwie. Za około miesiąc na bulwach pojawią się kiełki i można je sadzić. Przed sadzeniem bulwy są traktowane preparatami Albit, Bulba lub Gumi, aby zapobiec infekcji chorobami, a 2 tygodnie przed sadzeniem nematocydy są osadzane w glebie.

Sadzone ziemniaki Barin sadzi się tylko wtedy, gdy robi się tak ciepło, że nie można się obawiać, że sadzonki cierpią z powodu nagłego spadku temperatury. Opieka nad krzewami ziemniaczanymi tej odmiany jest dość powszechna i polega na połączeniu podlewania, dressingu górnego, pielenia (jeśli gleba nie była pokryta ściółką), profilaktycznych lub terapeutycznych metod leczenia chorób i szkodników.

Ziemniaki Barin są rzadko podlewane, tylko 3 razy w sezonie wegetacyjnym, ale jednocześnie pod krzaki wlewa się dużą ilość wody, aby dobrze namoczyła ziemię wokół każdej rośliny. Ziemniaki są karmione 3 razy w sezonie: po kiełkowaniu, przed i bezpośrednio po kwitnieniu, przy użyciu azotu, a następnie nawozów fosforowych i potasowych. Hilling odbywa się po raz pierwszy, gdy krzewy osiągają wysokość 15-20 cm, po czym kalenicy są kilkakrotnie korygowane przed zbiorem.

Ziemniaki Harin są zbierane po zażółceniu i uschnięciu wierzchołków. Jest wykopany, wszystkie bulwy są zbierane z ziemi, układane na łóżkach lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu do suszenia. Po posortowaniu wybierz zbyt mały i uszkodzony, umieść je osobno. Przechowywanie zbiorów odbywa się w chłodnej i wilgotnej piwnicy..

Ci ogrodnicy, którzy uprawiali odmianę ziemniaków Barin na swoich łóżkach, zostawiają swoje opinie na jej temat.

Ostatnio próbowałem wyhodować tego ziemniaka, ponieważ jest nowy. Podobał mi się fakt, że jest dość wcześnie dojrzały, nie potrzebuje specjalnej troski o siebie, a jednocześnie może zapewnić przyzwoite zbiory. Jego bulwy są prawie jednolite, z białym miąższem, o dobrym smaku

Barin posadził odmianę ziemniaka w swoim ogrodzie dopiero w ubiegłym sezonie. Ogólnie rzecz biorąc, byłem z tego zadowolony, oprócz faktu, że musisz przetwarzać rośliny z nicienia i zarazy. Zbiór tego ziemniaka nie trwał długo w moim magazynie, ponieważ został szybko zjedzony.

Odmiana Barin osiadła w moich łóżkach, ponieważ podobał mi się jego opis i cechy. I ziemniaki mnie nie rozczarowały: rosły dokładnie tak, jak się spodziewałem. Wyhoduję go w przyszłości

Ziemniak Barin pojawił się w Rejestrze Państwowym i jest ostatnio sprzedawany, dlatego nie jest zbyt dobrze znany rosyjskim ogrodnikom. Ma jednak duże perspektywy, dlatego można go polecić każdemu hodowcy warzyw do uprawy na łóżkach.